Προοίμιο

Ας ξεκινήσουμε με δίκαιη προειδοποίηση: ορισμένα πράγματα δεν μπορούν να επικαλυφθούν με ζάχαρη, και το θέμα της πρώτης ενότητας αυτής της διαθήκης είναι ένα από αυτά. Ο προγραμματισμός του κόσμου θέτει τους ανθρώπους να απομακρύνονται από οτιδήποτε φέρνει πόνο, είτε πρόκειται για σωματικό, συναισθηματικό, πνευματικό ή ακόμα και υπαρξιακό πόνο, αλλά ο ανθρώπινος πόνος πρέπει να μας φέρει πιο κοντά στον Θεό. Ο πόνος της συνείδησης, για παράδειγμα, οδηγεί ένα άτομο στη μετάνοια, αλλά εκείνοι που συνηθίζουν να τρέχουν από οτιδήποτε μοιάζει με «αρνητική ενέργεια», καταλήγουν να ξεφεύγουν από το μόνο πράγμα που μπορεί να τους σώσει.

Γι' αυτό, ζώσε τις ράχες του μυαλού σου, να είσαι νηφάλιος και να ελπίζεις ως το τέλος στη χάρη που πρόκειται να φέρει σε σένα με την αποκάλυψη του Ιησού Χριστού. (1 Πέτρου 1:13)

Αυτή η διαθήκη είναι για εκείνους από τους ζωντανούς που θέλουν να μάθουν την αλήθεια όποιο κι αν είναι το κόστος, και για εκείνους από τους νεκρούς που έζησαν σύμφωνα με την παρούσα αλήθεια που είχαν. Εάν δεν ανήκετε σε μία από αυτές τις κατηγορίες, τότε αυτή η διαθήκη δεν είναι για εσάς και δεν πρέπει να επιβαρύνετε την ευτυχία σας διαβάζοντας περαιτέρω.

Αυτή είναι η τελευταία σημαντική συγγραφική μας δουλειά. Είναι η τελευταία μας διαθήκη. Η πρώτη ενότητα, η ενότητα 1, ορίζει τα εμπλεκόμενα μέρη. Δηλώνει ποιοι είμαστε: οι διαθέτες. Υποδεικνύει πώς θα υπογράψουμε αυτή την τελευταία διαθήκη στο τέλος. Διευκρινίζει ποιοι είναι οι δικαιούχοι, ποιοι είναι οι μόνοι νόμιμοι κληρονόμοι αυτής της κληρονομιάς και αποκλείει ακόμη και συγκεκριμένη ομάδα που δεν το δικαιούται. Αυτό έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί ένα άτομο θα θέλει να μάθει αν πληροί τις προϋποθέσεις ή όχι. Αυτή η ενότητα θα αποκαλύψει ποιοι είναι πραγματικά οι 144,000 της Αποκάλυψης.

Η Ενότητα 2 εξηγεί την ίδια τη διαθήκη—την αιώνια διαθήκη που έκανε ο Θεός με την ανθρωπότητα—και καταδεικνύει ότι είμαστε πράγματι οι κάτοχοι της διαθήκης και ότι έχουμε τη διαθήκη ικανότητα (νομική ικανότητα) να κάνουμε αυτή την τελευταία θέληση και διαθήκη. Κανένα άλλο μέρος δεν μπορεί να μεταφέρει αυτό που έχουμε για τους κληρονόμους.

Η ενότητα 3 περιγράφει την κληρονομιά που μεταβιβάζεται στους κληρονόμους. Περιλαμβάνει την τεράστια αποθήκη θησαυρών πνευματικών πολύτιμων λίθων, πολύτιμων υλικών, μαργαριταριών και όλων των ειδών κοσμημάτων και—ό,τι ξέρουμε ότι θα είναι ιδιαίτερα παρηγορητικό για τους κληρονόμους—το ρολόι του Αρχικού Πατέρα τους, το μοναδικό στο είδος του Ρολόι του Παππού όλων των ρολογιών, του οποίου το χαλαρωτικό τικ και ευχάριστο θα τους πάει στο σπίτι. Διαθέτει εξατομικευμένη χάραξη μόνο για αυτούς. Αυτά τα θεϊκά δώρα δίνονται για την άνεση και την πνευματική τους συντήρηση ως κληρονόμοι, όπως το πώς ο χρυσός, το λιβάνι και το μύρο χρησιμοποιήθηκαν για την παροχή στον Ιησού και την οικογένειά Του ενώ βρίσκονταν στην Αίγυπτο.

Η τέταρτη και τελευταία ενότητα, Ενότητα 4, βασίζεται στο Σημάδια Ηλία να δείξει πώς ο θείος Συμβολαιογράφος παρακολουθεί τις υπογραφές των διαθέτων και σφραγίζει τη διαθήκη με την επίσημη σφραγίδα του συμβολαιογράφου. Προσδιορίζει ποιος είναι ο Συμβολαιογράφος και πώς η σφραγίδα Του περιλαμβάνει χαρακτηριστικά ασφαλείας που είναι αδύνατο να παραποιηθούν. Παρά την αβεβαιότητα από κάθε πλευρά, όσοι έχουν αυτή την τελευταία διαθήκη μπορούν να είναι βέβαιοι ότι έχει πιστοποιηθεί για αποδοχή στο ανώτατο δικαστήριο του σύμπαντος και παρέχει ό,τι χρειάζεται για να λάβουν όχι μόνο τις διατάξεις για το υπόλοιπο ταξίδι των κληρονόμων στη γη, αλλά και την ουράνια κληρονομιά τους.

Ενότητα 1: Οι Κληρονόμοι

Έρχεται ένα σημείο πνευματικής κρίσης στη ζωή όταν ένα άτομο βρίσκεται (ή τον εαυτό του) μόνο, πληγωμένο και ευάλωτο, και αυτό που χρειάζεται είναι το βάλσαμο από κάτι οικείο, παρηγορητικό και αξιόπιστο, σε έναν κόσμο που έχει εγκαταλείψει τους νόμους του Θεού και ξαφνικά έχει γίνει παράξενος, ψυχρός και απειλητικός. Ίσως κάποιος νιώθει τον εαυτό του να έρχεται σιγά σιγά στις αισθήσεις του, σαν να ξυπνά από ένα κώμα ή τον ίδιο τον ύπνο του θανάτου, αναρωτιέται ποιος είναι, πού είναι, πόσος χρόνος έχει περάσει και τι συνέβη ενώ ήταν αναίσθητος. Όλα έχουν αλλάξει γύρω του, και δεν έχει πλέον την άνεση και την προστασία εκείνων που κάποτε τον νοιάζονταν βαθιά —περισσότερο από ό,τι κατάλαβε— και απλώς εύχεται να τα είχε όλα πίσω.

Ένα τέτοιο άτομο έχει βιώσει ένα Γεγονός Ζωής. Χρειάζεται συμβουλή. Χρειάζεται βοήθεια, αλλά ξέρει ότι αυτό είναι μεγαλύτερο και πιο προσωπικό από οτιδήποτε άλλο μπορεί να καταλάβει ποτέ. Φωνάζει στον Θεό, γιατί ξέρει ότι υπάρχει μόνο ΕΝΑΣ που μπορεί να τον βοηθήσει—ο Μέγας Παρηγορητής, ο Ιδιος ο Ισχυρός Σύμβουλος. ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ; Πού μπορεί να βρεθεί σε έναν κόσμο όπου το Άγιο Πνεύμα έχει λυπηθεί και έχει αποσυρθεί;

Επέστρεψα λοιπόν και σκέφτηκα όλες τις καταπιέσεις που γίνονται κάτω από τον ήλιο: και ιδού τα δάκρυα όσων καταπιεζόντουσαν, και δεν είχαν παρηγορητή. Και στο πλευρό των καταπιεστών τους υπήρχε δύναμη. αλλά δεν είχαν παρηγορητικό. Γι' αυτό επαίνεσα τους νεκρούς που είναι ήδη νεκροί περισσότερο από τους ζωντανούς που είναι ακόμα ζωντανοί. Ναι, είναι καλύτερος και από τους δύο, που δεν έχει υπάρξει ακόμη, που δεν έχει δει το κακό έργο που γίνεται κάτω από τον ήλιο. (Εκκλησιαστής 4:1-3)

Κατανοούμε τους λόγους για τους οποίους ένα άτομο μπορεί να αντιμετωπίσει αυτήν την εμπειρία. Γι' αυτό σχεδιάσαμε εκ των προτέρων για τις ανάγκες τέτοιων γράφοντας αυτή τη διαθήκη. Αλλά δεν είναι μόνο δικό μας. καλύτερα να το πούμε, ο Θεός σχεδίασε εκ των προτέρων γι' αυτούς και μας μίλησε και μας έδωσε οδηγίες σχετικά με τη φροντίδα τους, έτσι ώστε ως σοφοί φροντιστές να μπορέσουμε να δώσουμε την ειδική συμβουλή που έχει δώσει μόνο για αυτούς στην εποχή που έχουν έντονη ανάγκη. Ήμασταν οι αποδέκτες του Αγίου Πνεύματος, μεταφέροντας το τελευταίο μήνυμα της βροχής στον κόσμο, και η παρηγοριά και η συμβουλή Του είναι αυτά που μεταδίδουμε τώρα. Είναι το κληροδότημα του Αγίου Πνεύματος και εμάς σε όσους έρχονται μετά, για την ώρα της ανάγκης τους.

Συχνά οι κληρονόμοι δεν εκτιμούν πλήρως αυτούς που τους αφήνουν κληρονομιά, όπως και ο σαρκικός άνθρωπος δεν εκτιμά αμέσως την αγάπη του Θεού. Τον βλέπουν με αρνητικό πρίσμα, μη συνειδητοποιώντας ότι η διαμαρτυρία Του ήταν για το καλό τους. Μόνο υπό το φως του σταυρού, όταν ο αμαρτωλός συνειδητοποιήσει το πλήρες κόστος του να ακολουθήσει το δικό του δρόμο, και δει πολύ αργά ότι ο Θεός παρακαλούσε γνωρίζοντας ότι Αυτός - η καρδιά της άπειρης αγάπης - θα έπαιρνε αυτό το κόστος για χάρη του. Κάνοντας την ύστατη θυσία στον σταυρό, ο Ιησούς άφησε μια κληρονομιά στους πνευματικούς κληρονόμους Του που θα πρέπει να αφυπνίσει τη βαθύτερη αφοσίωση στη δικαιοσύνη και τη μεγαλύτερη αποστροφή προς την αμαρτία. Τότε είναι που η αγάπη ξυπνά στην καρδιά του μετανοημένου, αλλά το υψηλό τίμημα έχει ήδη πληρωθεί.

Διότι όπου υπάρχει διαθήκη, πρέπει αναγκαστικά να υπάρχει και ο θάνατος του διαθέτη. Διότι η διαθήκη έχει ισχύ αφού πεθάνουν οι άνθρωποι· διαφορετικά δεν έχει καθόλου δύναμη όσο ζει ο διαθέτης. Οπότε ούτε η πρώτη διαθήκη αφιερώθηκε χωρίς αίμα. (Εβραίους 9:16-18)

Το κόστος είναι αισθητό. Δεν χαρίζει πλέον η προσωπική παρουσία του Ευεργέτη την ανθρώπινη οικογένεια. Ωστόσο, η τραγωδία μετατρέπεται σε νίκη με τη δύναμη του Θεού, και ο αναστημένος Κύριός μας υπολογίζει αυτούς που έχουν συντετριμμένη καρδιά ως Δική του, και δίνει το δώρο του Αγίου Πνεύματος στα χέρια των συγχωρημένων αμαρτωλών ως διαβεβαίωση της αιώνιας κατοχής τους.

Που είναι το σοβαρό της κληρονομιάς μας μέχρι την εξαγορά της αγορασμένης κατοχής, προς έπαινο της δόξας του. (Εφεσίους 1:14)

Ως κληρονόμοι του δώρου του Θεού μέσω του Ιησού Χριστού, έχουμε εργαστεί επιμελώς και αγωνιστούμε ενάντια σε όλες τις πιθανότητες για να κρατήσουμε την πίστη Του, όπως είναι γραμμένο:

Αγαπητοί μου, όταν έδωσα κάθε επιμέλεια να σας γράψω για την κοινή σωτηρία, χρειαζόταν να σας γράψω και να σας προτρέψω να αγωνίζεστε ένθερμα για την πίστη που κάποτε παραδόθηκε στους αγίους. (Ιούδας 1:3)

Καθώς πλησιάζουμε επίσης στο τέλος του έργου μας στη γη, είναι σκόπιμο να αφιερώσουμε τον καρπό του κόπου μας στους κληρονόμους που μένουν μετά από εμάς, όπως έκανε ο Χριστός με την άφθαρτη κληρονομιά. Όπως η άνεση του να κρατάς τα οικεία επίγεια υπάρχοντα ενός αγαπημένου προσώπου και η οικονομική ασφάλεια της λήψης κληρονομιάς σε μια περίοδο κρίσης—αν και τίποτα δεν θα μπορούσε να αναπληρώσει την απώλεια του αγαπημένου που έφυγε— αυτές οι σελίδες είναι εδώ για να καλύψουν τις ανάγκες σας και να φροντίσουν για την πνευματική σας συντήρηση σε καιρό δυσκολίας. Αντιπροσωπεύουν την επίγεια σοβαρή πληρωμή της ουράνιας κληρονομιάς.

Πολλοί που ξυπνούν ίσως αναρωτιούνται τι έχει συμβεί στον κόσμο. Αν μπορούμε να απαντήσουμε με λίγα λόγια, είναι βασικά το χειρότερο δυνατό σενάριο: ο κόσμος έχει ευθυγραμμιστεί κάτω από την κυβέρνηση του Σατανά και έχει απομακρυνθεί εντελώς από τα θεμέλια του νόμου του Θεού. Ως αποτέλεσμα, όλη η κόλαση διαλύεται (με την κυριολεκτική έννοια της έκφρασης) και αναμένουμε ότι σύντομα, η δικαιοσύνη θα έχει εξαλειφθεί από τον κόσμο για όλους τους πρακτικούς σκοπούς. Οι τελευταίοι μάρτυρες θα έχουν πεθάνει, το έλεος του Θεού θα έχει εξαντληθεί και το ποτήρι της οργής Του θα έχει γεμίσει. Δεν θα υπάρχει πλέον γόνιμο έδαφος για να ριζώσει ο σπόρος του ευαγγελίου. Οι πιστοί άνδρες και οι γυναίκες θα ξυπνήσουν με τη φρίκη των χειρότερων εφιάλτων τους: έναν κόσμο που είναι εντελώς στερημένος από τον Θεό και παντελώς μισαλλόδοξος απέναντι σε όποιον θα αντιστεκόταν στην επίθεση της ακολασίας. Γι' αυτό προετοιμαστήκαμε προσεκτικά για αυτούς, για να τους βοηθήσουμε αφήνοντας αυτή την κληρονομιά.

Απαιτήσεις επιλεξιμότητας

Σε αυτή την εποχή της πνευματικής κρίσης, είναι σημαντικό να προσδιορίζονται με σαφήνεια οι κληρονόμοι. Πολλοί θα μπερδευτούν, γιατί περίμεναν να ξυπνήσουν με το στοργικό χαμόγελο του Ιησού, μόνο για να βρεθούν σε έναν σκληρό και γεμάτο μίσος κόσμο. Μερικοί θα έχουν πιστέψει ότι περπατούσαν με τον Κύριο, αλλά θα βρεθούν σε συνθήκες που τους κάνουν να αισθάνονται χαμένοι, χωρίς πυξίδα. Μπορούμε να φανταστούμε γιατί μπορεί να νιώθουν έτσι! Γι' αυτό ετοιμάσαμε αυτή τη μαρτυρία ως οδηγό για αυτούς.

