در هفت آیه مکاشفه 14، یک راز نبوی درباره یک فرآیند برداشت در دو مرحله در پایان جهان ارائه شده است. این معمای نبوی فراتر از یک تشبیه شاعرانه از گردآوری صالحان مانند گندم در انبار یا شروران مانند انگورهای رسیده که مستقیماً به شراب زده می‌شوند، رسیدن امید مبارک قوم خدا را در میان زمان‌های پر دردسر که به او نیاز بیشتری دارند، تأیید می‌کند. همانطور که در مورد وحی خدا چنین است، در حالی که ما می توانیم از سخنان او در هر سطحی بهره مند شویم، هیچ کس نمی تواند جزئیات و عمق عمیقی را که آنها پنهان می کنند تا زمان مناسب درک کند.

کیست که انگورهای زمین را از نزدیک می‌نگرد و مشخص می‌کند که برای آنها مناسب است شراب خشم الهی? کیست که بزرگتر از زمین می ایستد تا داس غول پیکر خود را فرو کند تا آنها را بریده و در آن بیندازد؟ موضوع مهم روی زمین که خلق خدا را برای امتحان این ساعت آماده کرد، چیست؟ فرشته ای که این برداشت الهی را مشاهده کرد و آن را تعیین کرد کیست دانه باکره میوه‌ای مانند عیسی به بار آورده بود و محصول فراوانی به بار می‌آورد؟

این سؤالات و موارد دیگر با وضوح الهی پاسخ داده می شود زیرا تصاویر آسمانی راز برداشت آخرالزمانی را آشکار می کند.