Το τελευταίο δευτερόλεπτο του Τελευταία αντίστροφη μέτρηση τελείωσε στις 24 Οκτωβρίου 2016, χωρίς ο Ιησούς να επιστρέψει όπως αναμενόταν. Ήταν προφανώς αυτό που ήθελαν οι εχθροί μας, αλλά για λόγους που είναι περισσότεροι από ό,τι είχαν παζαρέψει. Η υποτιθέμενη νίκη τους μετατράπηκε σε μια καταστροφική ήττα για αυτούς. Αντί να κλείσουμε τη διακονία μας όπως ήθελαν οι κριτικοί, το έργο της αποστολής μας ανθίζει με νέα φρεσκάδα και με μεγάλη δύναμη που δόθηκε προσωπικά από τον Θεό Πατέρα.

Ένας νέος ιστότοπος εμφανίζεται και όλοι οι ιστότοποι, συμπεριλαμβανομένου του φόρουμ των 144,000, φιλοξενούνται πλέον σε διακομιστές «σύννεφου», αναφερόμενοι στο σύννεφο στο οποίο θα θέλαμε να συναντηθούμε, ως Αντβεντιστές του Μεγάλου Σαββάτου, αν ο Ιησούς είχε ήδη επιστρέψει.

Ήθελε να έρθει κι αυτός, και στην πραγματικότητα ήταν καθ' οδόν προς τη Γη μέχρι που με τη βοήθεια του τελευταίες επτά μερίδες του Αγίου Πνεύματος, συνειδητοποιήσαμε κατά την εορτή των Σκηνών (17-23 Οκτωβρίου 2016) ότι χρειαζόταν μεγάλη θυσία για την πλήρη ήττα των εχθρών του Θεού στη μάχη του Αρμαγεδδώνα. Δεν έπρεπε να σταθούμε ενώπιον του Θεού σχεδόν με άδεια χέρια, με λίγα μόνο—τους πρώτους καρπούς του κινήματός μας. Συνειδητοποιήσαμε ότι υπήρχε ακόμα μια μεγάλη ομάδα που θα μπορούσε να βρεθεί αν —και μόνο αν— υπήρχε περισσότερος ΧΡΟΝΟΣ.

Γι' αυτό κατά τη διάρκεια της Εορτής των Σκηνών, με μια φωνή όλα τα μέλη του κινήματος αποφάσισαν να ζητήσουν από τον Θεό Πατέρα, όπως ο Ιησούς του Ναυή, να μείνει στον Ήλιο της Δικαιοσύνης για μια ουράνια ώρα, καθυστερώντας έτσι την επιστροφή του Ιησού για τα ανάλογα γήινα χρόνια. Αυτή η θυσία για να αναβάλουμε την αρπαγή μας πριν από τον καιρό της θείας κρίσης για την ανθρωπότητα μας έκανε πράγματι τους πρώτους της «εκκλησίας της Φιλαδέλφειας» ή της αδελφικής αγάπης.

Ο Ιησούς, όταν επρόκειτο να έρθει ξανά και είδε ήδη τον κόσμο μπροστά Του, βρήκε αυτό για το οποίο είχε παρακαλέσει: πίστη... η πίστη του Ιησού... πίστη που είναι πρόθυμη να υποφέρει για τους άλλους και να είναι φίλος με τους εχθρούς. Βρήκε την υπομονή των αγίων.

Ο Θεός Πατέρας μας είχε αποκαλύψει την ώρα—την ημέρα και την ώρα της έλευσης του Υιού Του—αλλά αρνηθήκαμε αυτό το δώρο γιατί θα ήταν εγωιστικό εκ μέρους μας να πάμε μόνοι μας και να αφήσουμε ουσιαστικά όλους τους άλλους πίσω. Τώρα δεν είμαστε πλέον ρυθμιστές του χρόνου, αλλά μαζί με τον Ιησού καθορίζουμε πότε θα είναι η ώρα να έρθει. Μόνο ο Θεός Πατέρας ξέρει τη στιγμή πότε θα γίνει αυτό.

Τα τέσσερα πρώτα άρθρα αυτής της νέας τοποθεσίας μελέτης, η οποία αφορά τα επτά χρόνια του εδαφίου Ιεζεκιήλ 39:9, αφορούν αυτή τη θυσία. Ο αδελφός Ρέι γράφει για το γιατί είναι σωστό να ζητάμε χρόνο από τον Θεό Πατέρα, και το λέει ιστορία μιας αποκάλυψης του χαρακτήρα του Θεού. Προσωπικά έχω την τιμή να παραδώσω α μήνυμα από τον Θεό, φέρνοντας στο φως τρομερά επίσημα πράγματα. Ο αδερφός Ρόμπερτ, που κουβαλά τη ζέστη της ζούγκλας της Παραγουάης εδώ και χρόνια μαζί μου, θα πει τι συνέβη πριν και κατά τη διάρκεια της γιορτής των Σκηνών εδώ στα πάνω, ξεραμένα χωράφια με καλαμπόκι όπου στήσαμε τις σκηνές μας. Και τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, ο πιστός μου σύντροφος Gerhard θα εξηγήσει τι ακριβώς πρέπει να γίνει στο χρόνος που απομένει που ο Θεός Πατέρας έχει παραχωρήσει.

Είθε το Άγιο Πνεύμα να εκχυθεί στους δίκαιους, όπως στην αρχή. Αυτή είναι η ευχή μου για εσάς.

Να χαίρεστε, λοιπόν, παιδιά της Σιών, και να χαίρεστε για τον Κύριο τον Θεό σας· επειδή σας έδωσε την πρώτη βροχή μέτρια, και θα κάνει να πέσει για σας τη βροχή, την πρώτη βροχή και τη δεύτερη βροχή τον πρώτο μήνα. Και τα πατώματα θα είναι γεμάτα σιτάρι, και τα λίπη θα ξεχειλίσουν με κρασί και λάδι. (Ιωήλ 2:23-24)

Όποιο και αν είναι το κόστος! ❯