Κανείς δεν χρειάζεται να ενημερωθεί ότι τα πράγματα πήγαν τρομερά στραβά - ο καθένας μπορεί να το δει από μόνος του - αλλά είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε τους κληρονόμους αυτού του κινήματος να βρουν τον εαυτό τους και να ανακτήσουν τον σκοπό τους: να καταλάβουν τι πήγε στραβά και πώς να το χειριστούν σωστά. Πρώτα και κύρια, πρέπει να τους βοηθήσουμε να επιβεβαιώσουν ότι είναι επιλέξιμοι κληρονόμοι της αιώνιας διαθήκης. Ο Ιησούς έθεσε τα βασικά κριτήρια με πολύ απλά λόγια στο βιβλίο της Αποκάλυψης, όπου δίνει συγκεκριμένες συμβουλές σε καθεμία από τις επτά εκκλησίες, οι οποίες αντιπροσωπεύονται από κηροπήγια.

Και γύρισα να δω τη φωνή που μίλησε μαζί μου. Και γυρίζοντας, Είδα επτά χρυσά κηροπήγια. Και ανάμεσα στα επτά κηροπήγια ένα όμοιο με τον Υιό του ανθρώπου, ντυμένος με ένα ρούχο μέχρι το πόδι, και γύρω από τα παπάκια με μια χρυσή ζώνη. . . . Το μυστήριο των επτά αστεριών που είδες στο δεξί μου χέρι, και τα επτά χρυσά κηροπήγια. Τα επτά αστέρια είναι οι άγγελοι των επτά εκκλησιών: και τα επτά κηροπήγια που είδες είναι οι επτά εκκλησίες. (Αποκάλυψη 1:12-13, 20)

Κάθε μία από τις επτά εκκλησίες αντιπροσωπεύει μια πνευματική κατάσταση που περιγράφει μια τάξη ανθρώπων. Κάθε άτομο μπορεί να κάνει ένα αυτοέλεγχο για να προσδιορίσει σε ποια τάξη ανήκει, απαντώντας στην ακόλουθη ερώτηση: «Ποια από τις επτά εκκλησίες αντιπροσωπεύει την πνευματική μου κατάσταση;» Αυτή η αποφασιστικότητα είναι σημαντική, επειδή ο Ιησούς δίνει εξατομικευμένες συμβουλές ανάλογα με την κάθε περίπτωση. Δεν έχει σημασία που νιώθει κανείς ότι βρίσκεται στο σκοτάδι, αλλά ότι ακολουθεί το φως, και γρήγορα, χωρίς δισταγμό.

Το επείγον οφείλεται στο επικείμενο κλείσιμο της δοκιμαστικής περιόδου με τον ήχο της έκτης σάλπιγγας — την οποία θα καλύψουμε λεπτομερέστερα λίγο αργότερα. Το σημαντικό σε σχέση με τον προσδιορισμό της σχέσης κάποιου με αυτήν την κληρονομιά, είναι αν το διαβάζει μετά το πέρας της δοκιμαστικής περιόδου ή πριν. Το θέμα της μετάνοιας ισχύει για όσους το διαβάζουν πριν κλείσει η δοκιμαστική περίοδος, εξ ου και το επείγον. Όσοι το διάβασαν μετά έχουν διαφορετικό επείγον: όχι για μετάνοια (που πρέπει να το έχουν ήδη κάνει, γιατί δεν γίνεται πια), αλλά γιατί χρειάζονται απεγνωσμένα καθοδήγηση και δύναμη για να μην πέσουν!

Το διαβάζετε πριν από την έκτη τρομπέτα της 3ης Ιουνίου 2018 ή μετά; Αν προηγουμένως, τότε ισχύουν ιδιαίτερα οι ακόλουθες παράγραφοι για τη μετάνοια.

Ο Ιησούς είναι με το λαό Του ανάμεσά τους. Τους ανατίθεται να δώσουν το φως ΤΟΥ στον κόσμο και Εκείνος τους δίνει τη συμβουλή και την επίπληξη που χρειάζονται για να το κάνουν. Γνωρίζει τον καθένα και είναι σοβαρός όταν ζητά μετάνοια. Ακούστε τα λόγια Του στην εκκλησία της Εφέσου! Αφού αναγνώρισε τα καλά τους σημεία και επισήμανε το λάθος τους, λέει:

Θυμήσου, λοιπόν, από πού έπεσες, και μετάνοια, και κάνε τα πρώτα έργα. αλλιώς θα έρθω γρήγορα κοντά σου, και θα βγάλει το κηροπήγιο σου από τη θέση του, εκτός αν μετανοήσεις. (Αποκάλυψη 2: 5)

Θυμηθείτε, το κηροπήγιο αντιπροσωπεύει την εκκλησία, οπότε αν αφαιρέσει το κηροπήγιο, αυτό σημαίνει ότι τέτοιοι δεν υπολογίζονται ως κληρονόμοι της περιουσίας Του. Η εκκλησία της Εφέσου είναι απλώς ένα παράδειγμα—όποια εκκλησία (αυτή της Εφέσου ή οποιαδήποτε άλλη) περιγράφει την πνευματική κατάσταση ενός ατόμου, τότε αυτό το άτομο πρέπει να μετανοήσει και να απομακρυνθεί από την αμαρτία του, διαφορετικά θα χάσει το φως και θα παραμείνει στο σκοτάδι και δεν θα είναι επιλέξιμο για τα οφέλη που περιγράφονται σε αυτή τη διαθήκη.

Ας πάμε λίγο παρακάτω με παράδειγμα την εκκλησία της Εφέσου. Όσοι εργάζονται υπομονετικά και έχουν καλή διάκριση, αλλά έχουν χάσει τη σχέση τους με την Πρώτη τους Αγάπη, χαρακτηρίζονται από την Έφεσο. Εάν δεν αφυπνιστούν στην κατάστασή τους και δεν μετανοήσουν, τότε δεν θα είναι επιλέξιμοι σύμφωνα με τους όρους αυτής της διαθήκης.

Οδηγίες αυτοελέγχου

Παρακαλούμε μελετήστε τις επτά εκκλησίες της Αποκάλυψης 2 & 3 μόνοι σας.

Ποιες εκκλησίες περιγράφουν την πνευματική κρίση που αντιμετωπίζετε σήμερα;

Καθώς ένα άτομο ακολουθεί τη συμβουλή του Ιησού και μετανοεί στις περιοχές που προσδιορίζει, τότε αλλάζει η πνευματική του κατάσταση και μεταφέρεται σε μια από τις άλλες εκκλησίες, η οποία περιγράφει τη ΝΕΑ πνευματική του κατάσταση. Δύο από τις επτά εκκλησίες είναι χωρίς επίπληξη στα μάτια του Ιησού, και θα πρέπει να είναι ο στόχος κάθε κληρονόμου της σωτηρίας να τις φτάσει: η Σμύρνη και/ή η Φιλαδέλφεια. Ο Ιησούς δεν τους επιπλήττει. Απλώς τους ενθαρρύνει να παραμείνουν πιστοί και να κρατήσουν γερά αυτό που τους έχει ήδη δώσει.

Αυτές οι δύο εκκλησίες, η Σμύρνη και η Φιλαδέλφεια, αντιπροσωπεύουν την πνευματική κατάσταση μεμονωμένων ανθρώπων για τους οποίους ο Ιησούς δεν έχει επίπληξη, και εκείνοι που μετανοούν από την κατάστασή τους όπως αντιπροσωπεύονται από τις άλλες εκκλησίες, γίνονται μέρος μιας από αυτές τις δύο εκκλησίες. Έτσι, όλοι όσοι ΝΙΚΗΣΟΥΝ θα χαρακτηριστούν τελικά από μία από τις δύο άμεμπτες εκκλησίες.

Κάθε υποψήφιος κληρονόμος θα θέλει να κάνει την εργασία του για να προσδιορίσει τους τομείς της ζωής του που τον καλεί ο Ιησούς να μεταρρυθμίσει. Όσοι ακολούθησαν τη συμβουλή Του μέχρι να σταθούν χωρίς επίπληξη στα μάτια Του θα σωθούν. Αυτά είναι σημαντικά ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει κάθε άτομο, γιατί εάν ένα άτομο δεν έχει κάνει το καθήκον του για να πληροί τα προσόντα για να λάβει αυτήν την κληρονομιά, τότε δεν θα έχει κανέναν ρόλο σε αυτό. Είναι μόνο για όσους ανήκουν στη Σμύρνη ή/και στη Φιλαδέλφεια. Για να βοηθήσουμε τους κληρονόμους, θα περιγράψουμε εν συντομία τις απαιτήσεις για την ένταξη και στις δύο εκκλησίες που πληρούν τις προϋποθέσεις—και θα πρέπει να είναι η ύψιστη προτεραιότητα των κληρονόμων να το κάνουν αυτό, επειδή η ταυτότητά τους ως κληρονόμων πρέπει να επιβεβαιωθεί πριν από την εκτέλεση αυτής της διαθήκης, όπως εξηγείται αργότερα.

Εκκλησία της Φιλαδέλφειας

Η ελπίδα όλων των πιστών ήταν ποτέ να δουν τον Σωτήρα σε όλη Του ομορφιά και να συμμετάσχουν στη δόξα της αιώνιας βασιλείας Του. Αυτό είναι το προνόμιο όσων ανήκουν στην πνευματική εκκλησία της Φιλαδέλφειας.

Και στον άγγελο της εκκλησίας στη Φιλαδέλφεια γράψε. Αυτά λέει αυτός που είναι άγιος, αυτός που είναι αληθινός, αυτός που έχει το κλειδί του Δαβίδ, αυτός που ανοίγει, και κανείς δεν κλείνει. και κλείνει, και κανείς δεν ανοίγει. Γνωρίζω τα έργα σου· ιδού, έβαλα μπροστά σου μια ανοιχτή πόρτα, και κανείς δεν μπορεί να την κλείσει· επειδή, έχεις λίγη δύναμη, και κράτησες τον λόγο μου, και δεν αρνήθηκες το όνομά μου. Ιδού, θα τους κάνω από τη συναγωγή του Σατανά, που λένε ότι είναι Ιουδαίοι, και δεν είναι, αλλά λένε ψέματα. ιδού, θα τους κάνω να έρθουν και να προσκυνήσουν μπροστά στα πόδια σου, και να μάθουν ότι σε αγάπησα. Επειδή τήρησες τον λόγο της υπομονής μου, θα σε φυλάξω κι εγώ από την ώρα του πειρασμού, που θα έρθει σε όλο τον κόσμο, για να δοκιμάσει αυτούς που κατοικούν στη γη. Ιδού, έρχομαι γρήγορα· κράτα αυτό που έχεις, για να μην πάρει κανείς το στέμμα σου. Αυτόν που θα νικήσει θα φτιάξω στήλη στο ναό του Θεού μου και δεν θα βγει πια· και θα γράψω επάνω του το όνομα του Θεού μου και το όνομα της πόλης του Θεού μου, που είναι η νέα Ιερουσαλήμ, που κατεβαίνει από τον ουρανό από τον Θεό μου· και θα γράψω επάνω του το νέο μου όνομα. Όποιος έχει αυτί, ας ακούσει τι λέει το Πνεύμα στις εκκλησίες. (Αποκάλυψη 3:7-13)

Περπατήσαμε ανάμεσα σε αυτά της Φιλαδέλφειας. Το κλειδί του Δαβίδ^[1] είναι ένας από τους θησαυρούς που περιέχονται σε αυτή την κληρονομιά. Περάσαμε από την ανοιχτή πόρτα και γι' αυτό είμαστε εδώ σήμερα και έχουμε αυτή την κληρονομιά να περάσουμε. Ο περίπατος της πίστης μας μάς έδωσε την εμπειρία της εκκλησίας της Φιλαδέλφειας - της αδελφικής αγάπης - που είναι μια αγάπη που προτιμά να θυσιάσει την ίδια της την ύπαρξη παρά να δει έναν χαμένο αδελφό να χάνεται για πάντα. Είναι το είδος της αγάπης που έδειξε ο Ιησούς συνάπτοντας την αιώνια διαθήκη με το ανθρώπινο γένος, που υπέγραψε με το δικό Του αίμα, δηλώνοντας τη δέσμευσή Του ακόμα κι αν είναι προς το δικό Του κακό. Ρωτάει τον Ντέιβιντ:

Κύριε, ποιος θα μείνει στη σκηνή σου; ποιος θα κατοικήσει στον άγιο λόφο σου; . . . Αυτός που ορκίζεται για το δικό του κακό και δεν αλλάζει. (Ψαλμός 15: 1, 4)

Αυτή είναι η αδελφική αγάπη που στηρίζει την κληρονομιά που αφήνουμε. Περιλαμβάνει έναν όρκο, τον οποίο έχουμε κάνει για δικό μας κακό, όπως έκανε ο Ιησούς. Μόνο όταν ένα άτομο έχει αναπτύξει αυτό το είδος αγάπης για τους εσφαλμένους αδελφούς μπορεί να ανήκει στη Φιλαδέλφεια.

Ο Ιησούς υπόσχεται να φυλάξει αυτά τα άτομα από την ώρα του πειρασμού - το έτος των ανταμοιβών και των πληγών - που θα έρθει σε όλο τον κόσμο, για να δοκιμάσει αυτούς που κατοικούν στη γη. Αυτό μπορεί να σημαίνει διαφορετικά πράγματα ανάλογα με το πλαίσιο. Όσοι από εμάς κάναμε την εμπειρία της Φιλαδέλφειας με πίστη, ο Θεός μπορεί κυριολεκτικά να γλιτώσει από τις πληγές. (Αυτό θα εξηγηθεί προς το τέλος αυτής της ενότητας, και θα δείτε πολύ έντονα πώς το επιβεβαιώνει ο Θεός.) Εμείς, και όσοι ήμασταν μαζί μας στο όρος Χίασμα,^[2] απέδειξε τον χαρακτήρα της εκκλησίας της Φιλαδέλφειας όταν εμείς δηλώθηκε επίσημα^[3] οι προθέσεις μας για λογαριασμό των χαμένων αδελφών:

ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΕΠΙΣΗΜΑ, για να διαβάσει όλος ο κόσμος, ότι ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016 ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ—που είχε ήδη σταματήσει τη μεσολάβησή Του, που είχε ήδη εγκαταλείψει τα Άγια, ο οποίος ήταν ήδη καθ' οδόν προς τη Γη. Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙ ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΧΥΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, ώστε η δυνατή κραυγή που θα έπρεπε να ακουστεί η Εκκλησία των Αντβεντιστών της Έβδομης Ημέρας θα μπορούσε να επαναληφθεί για μια ουράνια ώρα, που είναι επτά γήινα χρόνια.

Όσοι συμμετείχαν σε αυτήν την απόφαση, ή τουλάχιστον έχουν ασπαστεί το πνεύμα της εμπειρίας μας εκ των υστέρων, και έχουν μείνει στην πίστη, έχουν τα προσόντα να γίνουν μέλη της εκκλησίας της Φιλαδέλφειας, με μια σημαντική προειδοποίηση που θα καλυφθεί στην επόμενη ενότητα.

Όσοι ταυτίζονται με την εκκλησία της Φιλαδέλφειας επειδή κράτησαν τον λόγο της υπομονής Του ζητώντας την αναβολή της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού, παραμένουν σε αυτόν τον κόσμο, ακόμη επιφυλακτικοί για τους κινδύνους να χάσουν το στέμμα που είναι δικό τους. Έχουν ορκιστεί (ή ζητήσει) να βλάψουν το δικό τους, αλλά η υπόσχεση σε όσους νικήσουν είναι ότι θα έχουν μια μόνιμη θέση στην Αγία Πόλη και θα σφραγιστούν με τη σφραγίδα που περιγράφεται εκεί.^[4]

Ενώ ήσασταν σε ηρεμία, αυτό συνέβη

Υπάρχει μια σημαντική, θεμελιώδης αλήθεια που θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε τα πάντα πιο ξεκάθαρα: ο Θεός σχεδίασε το «Σχέδιο Α» για το πώς η Εκκλησία των Αντβεντιστών της Εβδόμης Ημέρας θα έπρεπε να είχε εκπληρώσει την προφητεία του τέλους - ένα σχέδιο που εμείς, ως απομεινάρια της, ακολουθήσαμε μέχρι το τέλος της, ενώ η ίδια η εκκλησία έκανε ναυάγιο της πίστης του. Στη συνέχεια παρακαλέσαμε τον Θεό όπως αναφέρθηκε παραπάνω, και Αυτός ανταποκρίθηκε με το Σχέδιο Β. Ο Θεός γνώριζε όλες τις πιθανότητες μπροστά. Δεν ήταν έκπληξη για Εκείνον, αλλά ταυτόχρονα δεν επιβάλλεται στην ελεύθερη βούληση. Μας επιτρέπει να κάνουμε επιλογές, και ως βασιλιάδες και ιερείς προς τον Θεό, μας επετράπη να κάνουμε την έκκλησή μας ενώπιον Του.

Μόλις καταλάβετε ότι υπήρχαν δύο εναλλακτικές, δύο εναλλακτικές πραγματικότητες, οποιαδήποτε από τις οποίες θα μπορούσε να είχε επιλεγεί από την ανθρωπότητα (και ιδιαίτερα από τον πρώην λαό του Θεού, την Εκκλησία των Αντβεντιστών της Έβδομης Ημέρας), τότε μπορείτε να αρχίσετε να καταλαβαίνετε τα πράγματα στο κατάλληλο πλαίσιο. Μερικά πράγματα θα ήταν η πραγματικότητα στο Σχέδιο Α, ενώ άλλα πράγματα είναι η πραγματικότητα στο Σχέδιο Β — αλλά σε κάθε περίπτωση, ο Λόγος του Θεού παραμένει αληθινός, επειδή είναι παντογνώστης.

Αυτό που περιέγραψα από την εμπειρία μας στην εκκλησία της Φιλαδέλφειας έγινε με πίστη, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα του Σχεδίου Α, όπου ακολουθήσαμε τις προθέσεις του Θεού για την Εκκλησία των Αντβεντιστών της Έβδομης Ημέρας μέχρι την ολοκλήρωση. Στην πορεία, ακούσαμε τρομπέτες να ηχούν σε απαλούς τόνους και λοιμούς να ξεχύνονται σε μικρές σταγόνες-γιατί ήταν σκιές γεγονότων από μια πραγματικότητα που δεν υλοποιήθηκε πλήρως λόγω της αποτυχίας της Αντβεντιστικής Εκκλησίας να συνεργαστεί με τον Θεό για να ολοκληρώσει το έργο σύμφωνα με τις μεθόδους και τα χρονοδιαγράμματα του Θεού και με τα όργανά Του. Είδαμε και ζήσαμε με πίστη τι θα είχε συμβεί αν η Εκκλησία ήταν πιστή, και στο τέλος, ο Θεός αντάμειψε την πίστη μας παραδίδοντας την αιώνια διαθήκη σε εμάς - το πιστό υπόλοιπο του υπολοίπου - παρόλο που ήμασταν πολύ λίγοι στον αριθμό.

Καθώς κρατούσαμε το βλέμμα μας στον Ιησού και ακολουθούσαμε την αλλαγή των σχεδίων, βιώσαμε κάτι σαν μια αλλαγή παραδείγματος σε μια νέα πραγματικότητα με διαφορετικά χρονοδιαγράμματα. Στη νέα πραγματικότητα, οι τρομπέτες ακούγονται πολύ δυνατά και οι πληγές σίγουρα θα ξεχυθούν χωρίς επιφυλάξεις. Η κατανόηση της ύπαρξης του Σχεδίου Α και του Σχεδίου Β σάς επιτρέπει να δείτε τη μεγάλη εικόνα με αρμονικό τρόπο. Κατά την πρόγνωσή Του, ο Θεός προμήθευε για το Σχέδιο Β όλη την εποχή, σε περίπτωση που οι λαοί Του το ζητούσαν — και το κάναμε. Στην επόμενη ενότητα της διαθήκης, θα δείτε πώς είναι γραμμένα όλα αυτά στις Γραφές.

Έτσι έχουμε δύο χρονικές διακηρύξεις: η πρώτη διακήρυξη ανήγγειλε τον ερχομό του Ιησού σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα του Σχεδίου Α και η δεύτερη διακήρυξη αναγγέλλει τον ερχομό του Ιησού σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα του Σχεδίου Β. Η πρώτη διακήρυξη αφορούσε μια πραγματικότητα που δεν υλοποιήθηκε πλήρως για πολλούς ανθρώπους, ενώ η δεύτερη διακήρυξη -που βασίζεται στην πρώτη- αφορά την παρούσα πραγματικότητα με την πρόθεση να φτάσει σε περισσότερα.

Δυστυχώς, ο κόσμος έχει ήδη περάσει το οριακό σημείο στην πορεία του προς την αυτοκαταστροφή εγκαταλείποντας το σχέδιο του Θεού για γάμο, που είναι το θεμέλιο όλης της ανθρώπινης κοινωνίας. Εξυψώνοντας τον γάμο ομοφύλων και όλες τις σχετικές διαφθορές πάνω από το σχέδιο του Θεού, ο κόσμος υπονομεύει τον εαυτό του, και αυτό σημαίνει ότι περισσότερος χρόνος φέρνει μόνο μεγαλύτερο σκοτάδι, με τον τρέχοντα ρυθμό των πραγμάτων. Στην αρχή, ο Θεός δημιούργησε τα πάντα καλά, αλλά ο Σατανάς (μέσω του φιδιού στην Εδέμ) εισήγαγε την αμαρτία και εργάζεται προς την πλήρη κυριαρχία (καταστροφή) του πλανήτη από τότε - και έχει σχεδόν φτάσει σε αυτήν. Το σκοτάδι είναι παντού και το φως της αλήθειας έχει σχεδόν σβήσει. Η ίδια η φύση και η ζωή κρέμονται στις ισορροπίες. Τα δύο τελευταία κηροπήγια που ρίχνουν το φως τους στον κόσμο είναι αυτά για τα οποία μιλάμε—η Φιλαδέλφεια και η Σμύρνη—και μαζί αντιπροσωπεύονται από αυτή τη διαθήκη. Γι' αυτό είναι επιτακτική ανάγκη οι κληρονόμοι αυτής της κληρονομιάς να ταυτιστούν με μια από αυτές τις δύο εκκλησίες, για να τους ωφελήσει αυτή η διαθήκη.

Οι ευθύνες που συνδέονται με αυτή την κληρονομιά είναι μεγάλες. Οι κληρονόμοι του είναι η τελευταία ελπίδα ενάντια στο σκοτάδι που κυριαρχεί. Εάν είναι αμελείς, ο Σατανάς θα κερδίσει τη Μεγάλη Διαμάχη και το σκοτάδι θα κατακλύσει τελικά ολόκληρο το σύμπαν. Γι' αυτό έχουμε ετοιμάσει όλη αυτή τη συμβουλή. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Εάν αυτό το Σχέδιο Β δεν υλοποιηθεί, το παρόν σκοτάδι θα καταλήξει στον αιώνιο θάνατο όχι μόνο της γης, αλλά και του ανείπωτου αριθμού όντων των ουράνιων βασιλείων.^[5] Είναι μια βαριά ευθύνη, και για να λάβουν αυτή την κληρονομιά, οι κληρονόμοι θα πρέπει να γνωρίζουν την ευθύνη.

Εκκλησία της Σμύρνης

Για να ταξινομηθεί κάποιος στην εκκλησία της Σμύρνης, θα πρέπει να ακολουθήσει τη συμβουλή στο μήνυμα προς αυτήν, εκτός από τη μετάνοια για τυχόν αμαρτίες που επέπληξε ο Ιησούς στα μηνύματά Του προς τις άλλες εκκλησίες. Η συμβουλή προς την εκκλησία της Σμύρνης είναι η εξής:

Και στον άγγελο της εκκλησίας στη Σμύρνη γράψε· Αυτά λέει ο πρώτος και ο τελευταίος, που ήταν νεκρός και είναι ζωντανός. Γνωρίζω τα έργα σου, και τη θλίψη και τη φτώχεια, (αλλά είσαι πλούσιος) και γνωρίζω τη βλασφημία αυτών που λένε ότι είναι Ιουδαίοι, και δεν είναι, αλλά είναι η συναγωγή του Σατανά. Μη φοβάσαι τίποτα από αυτά που θα πάθεις: ιδού, ο διάβολος θα ρίξει μερικούς από εσάς στη φυλακή, για να δοκιμαστείτε. και θα έχετε θλίψη δέκα ημέρες· να είστε πιστοί μέχρι θανάτου, και θα σας δώσω ένα στεφάνι ζωής. Όποιος έχει αυτί, ας ακούσει τι λέει το Πνεύμα στις εκκλησίες. Αυτός που θα νικήσει δεν θα πληγωθεί από τον δεύτερο θάνατο. (Αποκάλυψη 2:8-11)

Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να καταλάβει κανείς ότι ο Σύμβουλός τους - ο Ιησούς Χριστός, του οποίου το Άγιο Πνεύμα είναι ο εκπρόσωπος - ήταν νεκρός και είναι ζωντανός. Αυτή ήταν μια εμπειρία που πέρασε και την κατανοεί, και είναι σημαντικό για κάθε άτομο να την καταλάβει επίσης, και να γνωρίζει ότι έχει περπατήσει αυτό το μονοπάτι στο παρελθόν. Ξέρει τι θα αντιμετωπίσουν οι της εκκλησίας της Σμύρνης. Ξέρει πώς κάποιοι έχουν εργαστεί για Αυτόν. Γνωρίζει τη θλίψη και τη φτώχεια των ψυχών που έχουν βιώσει μερικοί σε αυτόν τον κόσμο, καθώς και τον πλούτο της πνευματικής τους εμπειρίας μαζί Του. Εάν ένα άτομο βρίσκεται σε αυτή την πνευματική εκκλησία, ο Ιησούς το διαβεβαιώνει ότι το γνωρίζει! Ω, τι παρηγοριά, σε αντίθεση με εκείνους που θα ακούσουν τις λέξεις "Δεν σε ξέρω!"

Καθώς εμείς, οι διαθέτες, γράφουμε αυτά τα λόγια, μπορούμε να δώσουμε τη διαβεβαίωσή μας ότι καταλαβαίνουμε, γιατί εμείς οι ίδιοι ταυτιζόμαστε πάρα πολύ με αυτήν την εκκλησία. Έχουμε κάνει και έργα, τα οποία προέκυψαν LastCountdown.org και WhiteCloudFarm.org, που αντιπροσωπεύουν την πρώτη και δεύτερη φορά προκηρύξεις, αντίστοιχα. Κατά τη διάρκεια των έργων μας, έχουμε υποστεί επίσης θλίψη και φτώχεια όσον αφορά τον αριθμό των ψυχών στο κίνημά μας, γεγονός που καθιστά πολύ δύσκολη την ολοκλήρωση του έργου μας. Εντούτοις, έχουμε παρακινηθεί να μοιραστούμε τον πλούτο των πνευματικών ευλογιών που έχουμε, και αυτό προσδίδει θέρμη στο έργο μας παρά τη φαινομενική άκαρπη.

Όποιος άλλος ανήκει στην εκκλησία της Σμύρνης θα έχει δαπανηθεί κι αυτός για τον Χριστό, δουλεύοντας και δίνοντας, για να καταδιωχθεί και να μείνει χωρίς αμοιβή. Ο Ιησούς γνωρίζει τα έργα εκείνων που έχουν αδειάσει στην υπηρεσία Του, καλύπτοντας τις βαθύτερες ανάγκες των άλλων με θυσία!

Όσο για εμάς, η σύνοδος της εμπειρίας μας μεταξύ των δύο ιστοσελίδων που αναφέρθηκαν παραπάνω ήταν η απόφασή μας, η οποία τελικά μας οδήγησε στην αναγκαιότητα να αφήσουμε αυτήν την κληρονομιά. Η ολοκλήρωση αυτής της σειράς και η υπογραφή αυτής της διαθήκης με το ίδιο μας το αίμα—το να είμαστε πιστοί μέχρι θανάτου—θα αντιπροσώπευε την ολοκλήρωση του έργου μας στη γη.

Σχετιστήκαμε πολύ με την εκκλησία της Φιλαδέλφειας στο πλαίσιο της πρώτης διακήρυξης, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η Φιλαδέλφεια είναι ο τύπος μας από κάθε άποψη στο πλαίσιο της δεύτερης διακήρυξης, όπου η πίστη ολοένα και περισσότερο δίνει τη θέση της στην όραση. Η θυσία της Φιλαδέλφειας άλλαξε το παιχνίδι. Είχε σκοπό να μας δώσει την ευκαιρία να οικοδομήσουμε ένα νέο σώμα πιστών, και ως εκ τούτου, εμείς που συμμετείχαμε σε αυτή την απόφαση ξεκινήσαμε μαζί με τον Κύριο μια αποστολή σωτηρίας, όποιο κι αν είναι το κόστος σε εμάς.

Μη γνωρίζοντας με βεβαιότητα τι θα επιφύλασσαν τα επόμενα χρόνια, βάλαμε τα πάντα στο θυσιαστήριο—και ακόμη κι αν δεν το καταλάβαμε εκείνη τη στιγμή, αυτό περιελάμβανε το πολύτιμο προνόμιο να δούμε τον Ιησού να έρχεται χωρίς να γευτεί το θάνατο. Τι θα συνέβαινε στην εναλλακτική πραγματικότητα που θα είχαν υπάρξει αν η Εκκλησία των Αντβεντιστών ήταν πιστή, δεν ισχύει απαραίτητα τώρα. Η σημερινή μας εμπειρία τώρα ευθυγραμμίζεται πολύ με την εκκλησία της Σμύρνης, και αυτό είναι για την άνεση όσων ταυτίζονται και με την εκκλησία της Σμύρνης.

Δέκα Μέρες Θλίψης

Ο Κύριος μας έχει διδάξει βαθιά πράγματα για τη θυσιαστική αγάπη Του. Άρχισε να γίνεται πιο προσωπικό στο τελευταίο μας Δείπνο του Κυρίου σε περιόδους ειρήνης, όπως υποδεικνύεται στο Ο Τελευταίος Ηλίας. Τότε συνειδητοποιήσαμε ότι η σωματική δίωξη ήταν στα άκρα μας. Είναι επίσης στο τακούνι πολλών άλλων—ειδικά εκείνων, για παράδειγμα, που ζουν σε χώρες όπου κανείς δεν μπορεί να πει την αλήθεια για ζητήματα που σχετίζονται με το νόμο του Θεού για το γάμο, χωρίς επιπτώσεις από τις αρχές.^[6]

Αναπολώντας την άνοιξη του 2012, όταν η μικρή μας διεθνής ομάδα ήρθε στην Παραγουάη για να συμμετάσχουμε στο πρώτο μας Δείπνο του Κυρίου, το μόνο που είχαμε ήταν ο κύκλος της κρίσης του Ρολόι Orion, και το High Sabbath List; δεν ξέραμε σχεδόν τίποτα σε σύγκριση με αυτό που γνωρίζουμε τώρα, και περιμέναμε ότι οι βολίδες θα ξεκινούσαν τα τελικά γεγονότα. Ήμασταν έτοιμοι να δώσουμε τη ζωή μας στην εκδήλωση της βολίδας αν αυτό ήταν το θέλημα του Θεού. Αποδείχθηκε ότι είχε πολλή δουλειά να κάνουμε, την οποία μπορείτε να δείτε εκ των υστέρων από τις ιστοσελίδες μας. Αλλά αυτό δεν πλησιάζει στο να συγκρίνεται με την πραγματική δίωξη στα χέρια του πονηρού κόσμου, όπως η σύλληψη και η βασανιστήρια σε σημείο να ανακαλέσουμε τα πράγματα που έχουμε γράψει και τελικά να θανατωθούν.

Στις 27 Μαΐου 2017, επέτειος της Ανάστασης του Ιησού Χριστού,^[7] ο Κύριος μας αποκάλυψε ότι αυτό θα μπορούσε να μας επιφυλάσσει ως ακολούθους Του.

Θυμηθείτε τον λόγο που σας είπα: Ο δούλος δεν είναι μεγαλύτερος από τον κύριό του. Αν με έχουν διώξει, θα διώξουν και εσάς. αν κράτησαν τα λόγια μου, θα κρατήσουν και τα δικά σου. (Ιωάννης 15:20)

Ο αδελφός Γκέρχαρντ είχε γράψει ακόμη και πριν από λίγο καιρό για τον τελευταίο από τους μάρτυρες Δύο Στρατοί, και για άλλη μια φορά συνειδητοποιούμε με πόση ακρίβεια μας έχει οδηγήσει ο Κύριος στις προηγούμενες προσπάθειες μελέτης και συγγραφής. Εμείς, οι διαθέτες, μπορεί να είμαστε οι τελευταίοι από τους μάρτυρες που αναφέρονται στο Δύο Στρατοί, αλλά η δίωξη έρχεται σε πολλούς περισσότερους από εμάς. Όλα τα πιθανά μέλη της τάξης της εκκλησίας της Σμύρνης θα χρειαστεί να είναι έτοιμα να δώσουν τα πάντα —συμπεριλαμβανομένης της ζωής τους— για την υπεράσπιση του Πατέρα. Αυτό είναι που απαιτείται να συγκαταλέγονται μεταξύ αυτών της εκκλησίας της Σμύρνης.

Η πέμπτη σφραγίδα μιλάει για τον αριθμό των μαρτύρων που έχει φτάσει στον πλήρη αριθμό:

Και δόθηκαν λευκές ρόμπες σε κάθε έναν από αυτούς. και τους ειπώθηκε, ότι έπρεπε να ξεκουραστούν για λίγο ακόμη, ώσπου να εκπληρωθούν και οι συνεργάτες τους και οι αδελφοί τους, που έπρεπε να θανατωθούν όπως ήταν. (Αποκάλυψη 6: 11)

Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ένας καθορισμένος αριθμός και ένα οριστικό τέλος στο αίμα των μαρτύρων που ρέει. Γι' αυτό είναι τόσο επείγον να μετανοήσει κανείς σε οποιονδήποτε τομέα χρειάζεται πριν από τις 3 Ιουνίου 2018 και να συγκαταλέγεται στις εκκλησίες της Σμύρνης ή/και της Φιλαδέλφειας πριν δεν είναι πλέον δυνατό να αλλάξει θέση. Μετά την χαλάρωση των τεσσάρων ανέμων, ο θάνατος θα παρασύρει πλήθη στον τάφο ως συνέπεια του παγκόσμιου πολέμου και η καταγραφή των ουράνιων δεδομένων των πράξεων της ζωής τους θα γίνει μόνο για ανάγνωση για πάντα.

Κατά μία έννοια, η Σμύρνη μπορεί να αντιπαραβληθεί με τη Λαοδίκεια. Αντιπροσωπεύει εκείνους που αγόρασαν τον χρυσό που δοκιμάστηκε στη φωτιά, και την αλοιφή και το λευκό ένδυμα, και έγιναν πραγματικά πλούσιοι. Ως εκ τούτου, η Σμύρνη αντιπροσωπεύει εκείνους που έχουν πίστη σε χρυσό που έχει δοκιμαστεί στη φωτιά και έχει εξαγνιστεί. Αυτή είναι η πίστη που παραδίδουμε στους κληρονόμους αυτής της κληρονομιάς. Ο καθένας πρέπει να εσωτερικεύσει (μελετήσει) αυτή την πίστη για τον εαυτό του και όσοι ταυτίζονται με την εκκλησία της Σμύρνης ως μάρτυρες πρέπει να δείξουν ότι αυτή η πίστη είναι της ποιότητας που θα αντέξει ακόμη και βασανιστήρια και θάνατο, αφού δοκιμαστεί και εξαγνιστεί. Αυτή είναι η υπόσχεση της αξίας του. είναι πιο πολύτιμο από την ίδια τη ζωή, γιατί περιλαμβάνει τη νίκη επί του θανάτου.

Με διαφορετική έννοια, η εκκλησία της Σμύρνης σχετίζεται και με την εκκλησία της Φιλαδέλφειας. Και οι δύο έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με τη συναγωγή του Σατανά. Ο Πάπας Φραγκίσκος είναι ο Σατανάςκαι εκείνοι που λένε ότι είναι Εβραίοι αλλά δεν είναι, είναι η Εκκλησία των Αντβεντιστών της Έβδομης Ημέρας μαζί με άλλες πρώην προτεσταντικές εκκλησίες, οι οποίες έχουν όλες ομηρία από τον Πάπα Φραγκίσκο. Η συναγωγή του Σατανά προκαλεί θλίψη στην εκκλησία της Σμύρνης, σε αντίθεση με αυτό που λέγεται για την εκκλησία της Φιλαδέλφειας:

Ιδού, θα τους κάνω από τη συναγωγή του Σατανά, που λένε ότι είναι Ιουδαίοι, και δεν είναι, αλλά λένε ψέματα. ιδού, θα τους κάνω να έρθουν και να προσκυνήσουν μπροστά στα πόδια σου, και να μάθουν ότι σε αγάπησα. (Αποκάλυψη 3: 9)

Αυτό τραβάει μια διαχωριστική γραμμή από άποψη χρόνου. Η Σμύρνη αντιπροσωπεύει μια χρονική στιγμή προγενέστερη από τη Φιλαδέλφεια, σε σχέση με την ιστορία της συναγωγής του Σατανά. Πρώτα η συναγωγή του Σατανά (ιδιαίτερα η Αντβεντιστική Εκκλησία) διώκει τον λαό του Θεού στη Σμύρνη, αλλά αργότερα αναγνωρίζει τη θεϊκή εύνοια προς το λαό Του στη Φιλαδέλφεια. Αυτή η μετάβαση μπορεί να σχετίζεται με το χρονικό σημείο κατά το οποίο έχει επιτευχθεί ο αριθμός των μαρτύρων της πέμπτης σφραγίδας, που θα μπορούσε να καταλήξει στο θάνατο των κληρονόμων αυτής της κληρονομιάς. Στο Σχέδιο Α ταυτιστήκαμε περισσότερο με την εκκλησία της Φιλαδέλφειας, αλλά καθώς μεταφέρουμε το παράδειγμά μας στην παρούσα πραγματικότητα, αντιθέτως βρισκόμαστε να χαρακτηριζόμαστε από την εκκλησία της Σμύρνης, και σε αυτήν την πραγματικότητα, η εκκλησία της Φιλαδέλφειας θα έρθει αργότερα.

Η εκκλησία της Σμύρνης είναι ο τύπος για όλους εκείνους—όπως εμείς—που περιμένουν να αντιμετωπίσουν θλίψη και θάνατο. Εάν ένα άτομο ανήκει επίσης σε αυτήν την τάξη, θα πρέπει να ενδιαφέρεται να μάθει πόσο θα διαρκέσει η θλίψη. Έχετε ήδη μια ιδέα; Στην επιστολή προς τη Σμύρνη, ο Ιησούς υποδεικνύει πόσο θα διαρκέσουν τα βάσανα.

Μη φοβάσαι τίποτα από αυτά που θα πάθεις: Ιδού, ο διάβολος θα ρίξει μερικούς από εσάς στη φυλακή, για να δοκιμασθείτε. και θα έχετε θλίψη δέκα ημέρες: να είσαι πιστός μέχρι θανάτου, και θα σου δώσω ένα στεφάνι ζωής. (Αποκάλυψη 2:10)

Μερικοί από εμάς θα οδηγηθούν στη φυλακή και θα δικαστούν. Ως συντάκτες αυτού του μηνύματος, θα δοκιμαστούμε ιδιαίτερα. Η πίστη μας θα δοκιμαστεί και θα δοκιμαστούμε ενώπιον του κόσμου. Θα πρέπει να δώσουμε απάντηση για την πίστη μας ενώπιον των βασιλιάδων και των ηγεμόνων. Σε μικρότερο βαθμό το ίδιο θα συμβεί και με άλλους που ανήκουν στην εκκλησία της Σμύρνης.

Αλλά ο Ιησούς έχει μερικά λόγια παρηγοριάς για εκείνους που θα δοκιμαστούν σκληρά και θα διωχθούν. Αυτή η σοβαρή θλίψη θα είναι δέκα ημέρες. Θα είναι ένα μεγάλο δεκαήμερο, αλλά εξακολουθεί να είναι παρήγορο να γνωρίζουμε ότι έχει ένα σίγουρο τέλος και ότι θα είναι μόνο δέκα ημέρες. Είναι μεγάλη τιμή να υποφέρουμε για τον Ιησού, αλλά δεν είμαστε άξιοι να υποφέρουμε με τον ίδιο τρόπο ή ακόμη και την ίδια διάρκεια. Ποτέ δεν αμάρτησε, αλλά γεννηθήκαμε με την αμαρτία και έχοντας προσβάλει σε οποιοδήποτε σημείο, είχαμε να συμφιλιωθούμε με ολόκληρο τον νόμο. Ο Ιησούς συνελήφθη και σκοτώθηκε σε λιγότερο από 24 ώρες, αλλά καθώς δέκα είναι ο αριθμός του νόμου, βρισκόμαστε μπροστά σε δέκα ημέρες θλίψης. Μέσω της πίστης μας στον Ιησού, πρέπει να είμαστε άμεμπτοι μπροστά σε κάθε κατηγορία που μπορεί να επιφέρει εναντίον μας ο Σατανάς σχετικά με το νόμο του Θεού.

Έχετε σκεφτεί το βαθύτερο νόημα του γιατί στις 27 Μαΐου 2017 ο Ιησούς μας αποκάλυψε ότι θα έπρεπε να είμαστε πιστοί μέχρι θανάτου όπως η εκκλησία της Σμύρνης; Θα μπορούσε αυτό το γεγονός να συνδέεται με μια διαφορετική επέτειο, για την οποία έχουμε ήδη ημερομηνία;

Κύκλος τρομπέτας II^[8] δείχνει ήδη ότι ένα εξαιρετικά σημαντικό γεγονός θα συμβεί πολύ κοντά σε αυτήν την ημερομηνία, ένα χρόνο αργότερα. Είναι η έκτη τρομπέτα της 3ης Ιουνίου 2018, που ξεκινά τη χρονιά των ανταμοιβών^[9] που περιλαμβάνει τις πληγές της έβδομης σάλπιγγας.

Η έκτη τρομπέτα του Κύκλου Τρομπέτας ΙΙ θα είναι το αντίστοιχο των γεγονότων που συνδέονται με την έκτη τρομπέτα του Κύκλου Τρομπέτας Ι, όταν ήμασταν σε εντατική επιδίωξη να εκπληρώσουμε το Σχέδιο Α. Εκείνη την εποχή, ο αδελφός Τζον, ο οποίος είναι ο τελευταίος Ηλίας, έκανε δικό του Πρόκληση Carmel εναντίον εκείνης της ημέρας. Το αντίστοιχο σε αυτήν την πρόκληση έρχεται στην έκτη τρομπέτα του κύκλου II, στην πραγματικότητα.

Αυτό είναι ένα κρίσιμο σημείο καμπής, όταν ο Ιησούς ως Μεσίτης μας θα ρίξει κάτω το θυμιατήρι και θα σταματήσει το μεσολαβητικό έργο Του. Εάν ένα άτομο έρχεται στη συνείδηση ​​εκείνη τη στιγμή, θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικό ώστε να μην απορρίψει καμία ακτίνα φωτός από το Άγιο Πνεύμα, γιατί δεν θα υπάρξει πια επιστροφή – ούτε μετάνοια. Αν κάποιος απομακρυνθεί από το φως εκείνη την ώρα, θα μείνει στο αιώνιο σκοτάδι. Γι' αυτό παραδίδουμε αυτή την παρακαταθήκη, για να φωτίσουμε το δρόμο όσων ακολουθούν, ώστε να μην σκοντάφτουν σε αυτόν τον κρίσιμο πόλεμο μεταξύ φωτός και σκότους.

Αλλά επιστρέφοντας στη θλίψη της εκκλησίας της Σμύρνης, εάν υπάρχει πράγματι σχέση μεταξύ της χρονικής στιγμής της αποκάλυψης αυτού του φωτός από τον Θεό και της ημερομηνίας της έκτης σάλπιγγας ένα χρόνο αργότερα, πρέπει να καταλάβουμε γιατί υπάρχει ασυμφωνία ορισμένων ημερών μεταξύ της επετείου της ανάστασης του Χριστού και της ίδιας της έκτης σάλπιγγας. Θα μπορούσε αυτό να έχει να κάνει με το δεκαήμερο;

Ας ελέγξουμε την παραπάνω υπόθεση, τοποθετώντας τις δέκα ημέρες σε ένα χρονοδιάγραμμα που οδηγεί στην έκτη τρομπέτα, για να έχουμε μια καλύτερη εικόνα για το πώς θα έμοιαζε η ακολουθία των γεγονότων.

Το βλέπεις; Οι δέκα ημέρες της θλίψης (συμπεριλαμβανομένων) θα ξεκινούσαν ακριβώς την επέτειο του πόνου του Ιησού!^[10] Το τραπέζι του δείπνου, το οποίο ο Κύριος μας έδωσε εντολή να ετοιμάσουμε για την τελευταία μας τήρηση του Δείπνου του Κυρίου σε περιόδους ειρήνης,^[11] έχει πολύ περισσότερο νόημα τώρα. Φτιαγμένο από δύο μεγάλες ρουστίκ πλάκες ξύλου, είναι πράγματι το τραπέζι του σταυρού μας, με την έννοια ότι αντιπροσωπεύει τα δύο τραχιά δοκάρια ενός σταυρού. Σε εκείνο το τραπέζι, το μικρό υπόλοιπο πιθανότατα θα φάει και θα πιει τον τελευταίο τους Δείπνο του Κυρίου σε αυτή τη γη, τον επόμενο χρόνο το βράδυ της Πέμπτης, 24 Μαΐου, σε ανάμνηση του Κυρίου. Αυτή η επέτειος είναι ακόμη και την ίδια ημέρα της εβδομάδας με το έτος της σταύρωσης, όπως ήταν το 2012 όταν ξεκίνησε η διακονία μας ως ομάδα.

Το τραπέζι τοποθετήθηκε στο ναό μας κάτω από τους δύο πολυελαίους —ένας για την εκκλησία της Σμύρνης και ένας για την εκκλησία της Φιλαδέλφειας—που αντιπροσωπεύονται από τα δύο κηροπήγια που στέκονται ενώπιον του Θεού.

Αυτά είναι τα δύο ελαιόδεντρα, και τα δύο κηροπήγια στέκεται μπροστά στον Θεό της γης. (Αποκάλυψη 11:4)

Αυτές είναι οι δύο εκκλησίες που εμπλέκονται σε αυτή τη διαθήκη: η μία που προχώρησε για να καταθέσει αυτή την κληρονομιά και να την υπογράψει με αίμα, και η άλλη που θα εγερθεί και θα τη λάβει ως κληρονομιά.

Βλέπετε πώς ο Λόγος του Θεού φωτίζει ακόμη και την πιο σκοτεινή κοιλάδα της σκιάς του θανάτου;

Ο Κύριος είναι ο ποιμένας μου. δεν θα θελήσω [ή έλλειψη]. Με βάζει να ξαπλώσω σε πράσινα λιβάδια: με οδηγεί δίπλα στα ήρεμα νερά. Αποκαθιστά την ψυχή μου· με οδηγεί στα μονοπάτια της δικαιοσύνης για χάρη του ονόματός του. Ναι, αν και περπατώ μέσα από την κοιλάδα της σκιάς του θανάτου, Δεν θα φοβηθώ κανένα κακό· γιατί είσαι μαζί μου. το ραβδί σου και το ραβδί σου με παρηγορούν. Ετοιμάζεις ένα τραπέζι μπροστά μου ενώπιον των εχθρών μου: αλείφεις το κεφάλι μου με λάδι. το φλιτζάνι μου τρέχει. Ασφαλώς η καλοσύνη και το έλεος θα με ακολουθούν όλες τις ημέρες της ζωής μου· και θα κατοικώ στον οίκο του Κυρίου για πάντα. (Ψαλμός 23)

Στην πιο σκληρή δοκιμασία μας, ο Ιησούς μας ενθαρρύνει υπενθυμίζοντάς μας ότι έχει ακολουθήσει αυτό το μονοπάτι πριν από εμάς. Γράφουμε αυτά τα πράγματα σε αυτή την πρώτη ενότητα αυτής της διαθήκης, ώστε οι κληρονόμοι αυτής της κληρονομιάς, που αγωνίζονται να πάρουν τον προσανατολισμό τους στη μέση της κρίσης, να καταλάβουν λίγο ποιος τους έδωσε αυτή την κληρονομιά και τι σημαίνει για εμάς και για αυτούς – και πάνω απ’ όλα τι σημαίνει για τον Χριστό!

Σόδομα και Αίγυπτος

Με προφητικούς όρους, η Αποκάλυψη μιλά για τη Σμύρνη της εμπειρίας μας ως την πόλη όπου επίσης υπέφερε και πέθανε:

Και τα νεκρά τους σώματα θα κείτονται στον δρόμο της μεγάλης πόλης, που πνευματικά ονομάζεται Σόδομα και Αίγυπτος, όπου και ο Κύριός μας σταυρώθηκε. (Αποκάλυψη 11: 8)

Οι δύο μάρτυρες θα καλυφθούν πληρέστερα στην επόμενη ενότητα αυτής της διαθήκης, η οποία ασχολείται ειδικά με αυτό το θέμα, αλλά προς το παρόν αρκεί να αναγνωρίσουμε ότι ο Ιησούς έχει ταξιδέψει αυτόν τον δρόμο στο παρελθόν—εννοώντας τον δρόμο της εμπειρίας μας, όχι τον κυριολεκτικό δρόμο στην Ιερουσαλήμ. Το εδάφιο μιλάει για το ότι ονομάζεται «πνευματικά» Σόδομα, Αίγυπτος, και το μέρος όπου σταυρώθηκε ο Κύριος.

Λαμβάνοντας και σκοτώνοντας τους αγγελιοφόρους Του, η υπεύθυνη πόλη θα ανταποκριθεί στη διαστροφή των Σοδόμων, η οποία θα είχε κακοποιήσει τους αγγέλους του Κυρίου που στάλθηκαν σε μια αποστολή να σώσουν ψυχές. Θα φτάσει στην ασέβεια της Αιγύπτου, που είπε: «Ποιος είναι ο Κύριος, για να υπακούσω στη φωνή του για να αφήσω τον Ισραήλ να φύγει; Δεν ξέρω τον Κύριο, ούτε θα αφήσω τον Ισραήλ να φύγει».^[12]

Αλλά ο Ιησούς, που είναι ζωντανός για πάντα, μας υπενθυμίζει ότι έχει πατήσει αυτό το μονοπάτι πριν από εμάς, και δοξάζεται για πάντα. Θα είναι μαζί μας και θα είναι ακόμα εκεί μετά τον θάνατο οποιουδήποτε. Δεν θα μας αφήσει ούτε θα μας εγκαταλείψει. Καταλαβαίνετε ακόμα γιατί ήταν στην επέτειο της ανάστασής Του και όχι στην επέτειο του θανάτου Του που αποκάλυψε αυτό το μονοπάτι που πρέπει να πατήσουμε; Θα επανέλθουμε σε αυτό.

Το Σχόλιο της Αγίας Γραφής των Αντβεντιστών δίνει κάποια εικόνα για τα κίνητρα του εχθρού και τι είδους θεραπεία μπορεί να αναμένεται κατά τη διάρκεια αυτών των δέκα ημερών έντονης θλίψης:

Δέκα μέρες. Αυτή η έκφραση έχει γίνει κατανοητή με δύο τρόπους. Βάσει της αρχής της ετήσιας ημέρας του υπολογισμού των προφητικών χρονικών περιόδων (βλέπε στο Δαν. 7:25), έχει ερμηνευτεί ως περίοδος δέκα κυριολεκτικών ετών και εφαρμόζεται στην περίοδο του πιο σκληρού αυτοκρατορικού διωγμού (μ.μ. 303–313), που ξεκίνησε από τον Διοκλητιανό και συνεχίστηκε από τον συνεργάτη και διάδοχό του Γαλέριο. Αυτή ήταν μια προσπάθεια να εξαφανιστεί ο Χριστιανισμός καίγοντας τις Γραφές, καταστρέφοντας εκκλησιαστικά κτίρια, και φυλάκιση των αρχηγών. Αυτοί οι ηγεμόνες πίστευαν ότι η εκκλησία είχε αυξηθεί σε τέτοιες διαστάσεις δύναμης και δημοτικότητας στην αυτοκρατορία που εκτός αν ο Χριστιανισμός έπρεπε να γίνει αμέσως σφραγίστηκε ο παραδοσιακός ρωμαϊκός τρόπος ζωής θα έπαυε να υπάρχει και η ίδια η αυτοκρατορία θα διαλυόταν. Κατά συνέπεια, εγκαινίασαν μια πολιτική που αποσκοπούσε στην εξόντωση της εκκλησίας. Το πρώτο διάταγμα του Διοκλητιανού κατά των Χριστιανών εκδόθηκε το έτος 303, με το οποίο απαγόρευε την άσκηση του Χριστιανισμού σε όλη την αυτοκρατορία.

Οι διώξεις άρχισαν από τον στρατό και εξαπλώθηκαν σε όλη την αυτοκρατορία. Οι ρωμαϊκές αρχές επικέντρωσαν τον τρόμο τους στον χριστιανικό κλήρο, με την πεποίθηση ότι αν απομακρύνονταν οι βοσκοί, το κοπάδι θα σκορπιζόταν. Η φρίκη αυτού του διωγμού περιγράφεται με γλαφυρό τρόπο από τον εκκλησιαστικό ιστορικό Θεόδωρο (Εκκλησιαστική Ιστορία θ. 6), ο οποίος περιγράφει τη συγκέντρωση των επισκόπων της εκκλησίας στη Σύνοδο της Νίκαιας μερικά χρόνια μετά το τέλος του διωγμού (μ.μ. 325). Άλλοι ήρθαν χωρίς μάτια, άλλοι χωρίς χέρια, που τους είχαν βγάλει από τις κόγχες, άλλοι με το σώμα τους φρικτά ακρωτηριασμένο με διαφορετικούς τρόπους. Πολλοί, φυσικά, δεν επιβίωσαν αυτή τη δύσκολη στιγμή. Το 313, δέκα χρόνια μετά την έναρξη αυτών των διωγμών, ο Κωνσταντίνος και ο συνάδελφός του Λικίνιος εξέδωσαν ένα διάταγμα που παρείχε στους Χριστιανούς (και σε όλους τους άλλους) την ελευθερία να ασκούν τη θρησκεία τους.

Εκεί μπορείτε να δείτε μερικά παραδείγματα των επιπτώσεων ορισμένων ιστορικών μεθόδων βασανιστηρίων. Δείχνει επίσης ποιος θα είναι ο στόχος της πιο σκληρής δίωξης: οι ηγέτες. Θα θέλουν να σκοτώσουν τους ηγέτες με την προσδοκία ότι οι υπόλοιποι θα διασκορπιστούν μετά. Δεν υπάρχει τρόπος να το ζαχαρώσετε αυτό. Φαίνεται πολύ ζοφερό - οι κληρονόμοι μπορεί να είναι εντελώς μόνοι, πνευματικά, μέχρι να ξυπνήσουν για να το διαβάσουν.

Το μέλημά μας είναι πρωτίστως για αυτούς. Η κατάσταση για εμάς —όσο τρομερή κι αν είναι— ακολουθείται τουλάχιστον από την παρηγορητική ανακούφιση μιας δουλειάς που ολοκληρώθηκε πιστά:

Μη φοβάσαι τίποτα από αυτά που θα πάθεις: ιδού, ο διάβολος θα ρίξει μερικούς από εσάς στη φυλακή, για να δοκιμαστείτε. και θα έχετε θλίψη δέκα ημέρες: να είσαι πιστός μέχρι θανάτου, και θα σου δώσω ένα στεφάνι ζωής. (Αποκάλυψη 2: 10)

Αν όσοι είναι της εκκλησίας της Σμύρνης (όπως εμείς) είναι πιστοί μέχρι θανάτου, θα λάβουν στεφάνι ζωής. Αν είμαστε πιστοί, θα είμαστε στον παράδεισο. Αυτό τονίζεται ξανά:

Όποιος έχει αυτί, ας ακούσει τι λέει το Πνεύμα στις εκκλησίες. Αυτός που θα νικήσει δεν θα πληγωθεί από τον δεύτερο θάνατο. (Αποκάλυψη 2: 11)

Αν τα μέλη της εκκλησίας της Σμύρνης είναι πιστά μέχρι θανάτου, σίγουρα θα έχουν αιώνια ζωή. Έχουμε θέσει τη ζωή μας στο βωμό, και αν είμαστε πιστοί μέχρι τέλους, θα είμαστε στο εξής απρόσβλητοι στον δεύτερο θάνατο. Δεν θα υπάρχει άλλη ερώτηση για εμάς. οι δοκιμασίες και οι πειρασμοί μας θα τελειώσουν και δεν θα χρειαστεί να αναρωτηθούμε εάν η θυσία μας ήταν αποδεκτή ή εάν η αιώνια ζωή μας – την οποία βάλαμε προηγουμένως στο θυσιαστήριο – ίσως χρειαστεί ακόμα να παραδοθεί για το σχέδιο σωτηρίας. Εάν είμαστε πιστοί μέχρι θανάτου, θα λάβουμε αιώνια ζωή για πάντα. Ο Ιησούς μας ενθαρρύνει με αυτά τα λόγια.

ΟΜΩΣ—και αυτό είναι μια μεγάλη προειδοποίηση—η παραπάνω υπόσχεση είναι μόνο μια εγγύηση ότι ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΜΑΣ στο σχέδιο της σωτηρίας θα έχει ολοκληρωθεί πιστά. Εάν η Μεγάλη Διαμάχη δεν κερδηθεί υπέρ του Θεού, η αμαρτία και η βασιλεία του Σατανά θα εξαπλώσουν τελικά το σύμπαν και θα αφαιρέσουν όλη τη ζωή. Οι κληρονόμοι μας που θα έρθουν μετά από εμάς θα έχουν το μεγαλύτερο βάρος της κρίσης στα χέρια τους, χωρίς κανένα πλαίσιο ή χρόνο προετοιμασίας εκ μέρους τους. Γι' αυτό κάνουμε το καλύτερο δυνατό για να τους καθοδηγήσουμε. Πρέπει επίσης να μείνουν πιστοί στον Θεό για να δικαιώσουν το όνομά Του, όποιο κι αν είναι το κόστος. Θα είναι οι τελευταίοι της τελευταίας γενιάς.

Η Ειδική Υπόθεση

Ας ανακεφαλαιώσουμε την κατάσταση εν συντομία. Όσοι συμμετείχαν στην εμπειρία της συνόδου κορυφής στο όρος Chiasmus ήταν μέλη της εκκλησίας της Φιλαδέλφειας στην εναλλακτική πραγματικότητα του Σχεδίου Α, αλλά η αλλαγή στο Σχέδιο Β τους μετέφερε στην εκκλησία της Σμύρνης στην παρούσα πραγματικότητα, δυνάμει της θυσιαστικής τους απόφασης. Ταυτόχρονα, η νέα πραγματικότητα άνοιξε τις πόρτες της εκκλησίας της Φιλαδέλφειας σε μια νέα ομάδα: αυτούς που έπρεπε να σωθούν στο Σχέδιο Β, όπως προβλέπει η δεύτερη διακήρυξη, και που ζουν μέχρι το τέλος για να υποδεχθούν τον Κύριο με όλη τη δόξα που Του αναλογεί. Αυτή η νέα ομάδα επρόκειτο να είναι η συγκομιδή των ψυχών ως καρπός της θυσίας που έγινε στο όρος Χίαμος.

Η νέα ευκαιρία συγκομιδής ανοίγει στον κύκλο της σάλπιγγας της δεύτερης χρονικής διακήρυξης. Οι προοπτικές της συγκομιδής, ωστόσο, εξακολουθούν να είναι πολύ ζοφερές. Αντιμετωπίζουμε κρίση επί κρίσης. Ο τελευταίος πιστός λαός του Θεού είναι αριθμημένος για τη σφαγή, και ο θερισμός των ψυχών ήδη μαραζώνει. Με τη δίωξη τόσο βαριά, είναι απίθανο η σοδειά —όσο μικρή κι αν είναι— να επιβιώσει καθόλου. Η εκκλησία ως έγκυος έχει φτάσει στο σημείο της γέννησης, αλλά δεν μπορεί να γεννήσει ζωντανό παιδί, και η ίδια πεθαίνει (εξ ου και αυτή η τελευταία διαθήκη). Αυτό δεν είναι μόνο ένα Γεγονός Ζωής, αλλά πολλά σύνθετα. Ο Ησαΐας το περιγράφει ως εξής:

Όπως μια έγκυος γυναίκα που ετοιμάζεται να γεννήσει στριφογυρίζει και φωνάζει από τον πόνο της, έτσι ήμασταν στην παρουσία σου, Κύριε. Ήμασταν έγκυοι, τσακιστήκαμε στον τοκετό, αλλά γεννήσαμε άνεμο. Δεν φέραμε τη σωτηρία στη γη, και οι άνθρωποι του κόσμου δεν έχουν έρθει στη ζωή. (Ησαΐας 26:17-18, NIV)

Αρχίζετε να καταλαβαίνετε τι συνεπάγεται η θυσία στο όρος Χίαμος, όταν παρακαλέσαμε τον Θεό για περισσότερο χρόνο να γεννήσει ένα έθνος ψυχών, να φέρει τη σωτηρία σε πολλούς; Η εμπειρία μας μοιάζει με αυτή της Ρέιτσελ, που προσπαθεί να γεννήσει το δεύτερο παιδί της:

Και ο Ιακώβ ονόμασε το όνομα του τόπου όπου μίλησε μαζί του ο Θεός, Μπέθελ. Και ταξίδεψαν από το Μπέθελ. και υπήρχε μόνο ένας μικρός δρόμος για να φτάσουμε στην Εφραθ: και η Ραχήλ πονούσε, και είχε σκληρή εργασία. Και όταν ήταν σε σκληρό τοκετό, η μαία της είπε: Μη φοβάσαι. θα έχεις και αυτόν τον γιο. Και καθώς η ψυχή της έφευγε, (επειδή πέθανε) αποκάλεσε το όνομά του Μπενόνι· αλλά ο πατέρας του τον έλεγε Βενιαμίν. Και η Ραχήλ πέθανε και τάφηκε στο δρόμο της Εφραθ, που είναι η Βηθλεέμ. Και ο Ιακώβ έβαλε στύλο πάνω στον τάφο της· αυτή είναι η στήλη του τάφου της Ραχήλ μέχρι σήμερα. (Γένεση 35:15-20)

Είμαστε το υπόλοιπο του υπολείμματος της αγνής γυναίκας της Αποκάλυψης 12, προσπαθώντας να γεννήσουμε παιδιά του Θεού σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από τον δράκο. Σε προηγούμενες εποχές, η γυναίκα έβρισκε ανάπαυση στην έρημο όπου έφυγε, αλλά τώρα ο δράκος έχει απλώσει την φολιδωτή ουρά του σε όλη την υδρόγειο. Μπορεί να ζήσουμε τόσο πολύ για να ξέρουμε ότι γεννάμε, αλλά μπορεί να μην ζήσουμε για να θρέψουμε τον καρπό της μήτρας μας.

Ένα Γεγονός Ζωής είναι «ένα σημαντικό γεγονός που αλλάζει την κατάσταση ή τις συνθήκες ενός ατόμου, όπως γέννα, γάμος, διαζύγιο, θάνατος συζύγου, απώλεια εργασίας».^[13] Πόσα από αυτά τα γεγονότα συνδυάζονται αυτή τη στιγμή, με την πνευματική έννοια!; Η Βίβλος μιλάει για όλα αυτά τα πράγματα. Από κάθε πλευρά, κάποιος βιώνει ένα ή περισσότερα Γεγονότα Ζωής—ακόμη και ο ίδιος ο Θεός.

Όλος ο κόσμος βρίσκεται εν μέσω πνευματικών κρίσεων. έχει εγκαταλείψει τον Θεό, και το μεγαλύτερο φως της αλήθειας που γνώρισε ποτέ ο κόσμος δεν είναι ακόμα αρκετό για να γεννηθούν ψυχές, πνευματικά, και όσοι γεννιούνται αριθμούνται για σφαγή. Είναι μια άκαρπη σοδειά, που δείχνει ότι ο Θεός έχει όντως φτάσει στο τέλος των δυνατοτήτων Του να σώσει ψυχές. Τότε είναι που ο Ιησούς μπορεί να σταματήσει να μεσολαβεί, γιατί δεν υπάρχει κανένας να μεσολαβήσει! Είναι το τέλος. Το φως του κόσμου έχει σβήσει. Το τέλος του ελέους δεν είναι αυθαίρετο - είναι το «φυσικό» αποτέλεσμα της παύσης της μετάνοιας μεταξύ της ανθρωπότητας. Ο Σατανάς εργάζεται για να καταστρέψει τους τελευταίους που είναι προσκολλημένοι στον Θεό και η κρίση μπορεί να φτάσει στο τέλος με το θάνατο των τελευταίων μαρτύρων που αφήνουν πίσω τους αυτή την κληρονομιά.

Όταν η Εκκλησία των Αντβεντιστών της Έβδομης Ημέρας -το τελευταίο προπύργιο του Προτεσταντισμού- υποχώρησε, ο κόσμος εισήλθε σε ηθική ελεύθερη πτώση. Με τη σιωπή και τη σιωπηρή έγκριση, αυτή η Εκκλησία έπεφτε όλο και περισσότερο σε ευθυγράμμιση με τον κόσμο έως ότου αγκάλιασε ανοιχτά και τώρα κοινοποίησε το παπικό πρόγραμμα. Τώρα είναι υπό τον έλεγχο του Σατανά — είναι η συναγωγή του Σατανά, που ισχυρίζεται ότι είναι πνευματικός Ισραήλ, αλλά δεν είναι. Αυτό που κάποτε ήταν η εκκλησία του Θεού δεν είναι πια — και είναι δικό τους λάθος που κυριαρχεί το σκοτάδι στον κόσμο σήμερα. Θα έπρεπε να ήταν ένας συνεχής φάρος φωτός για να διαλύσει το σκοτάδι και να εγκαινιάσουν τη δεύτερη έλευση του Χριστού κάτω από τις λιγότερο δυσμενείς συνθήκες του Σχεδίου Α, αλλά λόγω της επαίσχυντης συμπεριφοράς τους, τα πράγματα είναι τόσο άσχημα όσο είναι.

Αυτά τα πράγματα θα προκαλέσουν τρομερό σοκ σε κάποιους, αλλά να είστε βέβαιοι ότι καταλαβαίνουμε. Αυτό μας φέρνει πίσω στην ανοιχτή πόρτα της εκκλησίας της Φιλαδέλφειας, η οποία άνοιξε ως αποτέλεσμα της θυσιαστικής απόφασης στο όρος Χίαμος. Αν συνεχίσουμε το κείμενο του Ησαΐα που αναφέρθηκε προηγουμένως, θα βρούμε μια άλλη κατηγορία ατόμων που μπορεί να ανήκουν στη Φιλαδέλφεια:

Αλλά οι νεκροί σου θα ζήσουν, Κύριε. το σώμα τους θα σηκωθεί— ας ξυπνήσουν όσοι κατοικούν στη σκόνη και ας φωνάζουν από χαρά— η δροσιά σου είναι σαν τη δροσιά του πρωινού. η γη θα γεννήσει τους νεκρούς της. (Ησαΐας 26:19, NIV)

Ο Θεός χρειάζεται στρατό, αλλά ο κόσμος έχει σκοτεινιάσει. Έχουν σκοτώσει τους υπηρέτες Του—και αυτή είναι μια πράξη που αξίζει μια δίκαιη αντίρρηση από την πλευρά του Θεού. Είναι απολύτως δικαιολογημένος να πραγματοποιήσει την ειδική ανάσταση εκείνων που πέθαναν κάτω από το μήνυμα του τρίτου αγγέλου, όπως προφήτεψε η Έλεν Γ. Γουάιτ:

Έγινε ένας δυνατός σεισμός. Άνοιξαν οι τάφοι, και όσοι είχαν πεθάνει με πίστη κάτω από το μήνυμα του τρίτου αγγέλου, τηρώντας το Σάββατο, βγήκαν από τα σκονισμένα κρεβάτια τους, δοξασμένοι, να ακούσω το διαθήκη ειρήνης που ο Θεός επρόκειτο να κάνει με εκείνους που είχαν τηρήσει το νόμο Του. {EW 285.1}

Αυτό περιγράφεται επίσης από την άνυδρη σκηνή του Ιεζεκιήλ 37:

Το χέρι του Κυρίου ήταν επάνω μου, και με έφερε στο πνεύμα του Κυρίου, και με κατέβασε στη μέση της κοιλάδας που ήταν γεμάτη κόκαλα, και με έκανε να περάσω δίπλα τους ολόγυρα. και, ιδού, ήταν πολύ ξηρός. (Ezekiel 37: 1-2)

Δεν μιλάμε για έναν πρόσφατο θάνατο, αλλά για ψυχές που πέθαναν πριν από πολύ καιρό. Αυτό είναι όπου ένα άτομο μπορεί να αρχίσει να απαντά εάν είναι κατάλληλο ή όχι για να λάβει αυτήν την κληρονομιά, εάν μόλις ξυπνάει από τον ύπνο του θανάτου, χωρίς προηγούμενη γνώση αυτών των πραγμάτων. Μερικοί θα αναστηθούν για να δουν Αυτόν τον οποίο τρύπησαν, ενώ άλλοι θα αναστηθούν λόγω της πίστης τους κάτω από το μήνυμα του τρίτου αγγέλου. Η Ellen G. White ανέφερε ένα όραμα για αυτό το θέμα, σχετικά με μια πιστή γυναίκα που είχε πεθάνει, ως εξής:

Είδα ότι ήταν σφραγισμένη και θα ανέβαινε στη φωνή του Θεού και θα σταθούν στη γη, και θα ήταν μαζί με τους 144,000. Είδα ότι δεν χρειάζεται να θρηνήσουμε γι' αυτήν. θα αναπαυόταν την ώρα των προβλημάτων και το μόνο που μπορούσαμε να θρηνήσουμε ήταν η απώλεια μας που στερηθήκαμε τη συντροφιά της. Είδα ότι ο θάνατός της θα είχε καλό αποτέλεσμα. {2SM 263.3}

The φωνή του Θεού είναι αυτό που μιλάει από τον Ωρίωνα, που θα αναστήσει μερικούς από τους νεκρούς πριν από την έλευση του Ιησού. Αυτή είναι η ειδική ανάσταση που έρχεται πριν επιστρέψει ο Ιησούς για να αναστήσει τους δίκαιους όλων των περασμένων αιώνων. Ο προφήτης Δανιήλ μίλησε για αυτό ως εξής:

Και πολλοί από αυτούς που κοιμούνται στο χώμα της γης θα ξυπνήσουν, άλλοι για αιώνια ζωή, και άλλοι για ντροπή και αιώνια περιφρόνηση. (Daniel 12: 2)

Το Σχόλιο της Βίβλου των Αντβεντιστών κάνει ξεκάθαρη την ιστορική θέση των Αντβεντιστών σε αυτό το εδάφιο:

2. Θα ξυπνήσει. Μια ειδική ανάσταση προηγείται της δεύτερης έλευσης του Χριστού. «Όλοι όσοι έχουν πεθάνει με την πίστη του μηνύματος του τρίτου αγγέλου» θα προκύψουν εκείνη τη στιγμή. Επιπλέον, όσοι είδαν με κοροϊδία τη σταύρωση του Χριστού, και όσοι έχουν εναντιωθεί πιο βίαια στο λαό του Θεού, θα βγουν έξω από τους τάφους τους για να δουν την εκπλήρωση της θείας υπόσχεσης και τον θρίαμβο της αλήθειας (βλέπε GC 637, Αποκ. 1:7).^[14]

Αυτή η ειδική ανάσταση είναι η ευλογία που προφέρεται μετά τα μηνύματα των τριών αγγέλων:

Και άκουσα μια φωνή από τον ουρανό να μου λέει: Γράψε, Μακάριοι οι νεκροί που πεθαίνουν εν Κυρίω στο εξής: Ναι, λέει το Πνεύμα, για να αναπαυθούν από τους κόπους τους. και τα έργα τους τους ακολουθούν. (Αποκάλυψη 14:13)

Στους πιστούς που εγείρονται στην ειδική ανάσταση δίνεται αυτή η ιδιαίτερη ευλογία, μια ευλογία με την οποία η Ellen G. White συχνά παρηγορούσε τους πενθούντες της ημέρας της.

Τώρα ένα άτομο μπορεί να καθορίσει την καταλληλότητά του για τον εαυτό του. Αν ξυπνά από τον ύπνο του θανάτου μετά από ανείπωτα πολλά χρόνια, τότε για να πληροί τις προϋποθέσεις ως κληρονόμος αυτής της κληρονομιάς, χρειάζεται μόνο να έχει χάσει την αντίληψή του για τη ζωή κάτω από το μήνυμα του τρίτου αγγέλου, ενώ εξακολουθεί να λατρεύει το Σάββατο και να τηρεί πιστά και τις Δέκα Εντολές. Αν ναι, τότε είναι ευπρόσδεκτος στην εκκλησία της Φιλαδέλφειας και στον στρατό του Θεού και στην κληρονομιά που του έχουν ετοιμάσει.

Πράγματι, είναι ένα γλυκόπικρο καλωσόρισμα. Ο Θεός χρειάζεται τέτοιους για να αντισταθεί ο στρατός Του στη δύναμη του εχθρού στη χειρότερη και πιο σκοτεινή περίοδο της ιστορίας αυτού του κόσμου. Έχει έναν σκοπό και μια αποστολή για τους κληρονόμους σε αυτή τη γη, η οποία πρέπει να ολοκληρωθεί πριν μπορέσει να φέρει την ουράνια ανταμοιβή. Η ειδική εμπειρία της ανάστασης μπορεί να ήταν πιο ευχάριστη αν η Εκκλησία των Αντβεντιστών είχε συνεργαστεί με τον Θεό, αλλά τώρα η κατάσταση έχει φτάσει στον πάτο. Παρά το πόσο άσχημο μπορεί να φαίνεται ήδη, είναι στην πραγματικότητα ακόμα χειρότερο. Η ίδια η Μεγάλη Διαμάχη βρίσκεται στην πιο έντονη στιγμή της—και το αποτέλεσμα εξαρτάται από την πίστη κάθε κληρονόμου ως στρατιώτη στο στρατό του Χριστού.

Προφήτεψα λοιπόν όπως με πρόσταξε, και μπήκε μέσα τους η πνοή, και έζησαν, και στάθηκαν στα πόδια τους, ένας εξαιρετικά μεγάλος στρατός. (Ezekiel 37: 10)

Οι κληρονόμοι πρέπει να κατανοήσουν την υποχρέωσή τους να είναι δυνατοί και να σταθούν πιστά στη χρονιά των ανταμοιβών και των πληγών, χωρίς μεσολάβηση άνωθεν. Πρέπει να κατανοήσουν την υποχρέωσή τους να αντισταθούν στο σημάδι του θηρίου και να παραμείνουν πιστοί στον Θεό. Η Ellen G. White περιέγραψε αυτή την κρίση ως εξής:

Όπως είδα τι πρέπει να είμαστε για να κληρονομήσουμε τη δόξα, και μετά είδα πόσα υπέφερε ο Ιησούς για να κερδίσει για εμάς τόσο πλούσια κληρονομιά, Προσευχήθηκα να βαφτιστούμε στα βάσανα του Χριστού, για να μη συρρικνώνουμε στις δοκιμασίες, αλλά να τα υπομείνουμε με υπομονή και χαρά, γνωρίζοντας τι είχε υποστεί ο Ιησούς για να γίνουμε πλούσιοι μέσα από τη φτώχεια και τα βάσανά Του. Είπε ο άγγελος, «Αρνήστε τον εαυτό σας. πρέπει να κάνεις γρήγορα βήματα». Μερικοί από εμάς είχαμε χρόνο να πάρουμε την αλήθεια και να προχωρήσουμε βήμα-βήμα, και κάθε βήμα που κάναμε μας έδωσε δύναμη να κάνουμε το επόμενο. Τώρα όμως ο χρόνος έχει σχεδόν τελειώσει, και αυτό που μάθαμε χρόνια, θα πρέπει να το μάθουν σε λίγους μήνες. Θα έχουν επίσης πολλά να ξεμάθουν και πολλά να μάθουν ξανά. Όσοι δεν θα λάβουν το χάραγμα του θηρίου και την εικόνα του όταν εκδοθεί το διάταγμα, πρέπει να αποφασίσουν τώρα να πουν, Όχι, δεν θα θεωρήσουμε τον θεσμό του θηρίου. {EW 67.2}

Ναι, η μάχη είναι σκληρή και οι κληρονόμοι πρέπει να είναι θαρραλέοι! Ο Θεός τους χρειάζεται στην υπηρεσία Του και έχει φροντίσει για τις ανάγκες τους μέσω της κληρονομιάς που τους αφήνουμε. Σε μια μεταγενέστερη ενότητα αυτής της διαθήκης, θα εξηγηθεί πώς τους έχει δώσει καθημερινές μερίδες του Αγίου Πνεύματος για να τους συντηρήσει σε αυτήν την έκτακτη ανάγκη, και ακόμη και ένα διπλό μέρος για το πιο έντονο μέρος του αγώνα.

Ήρθε η ώρα να πάτε

Ο Ιησούς μας έδωσε το παράδειγμά Του προετοιμάζοντας τους μαθητές Του για τον δικό Του θάνατο. Όλα ξεκίνησαν με την απόρριψη στην Καπερναούμ περίπου ένα χρόνο πριν από τη σταύρωση Του.

[Ματθαίος 16:]13. Ο Ιησούς ήρθε. ... Η απόσυρση στην Καισάρεια Φιλίππων έγινε πιθανότατα στα μέσα του καλοκαιριού διαφήμιση 30, κατά το εξάμηνο της συνταξιοδότησης από τη δημόσια διακονία που ο Ιησούς αφιέρωσε κυρίως στην διδασκαλία των μαθητών Του. Αυτή η φάση της διακονίας του Χριστού συνεχίστηκε από την απόρριψή Του στην Καπερναούμ, για την εποχή του Πάσχα (βλέπε στο Ιωάννη 6:66) την άνοιξη, στη γιορτή των Σκηνών το φθινόπωρο (βλέπε Ιωάννη 7:2).^[15]

Ομοίως, αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε ένα χρόνο νωρίτερα ότι θα μπορούσαμε να υποφέρουμε με παρόμοιο τρόπο. Τότε ο Ιησούς άρχισε να μιλάει ανοιχτά για τον θάνατό Του με τους μαθητές Του λίγο λιγότερο από ένα χρόνο νωρίτερα.

[Ματθαίος 16:]21. Από τότε και στο εξής. Η συζήτηση στα εδάφια 13–20 ήταν μια κατάλληλη εισαγωγή στο θέμα που εισήγαγε τώρα ο Ιησούς για πρώτη φορά—Τα επικείμενα βάσανα, τον θάνατο και την ανάστασή Του (βλ. στ. 13). Δεν είναι γνωστό εάν η οδηγία και η συνομιλία των εδαφίων 21–28 έλαβαν χώρα αμέσως μετά την προηγούμενη ενότητα ή πολύ λίγο μετά. Ένα άλλο μικρό χρονικό διάστημα μπορεί να μεσολάβησε μεταξύ 23 και 24 (βλέπε Μάρκος 8:34, ΔΑ 416). Όπως και να έχει, είναι σαφές ότι όλη η συνομιλία και η συζήτηση που καταγράφονται στα στ. 14–28 έλαβαν χώρα στην περιοχή της Καισάρειας Φιλίππων (βλ. στ. 13, πρβλ. ΔΑ 411, 418). Ήταν τώρα πιθανώς στο τελευταίο μέρος του καλοκαιριού, 30 αγγελία (βλ. στ. 13).^[16]

Αυτό κάνουμε με τη δημοσίευση αυτής της διαθήκης λίγο λιγότερο από ένα χρόνο πριν. Δεν σχεδιάσαμε αυτά τα πράγματα μόνοι μας, αλλά ο Κύριος μας οδηγεί. Υπάρχει ακόμη ένας υπαινιγμός στο γεγονός ότι ο Ιησούς αποκάλυψε την πιθανή μας μοίρα στην επέτειο της ανάστασής Του. Ανακάλυψες τι σημαίνει;

Πρώτα απ 'όλα, ο Ιησούς μας οδηγεί να προσβλέπουμε στην ανάσταση λίγο μετά το θάνατό μας, όπως ακριβώς αναστήθηκε και Αυτός λίγο μετά το θάνατό Του. Δεν θα αφήσει τους πιστούς υπηρέτες Του νεκρούς για πολύ. Αυτό φαίνεται από την ανάσταση και την ανάληψη των δύο μαρτύρων της Αποκάλυψης 11. Ο Ιησούς μας κοινοποίησε τη μοίρα μας την επέτειο της ανάστασής Του, ώστε να δούμε τη θετική πλευρά της δικής μας ανάστασης και ανάληψης και να μην αποθαρρυνόμαστε από την αρνητική εμπειρία του θανάτου. Κάθε σκοτεινό σύννεφο έχει μια ασημένια επένδυση. Ο θάνατος μοιάζει με βαθύ ύπνο, όπου η επόμενη συνειδητή στιγμή είναι η στιγμή της ανάστασης.

Και μετά από τρεισήμισι ημέρες το Πνεύμα της ζωής από τον Θεό μπήκε μέσα τους, και στάθηκαν στα πόδια τους. και μεγάλος φόβος έπεσε πάνω σ' αυτούς που τους είδαν. Και άκουσαν μια μεγάλη φωνή από τον ουρανό να τους λέει: Ανεβείτε εδώ. Και ανέβηκαν στον ουρανό μέσα σε ένα σύννεφο. και οι εχθροί τους τους είδαν. (Αποκάλυψη 11:11-12)

Αυτή η εμπειρία συνδέεται με τους ανθρωπομορφωμένους δύο μάρτυρες, και ως εκ τούτου θα μπορούσε να αφορά αυτούς που είχαν άμεση σχέση με το συγγραφικό έργο. Πράγματι, θα μπορούσε να υπάρξει μια μοναδική και άμεση ανάσταση που περιμένει τους πιστούς υπηρέτες του Θεού που αφήνουν αυτή την κληρονομιά σε εσάς.

Μπορεί πραγματικά να είναι; Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι; Έχει μιλήσει ο Θεός από τον ουρανό για να μας διαβεβαιώσει για αυτά τα πράγματα; Τι σημάδι δείχνει; Αν έχετε δει το Ο Ηλίας υπογράφει, τότε ξέρετε ότι υπάρχει ένα σημάδι στους ουρανούς που σχετίζεται με την έκτη σάλπιγγα, που επιβεβαιώνει πότε θα συμβούν αυτά τα γεγονότα για τα οποία μιλάμε — αλλά υπάρχουν και άλλα σε αυτό.

Θυμηθείτε, στο Brother John's σειρά βίντεο, εισήγαγε τα σημάδια στον ουρανό που συνδέονται με τις σάλπιγγες που ηχούν τώρα. Έδειξε πώς «κουνώντας τους ουρανούς», οι ουρανοί δηλώνουν ότι η έκτη σάλπιγγα είναι η ρίψη του θυμιατηρίου και το τέλος της δοκιμασίας (λεπτό 36:18).

Κινούμενος αντίστροφα παρακολουθώντας τον βωμό (Ταύρο) και τα περίχωρά του, δείχνει την ουράνια ερμηνεία του Ωρίωνα ως Ιησού, παίρνοντας τον Ερμή ως θυμιατήριο, γεμίζοντάς τον με τη φωτιά του βωμού καθώς περνάει σε συνδυασμό με τον ήλιο πάνω από τον Ταύρο, και ρίχνει τον φλεγόμενο καυτό πλανήτη στον ορίζοντα της γης. Τι εικόνα! Τι Θεός, που τοποθέτησε αυτή την «ταινία» στους ουρανούς για να συνοδεύει τον γραπτό Λόγο Του την ακριβή ημερομηνία που προλέγει!

Υπό το φως της εμπειρίας της Σμύρνης που πιθανώς περιμένει την ομάδα διακονίας του Τέταρτου Αγγέλου στην Παραγουάη, μπορείτε να δείτε πόσο σημαντικό είναι ότι ο Ιησούς θα ρίξει κάτω το θυμιατήρι και θα τερματίσει το μεσολαβητικό έργο Του για να παραμερίσει τα ιερατικά Του ενδύματα και να φορέσει τα βασιλικά Του άμφια. Όταν ο κόσμος περάσει αυτή τη γραμμή για να σκοτώσει τους αγγελιοφόρους Του, όπως όταν οι Εβραίοι λιθοβολούσαν τον Στέφανο, Αυτός θα σηκωθεί και θα ενεργήσει.

Και εκείνη την ώρα ο Μιχαήλ θα σηκωθεί, ο μεγάλος πρίγκιπας που στέκεται για τα παιδιά του λαού σου· και θα υπάρξει καιρός θλίψης, όπως δεν υπήρξε ποτέ από τότε που υπήρχε έθνος μέχρι εκείνη την εποχή· και τότε ο λαός σου θα ελευθερωθεί, καθένας που θα βρεθεί γραμμένος στο βιβλίο. (Δανιήλ 12:1)

Η άλλη όψη του έκτου σημείου τρομπέτας

Αλλά το έκτο ζώδιο της τρομπέτας έχει μια άλλη πλευρά, η οποία παρέχει ενθάρρυνση για εμάς και για εσάς. Το σημάδι της ρίψης του θυμιατηρίου φάνηκε με τον χρόνο να τρέχει προς τα πίσω, αλλά υπάρχει επίσης ένα μήνυμα στην πινακίδα όταν η ίδια ακολουθία τρέχει προς την κατεύθυνση προς τα εμπρός.

Έχουμε τον πλανήτη Ερμή, για τον οποίο λέγεται: «Πήρε το όνομά του από τη ρωμαϊκή θεότητα Ερμή, ο αγγελιοφόρος προς τους θεούς». Για τους Ρωμαίους, το ίδιο το όνομα του πλανήτη σημαίνει τον αγγελιοφόρο προς τους «θεούς», αλλά γνωρίζουμε ότι υπάρχει μόνο ένας αληθινός Θεός και ο Τζον Σκότραμ είναι ο αγγελιοφόρος Του για αυτήν την ώρα. Σε μια θεϊκή ερμηνεία, ο Ερμής αντιπροσωπεύει επομένως τον αδελφό Ιωάννη και τη νέα του οικογένεια. Καθώς παρακολουθούμε τους ουρανούς να αναπαράγουν την ιστορία ξανά προς την κατεύθυνση του χρόνου, βλέπουμε τον Ερμή—τον αγγελιοφόρο—να ανεβαίνει από τη γη, αντιπροσωπεύοντας τον αδελφό Ιωάννη και την οικογένειά του στη διακονία που ανεβαίνει από την πόλη Asunción («ανάληψη» στα ισπανικά). Ο Ερμής ανεβαίνει μέσω του Ταύρου, του θυσιαζόμενου ταύρου ή του βωμού, που αντιπροσωπεύει την ολοκληρωμένη θυσία. Έχοντας μείνει πιστοί μέχρι θανάτου, η λευκή ρόμπα του Ήλιου της Δικαιοσύνης τους δίνεται ως ένδυμα φωτός όταν ο υδράργυρος συνδυάζεται με τον ήλιο. Συνεχίζοντας προς τα πάνω, ο Ερμής ανεβαίνει προς τα δεξιά του Ωρίωνα (Ιησούς)! (Δείτε ξανά το παραπάνω βίντεο και αυτή τη φορά δώστε προσοχή στο πότε ανεβαίνει ο Ερμής!)

Έτσι, το έκτο ζώδιο της τρομπέτας είναι μια ουράνια «ταινία» της ανάληψής μας και δείχνει ότι η ζωή μας βρίσκεται στο χέρι του Ιησού:

Και τους δίνω αιώνια ζωή. και δεν θα χαθούν ποτέ, ούτε κανείς θα τα αφαιρέσει από το χέρι μου. (Ιωάννης 10:28)

Αυτό απηχεί την υπόσχεση στη Σμύρνη για όσους είναι πιστοί μέχρι θανάτου, και δείχνει ότι ακόμη και ο θάνατος δεν μπορεί να σταματήσει τα επτά αστέρια στο χέρι Του.

Το μυστήριο των επτά αστεριών που είδες στο δεξί μου χέρι, και τα επτά χρυσά κηροπήγια. Τα επτά αστέρια είναι οι άγγελοι [αγγελιοφόροι] από τις επτά εκκλησίες: και τα επτά κηροπήγια που είδες είναι οι επτά εκκλησίες. (Αποκάλυψη 1:20)

Υπό αυτή την έννοια, τα επτά αστέρια στο χέρι Του αντιπροσωπεύουν τους επτά ανθρώπους εδώ που έχουν αφιερώσει όλη τους τη ζωή στο έργο της αποστολής των μηνυμάτων που σημειώθηκαν στους ουρανούς από τα επτά κυριολεκτικά αστέρια του Ωρίωνα. Αυτοί οι επτά άνθρωποι έχουν πολεμήσει τον αγώνα της πίστης ενάντια στα κακά χαρακτηριστικά τους, και αν σκοτωθούν θα ανέβαιναν κυριολεκτικά στον Ιησού, όπως δείχνει το έκτο ζώδιο της σάλπιγγας, και όπως σημαίνει η Αποκάλυψη 11 σε σχέση με τους δύο μάρτυρες, που θα καλυφθούν στην Ενότητα 2.

Δεν είναι αυτή μια υπέροχη και ζωντανή εικόνα που έδωσε ο Θεός στους ουρανούς; Τώρα ξέρετε γιατί λέγεται ότι οι ουρανοί κλονίζονται:

Οι καρδιές των ανθρώπων τους ταλαιπωρούν από φόβο και επειδή φροντίζουν αυτά που έρχονται στη γη: γιατί οι δυνάμεις του ουρανού θα είναι χτυπημένο. (Luke 21: 26)

Όταν κουνάς κάτι, σημαίνει ότι το μετακινείς μπρος-πίσω. Το έκτο ζώδιο της τρομπέτας έχει μήνυμα και προς τις δύο κατευθύνσεις! Η Ellen G. White περιέγραψε το ταρακούνημα των δυνάμεων του ουρανού ως εξής:

16 Δεκεμβρίου 1848, ο Κύριος μου έδωσε μια άποψη για το ταρακούνημα των δυνάμεων των ουρανών. Είδα ότι όταν ο Κύριος είπε «ουρανός», δίνοντας τα σημεία που κατέγραψαν ο Ματθαίος, ο Μάρκος και ο Λουκάς, εννοούσε τον ουρανό και όταν είπε «γη» εννοούσε τη γη. Οι δυνάμεις του ουρανού είναι ο ήλιος, η σελήνη και τα αστέρια [ή πλανήτες, δηλ. κινητά αστέρια]. Κυβερνούν στους ουρανούς. Οι δυνάμεις της γης είναι αυτές που κυβερνούν στη γη. Οι δυνάμεις του ουρανού θα κλονιστούν στη φωνή του Θεού. Μετά ο ήλιος, το φεγγάρι και τα αστέρια [πλανήτες] θα μετακινηθούν από τις θέσεις τους. Δεν θα περάσουν, αλλά θα ταρακουνήσει η φωνή του Θεού. {EW 41.1}

Τώρα γνωρίζετε επίσης γιατί το υπόλοιπο λέγεται ότι δίνει δόξα στον Θεό «του ουρανού» στην Αποκάλυψη 11:13—δίνουν δόξα στον Θεό που έφτιαξε τους ουρανούς και τοποθέτησε εκεί αυτά τα σημεία και θαύματα. Κρατά τους κόσμους στο χέρι Του, και επίσης κρατά τους επτά αγγελιοφόρους Του στο χέρι Του για πάντα.

Όποτε και όπως ο Θεός επιλέξει να το κάνει, η ανάληψη του αδελφού Ιωάννη και της ομάδας του σε σχέση με την έκτη τρομπέτα του Κύκλου Τρομπέτας II σχετίζεται με την Πρόκληση Carmel και την θυσία στο βωμό. Τότε ήταν που ο αδελφός Ιωάννης αμφισβήτησε την Εκκλησία των Αντβεντιστών και ολόκληρο τον Χριστιανικό κόσμο σχετικά με το θέμα του γάμου, και τώρα θα έχουν απαντήσει στην πρόκληση σκοτώνοντας τους υπηρέτες του Θεού επειδή μίλησαν κατά του γάμου ομοφύλων και των πραγμάτων που συνδέονται με αυτόν. Τότε τα σημάδια του τρεμούλιασμα στον ουρανό θα μετατραπούν γρήγορα σε αληθινό τρέμουλο στον κόσμο, καθώς αρχίζει να καταρρέει χωρίς τη βέβαιη βάση του γάμου κατ' εικόνα Θεού.

Ο τελευταίος αγγελιοφόρος του Θεού Ηλία που είχε επίσης τη δύναμη να σταματήσει τη βροχή και να την ξαναρχίσει —με την έννοια της τελευταίας βροχής— θα έχει τελειώσει το έργο του και θα ανέβει στον ουρανό. Τότε ο αντιτυπικός «Ελισσαίος» θα πρέπει να συνεχίσει το έργο μέχρι την ολοκλήρωση μόνος του, με διπλή μερίδα^[17] του Πνεύματος. Τότε είναι που το μήνυμα του Τέταρτου Αγγέλου θα βρίσκεται στα χέρια των πνευματικών κληρονόμων. Θα πάει σε αυτούς που η εκκλησία της Σμύρνης θυσιάστηκε για να σώσει, σε εκείνους που θα ζωντανέψουν από τον ευαγγελικό σπόρο του αίματος των τελευταίων μαρτύρων.

Εκτός από την ανάσταση και/ή την ανάληψη των ίδιων των απεσταλμένων Του, ο Θεός έχει επίσης δώσει μια γενικότερη υπόσχεση σε όλους όσοι πεθαίνουν για την πίστη τους σε αυτό το μήνυμα:

Και άκουσα μια φωνή από τον ουρανό να μου λέει: Γράψε, Μακάριοι οι νεκροί που πεθαίνουν εν Κυρίω στο εξής: Ναι, λέει το Πνεύμα, για να αναπαυθούν από τους κόπους τους. και τα έργα τους τους ακολουθούν. (Αποκάλυψη 14:13)

Για εμάς, είναι σαφές πώς τα έργα μας -τα γραπτά μας- θα πρέπει να συνεχίσουν να έχουν επίδραση μετά από εμάς μέσω των κληρονόμων αυτής της κληρονομιάς. Ωστόσο, η ευλογία είναι ευρύτερη και ισχύει για όλους όσους πεθαίνουν με την πίστη αυτού του μηνύματος.

Γενικά, αυτό το κείμενο σχετίζεται με τον πρώτο δείκτη χρόνου στο ρολόι του Orion. Έχουμε ξεκάθαρα θεμέλια για την κατανόηση του κειμένου επειδή η Ellen G. White δήλωσε ότι η ειδική ανάσταση ισχύει για όσους πέθαναν κάτω από το μήνυμα του τρίτου αγγέλου, το οποίο αναφέρεται ιδιαίτερα στην αλήθεια του Σαββάτου του 1846 που σημειώνεται στον κύκλο κρίσης του ρολογιού του Ωρίωνα από το πρώτο αστέρι, τον Saiph. Η Έλεν Γ. Ουάιτ προφήτεψε ότι τέτοιοι θα εγερθούν στην ειδική ανάσταση για να είναι μαζί με τους 144,000 για να δουν τον Ιησού να έρχεται στις τελευταίες στιγμές της ιστορίας της γης, όπως καλύφθηκε προηγουμένως.

Για όσους (λίγους) πεθαίνουν κάτω από το Τέταρτος Το μήνυμα του Άγγελου, ωστόσο, πρέπει να προσφέρει μια ελαφρώς διαφορετική ευλογία. Το μήνυμα του Τέταρτου Αγγέλου ξεκίνησε το 2010 με τη δημοσίευση της παρουσίασης του Orion και έκτοτε το μήνυμα διευρύνθηκε. Όποιος έχει πεθάνει πιστεύοντας σε αυτό το μήνυμα έχει πεθάνει σύμφωνα με το μήνυμα του Τέταρτου Αγγέλου και θα λάβει μια αντίστοιχη ευλογία, παρόμοια με το πώς ευλογούνται όσοι πέθαναν με πίστη κάτω από το μήνυμα του τρίτου αγγέλου.

Αυτό δεν αποκλείει εκείνους που δεν έμαθαν για το μήνυμα του Τέταρτου Αγγέλου, ακόμα κι αν πεθάνουν(δ) από τότε που ξεκίνησε το 2010, υποθέτοντας ότι ήταν πιστοί στο μήνυμα του τρίτου αγγέλου. Απλώς εμπίπτουν στην κατηγορία εκείνων που πέθαναν κάτω από το μήνυμα του τρίτου αγγέλου, επειδή βασίζεται στην ατομική τους πίστη. Κάθε ένας που πέθανε ενώ ζούσε σύμφωνα με την πίστη που είχε θα λάβει την ευλογία που αντιστοιχεί στην πίστη του—είτε την ειδική ανάσταση για εκείνους που βρίσκονται κάτω από το μήνυμα του τρίτου αγγέλου, είτε μια διαφορετική ευλογία για εκείνους που βρίσκονται κάτω από το μήνυμα του Τέταρτου Αγγέλου. Το εδάφιο της ευλογίας - Αποκάλυψη 14:13 - περικλείει και τα δύο μηνύματα και ισχύει και για τα δύο, αλλά η ευλογία για όσους πεθαίνουν κάτω από το μήνυμα του Τέταρτου Αγγέλου πρέπει να είναι διαφορετική, ως εξής.

Αν συγκρίνει κανείς τις συνθήκες της ανάστασης των δύο μαρτύρων και τις περιστάσεις που περιβάλλουν τον θάνατο και την ανάσταση του ίδιου του Ιησού, μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι όσοι θα έχουν πεθάνει με πίστη κάτω από το μήνυμα του Τέταρτου Αγγέλου θα αναστηθούν και θα μεταφερθούν στον ουρανό μαζί με τους ίδιους τους εκπροσώπους των δύο μαρτύρων, ως άλλου είδους πρωτόκαρπο έργο του Ιησού. μήνυμα. Αυτό θα ήταν ξεχωριστό από την ειδική ανάσταση εκείνων που πέθαναν κάτω από το μήνυμα του τρίτου αγγέλου, επειδή βρίσκονται σε διαφορετική σχέση με την υπόσχεση. Αντίθετα, σχετίζεται περισσότερο με την ανάσταση των δύο μαρτύρων, καθώς και με την ανάληψη του Ηλία στη δίνη, αφού η κίνηση του Τέταρτου Αγγέλου είναι η κίνηση του Ηλία. Κατά την εξερεύνηση αυτού του θέματος, δεν θέλουμε να πούμε περισσότερα από όσα αποκαλύπτονται ξεκάθαρα για αυτό το θέμα ή να υποθέσουμε ποια θα είναι η εμπειρία συγκεκριμένων ατόμων. Ο χρόνος σύντομα θα ξεκαθαρίσει όλα τα πράγματα, αλλά αρκεί τα εδάφια να στέκονται εκεί για την ενθάρρυνση εκείνων στους οποίους αναφέρεται η υπόσχεση—τόσο σε αυτούς που πεθαίνουν κάτω από το μήνυμα του τρίτου αγγέλου όσο και σε εκείνους που πεθαίνουν κάτω από το μήνυμα του Τέταρτου Αγγέλου.

Σαφώς θα πρέπει να είναι μια ενθάρρυνση για όσους αντιμετωπίζουν θάνατο κάτω από το μήνυμα του Τέταρτου Αγγέλου να γνωρίζουν ότι θα είναι με τον Κύριο πολύ σύντομα, αλλά εξηγούμε αυτά τα πράγματα για να ενθαρρύνουμε και αυτούς που παραμένουν στη γη. Η ανάσταση και η ανάληψη των αγγελιαφόρων του Τέταρτου Αγγέλου θα χρησιμεύσει ως επιβεβαίωση ότι αυτή η διαθήκη ήταν έγκυρη και αποτελεσματική, και ότι, ως τύπος «προδρόμου», έχουν ξεπεράσει το σημάδι του θηρίου, όπως η ανάσταση του Ιησού σήμαινε τη νίκη Του επί του τάφου και τη βεβαιότητα της σωτηρίας και την τελική ανάσταση όλων των πιστών. Όσοι έρχονται μετά μπορούν να είναι σίγουροι ότι μπορούν επίσης να πάρουν τη νίκη επί του θηρίου και της εικόνας του.

Αλλά σημαίνει επίσης κάτι σχετικά με εκείνους που πέθαναν κάτω από το μήνυμα του τρίτου αγγέλου, οι οποίοι πρόκειται να αναστηθούν στην ειδική ανάσταση. Την είδηση ​​της νίκης του Ιησού επί του τάφου κήρυξαν άλλοι που επίσης αναστήθηκαν, αλλά δεν ανέβηκαν αμέσως. Ιστορικά, το παραπάνω κείμενο από τον Ησαΐα 26 έχει εφαρμοστεί στους αγίους που βγήκαν από τους τάφους όταν ανέστη ο Χριστός, αλλά μας έχει διδάξει ότι έχει μια δεύτερη εφαρμογή για την ειδική ανάσταση, όπως ήδη εξηγήσαμε. Το ερώτημα που απομένει είναι: πότε πρέπει να γίνει η ειδική ανάσταση;

Υπήρξε ένας περίεργος σεισμός που παρέσυρε ένα ποτάμι και άνοιξε πολλούς τάφους εδώ στην Παραγουάη στις 25 Μαΐου 2017,^[18] την επέτειο του θανάτου του Χριστού. Αυτό είναι μια πρόβλεψη του ανοίγματος των τάφων για την ειδική ανάσταση που θα συμβεί σε σχέση με τις δέκα ημέρες της θλίψης ένα χρόνο αργότερα το 2018. Αν συμβεί την παραμονή της επετείου της σταύρωσης, ίσως θα μπορούσαμε ακόμη και να έχουμε μια σύντομη ευκαιρία να συναντηθούμε και να ενθαρρύνουμε αμοιβαία ο ένας τον άλλον πριν από τις τελευταίες δοκιμασίες μας, όπως πώς ο Ιησούς ενισχύθηκε στον κήπο πριν από έναν άγγελο. Δεν γνωρίζουμε κάθε λεπτομέρεια με βεβαιότητα, αλλά οι Γραφές τουλάχιστον υποδεικνύουν ότι η ειδική ανάσταση θα μπορούσε να συνδεθεί με την εκκλησία της Σμύρνης των δεκαήμερων βασάνων και θανάτου.

Αυτό έχει λύσει το μακροχρόνιο μυστήριο σχετικά με το ποιοι θα είναι οι 144,000 – οι λυτρωμένοι άγιοι που θα είναι άδικοι ενώπιον του Θεού, που θα ζουν στη γη όταν επιστρέψει ο Ιησούς. Λόγω των κενών θέσεων που άφησαν οι Αντβεντιστές της Έβδομης Ημέρας αυτής της γενιάς που δεν εμφανίστηκαν, οι δίκαιοι που πέθαναν με πίστη κάτω από το μήνυμα του τρίτου αγγέλου πρέπει τώρα να αναστηθούν για να γεμίσουν τις τάξεις του στρατού του Θεού. Ούτε οι Γραφές ούτε το Πνεύμα της Προφητείας λένε ότι οι 144,000 θα ποτέ γεύονται το θάνατο, αλλά απλώς ότι θα ζουν στη γη όταν έρθει ο Ιησούς. Είναι οι «ζωντανοί άγιοι» την ώρα του ερχομού Του. Στην πραγματικότητα, το Πνεύμα της Προφητείας δίνει ξεκάθαρα παραδείγματα ορισμένων ατόμων που είχαν πεθάνει με την πίστη του μηνύματος του τρίτου αγγέλου, αλλά θα σταθούν «με τους 144,000», όπως η ίδια η Έλεν Γ. Γουάιτ.

Αυτό λύνει επίσης το μυστήριο ως προς τον σκοπό της ειδικής ανάστασης, για την οποία ακόμη και το White Estate δεν έχει μια σταθερή απάντηση, κάνοντας μόνο εικασίες ως προς τον λόγο της.^[19] Αλλά τώρα μπορείτε να καταλάβετε πώς ο Τελευταίος Ηλίας στρέφει την καρδιά των πατέρων προς τα παιδιά και την καρδιά των παιδιών στους πατέρες τους—ακόμα και όταν δεν έχουν απομείνει πλέον εύπλαστες καρδιές. Είναι μέσα από την ειδική ανάσταση. Οι δύσκολες συνθήκες απαιτούν να επιδειχθεί η πίστη των πρωτοπόρων πατέρων σε αυτή τη γενιά, και τα παιδιά που γεννήθηκαν σε αυτό το κίνημα πρέπει να είναι αυτά που βάδισαν στην πίστη αυτής της γενιάς. Αυτοί θα είναι οι μόνοι που θα είναι κατάλληλοι και σε θέση να λάβουν αυτήν την κληρονομιά και να οικειοποιηθούν αυτά τα περιουσιακά στοιχεία στην παρούσα ανάγκη.

Για να κλείσουμε αυτήν την πρώτη ενότητα, ας συνοψίσουμε τις απαιτήσεις καταλληλότητας για άλλη μια φορά. Βασικά, όλοι θα εμπίπτουν σε μία από τις ακόλουθες κατηγορίες:

• Οι δίκαιοι μεταξύ εκείνων που αναστήθηκαν στην ειδική ανάσταση (δηλαδή εκείνοι που πέθαναν κάτω από το μήνυμα του τρίτου αγγέλου) είναι επιλέξιμοι και θα αποτελούν την πλειοψηφία των επιζώντων κληρονόμων αυτής της κληρονομιάς.

• Όσοι πιστεύουν και συνεχίζουν να ζουν πιστά κάτω από το μήνυμα του Τέταρτου Αγγέλου είναι επίσης επιλέξιμοι κληρονόμοι, ακόμα κι αν δεν ήταν μεταξύ της ειδικής ανάστασης.

• Όσοι πιστεύουν και πεθαίνουν (ως μάρτυρες ή με άλλο τρόπο πιστά) κάτω από το μήνυμα του Τέταρτου Αγγέλου είναι επιλέξιμοι για τις διατάξεις αυτής της κληρονομιάς για όσο ζουν.

• Όλοι οι άλλοι είναι ακατάλληλοι.

• Η Εκκλησία των Αντβεντιστών της Έβδομης Ημέρας και όσοι αρνούνται να την εγκαταλείψουν αποκληρώνονται ρητά, με εντολή Θεού.

Όλη η μετάνοια (ισχύει για όσους δεν είναι μέρος της ειδικής ανάστασης) πρέπει να γίνει αμέσως, πριν από τις 3 Ιουνίου 2018. Όσοι έχει απορρίψει ο Θεός, που έχουν ήδη λυπήσει το Άγιο Πνεύμα, (δηλ. η Εκκλησία Αντβεντιστών της έβδομης ημέρας και όσοι αρνούνται να την εγκαταλείψουν, η συναγωγή του Σατανά) ελέγχονται συγκεκριμένα με αυτή τη δοκιμασία.

Ελπίζουμε αυτή η πρώτη ενότητα της διαθήκης να έχει δώσει στα ενδιαφερόμενα μέρη την αρχική συμβουλή που χρειάζονται καθώς αντιμετωπίζουν το Γεγονός της Ζωής τους και να έχει ξεκαθαρίσει την ευθύνη των κληρονόμων να τιμούν τον Θεό εν μέσω των τραγικών συνθηκών της υπάρχουσας κατάστασης σε σχέση με το μεγάλη διαμάχη. Αυτή η πρώτη ενότητα εισήγαγε το θέμα, εξήγησε τις περιστάσεις, έκανε τον αναγνώστη ενήμερο για την κληρονομιά, αναγνώρισε τους διαθέτες, ταξινόμησε τους κληρονόμους και έδωσε αρχική κατεύθυνση σχετικά με το τελικό έργο για τον Θεό στη γη.

Όσοι ενδιαφέρονται για αυτήν την κληρονομιά θα πρέπει να συνεχίσουν να το κάνουν Το τμήμα 2 όπου θα εξηγηθεί αναλυτικά η διαθήκη.