پاپ لئو چهاردهم تمام قدرت روم را در دست دارد، اما او با شیری بسیار بزرگتر در ستیز است که قدرتش از هر تخت و تاج زمینی کوچک‌تر است. در این مقاله، ما به پیشگویی کتاب مقدس در مورد این شیر می‌پردازیم و با دقت به پیام غرش قدرتمند او گوش فرا می‌دهیم. با شیر یهودا به عنوان قدرت خود، می‌توانیم با اعتماد به نفس تزلزل‌ناپذیر، جسورانه در برابر شیر پاپ مقاومت کنیم.

هوشیار و بیدار باشید، زیرا دشمن شما شیطان است. مثل شیر غرش، در پی کسی می‌گردد که او را ببلعد. در ایمان استوار باشید و با او مقاومت کنید، زیرا می‌دانید که همین زحمات بر برادران شما که در جهان هستند، می‌آید. (اول پطرس ۵: ۸-۹)

پاپ لئو چهاردهم، شهروند ایالات متحده و شهر واتیکان، از طریق شهروندی پرویی خود، در دو جهان - دنیای قدیم اروپا و دنیای جدید آمریکا - از جمله آمریکای جنوبی، جایگاهی دارد. یکی از مضامین اصلی دوران پاپی او، پیشبرد اصول بخشنامه لئو سیزدهم است: Rerum Novarum، که تاکید می کند استراحت یکشنبه. این دستور کار، کسانی را که با هدایت وجدان، از قانون خدا حمایت می‌کنند و به سبت او احترام می‌گذارند، به چالش می‌کشد.

با این حال، مسیح با قوم خود یکی است و حمله به آنها حمله به اوست. او با به نمایش گذاشتن شخصیت فداکارانه خود، زمانی خود را در قلب زمین قرار داد و در حالی که بر صلیب آویزان بود و نظاره‌گر آشکار شدن کلمات آن در برابر خود بود، مزمور نبوی را به یاد آورد.

آنها با دهانشان به من خیره شده بودند، همچون درنده‌ای و یک شیر غران. (مزامیر 22: 13)

با این حال، در مکاشفه، او در موضعی جسورانه و جدید ظاهر می‌شود. او یک پا را روی زمین - ایالات متحده - و پای دیگر را روی دریا - اروپا - قرار می‌دهد، اما با قدرت تمام، پایان زمان را اعلام می‌کند. در مقابل، پاپ لئو چهاردهم صرفاً تابعیت دوگانه در دو سوی اقیانوس اطلس دارد.

و دیدم فرشته‌ی قدرتمند دیگری از آسمان نازل می‌شود که ابری در بر دارد و رنگین‌کمانی بر سرش و چهره‌اش چون خورشید و پاهایش چون ستون‌های آتش است و در دست خود کتابچه‌ای کوچک گشوده دارد. و پای راستش را روی دریا، و پای چپش را زمین، و با صدای بلند فریاد زد، انگار که یک شیر غرش می‌کند: و چون او فریاد زد، هفت رعد به صدای خود برخاستند. (مکاشفه ۱۰: ۱-۳)

این شخصیت فرشته‌مانند، پایان زمان را اعلام می‌کند و سوگند یاد می‌کند که «دیگر نباید وقت باشد» و اینکه «راز خدا باید به پایان برسد» زمانی که شیپور هفتم به صدا درآید.^[1] او نبرد نهایی را اعلام می‌کند، جایی که شیر زمینی جرأت می‌کند با او مخالفت کند.

اما این فرشته که مانند رعد طنین‌انداز است، چه می‌گوید؟ یوحنا رعدها را می‌شنید و می‌فهمید، با این حال از ثبت سخنان آنها منع شده بود.

و چون هفت رعد صداهای خود را بر زبان آوردند، می خواستم بنویسم، و صدایی از آسمان شنیدم که به من می گفت: آنچه را که آن هفت رعد گفته اند مهر و موم کن و آنها را ننویس. (مکاشفه 10:4)

به جای نوشتن کلماتی که رعدها می‌گفتند، کلماتی در کتابی به او داده شد تا بخورد:

و کتاب کوچک را از دست فرشته بیرون آوردم و خوردم. و در دهانم مثل عسل شیرین بود و همین که خوردم شکمم تلخ شد. (مکاشفه 10:10)

بعد از اینکه کلمات شیرین به یک تجربه ناخوشایند تبدیل شدند، به جان گفته شد که باید دوباره پیشگویی کن:

و به من گفت باید دوباره پیشگویی کنی در برابر بسیاری از مردمان و ملتها و زبانها و پادشاهان. (مکاشفه 10:11)

پیشگویی دوباره به معنای تلاشی پیشین است. آن سخنان اولیه برای یوحنا که نماینده دیگری است شیرین بود، اما نتیجه آنها ناامیدی تلخی بود. برای بسیاری که از کنار تماشا می‌کردند، این سخنان شیرین، سر و صدایی بی‌معنی بود. آنها صدای خدا را همچون غرشی دور از رعد و برق نامفهوم درک می‌کردند.

پدر، نام خود را جلال بده. سپس از آنجا آمد صدایی از بهشت، گفت: «من آن را جلال داده‌ام و دوباره جلال خواهم داد.» پس مردمی که آنجا ایستاده بودند و این را شنیدند، گفتند: رعد و برق زد: دیگران گفتند فرشته ای سخن گفت به او. (یوحنا ۱۲:۲۸-۲۹)

آیا سخنان هفت رعد برای همیشه از بین رفت زیرا فرشته، یوحنا را از ثبت آنها منع کرد؟ یا اینکه خداوند، با حکمت خود، آنها را به روش دیگری آشکار کرد؟ جستجوی کلمه "رعد" در اشکال مختلف آن^[2] در مکاشفه، نه مورد آشکار می‌شود که دو مورد از آنها، همانطور که قبلاً نقل شد، برای ارائه خودِ راز به کار می‌روند. هفت «رعد و برق» در سراسر کتاب ظاهر می‌شوند، و با درک زمینه زمانی آنها، می‌توانیم تشخیص دهیم که چه چیزی گفته شده است.

تندر شماره ۱

و از عرش آذرخش‌ها بیرون آمدند و رعد و برق ها و صداها: و هفت چراغ آتشین پیش تخت افروخته بودند که هفت روح خدا هستند. (مکاشفه ۴:۵)

این رؤیا مربوط به تالار تاج و تخت است، جایی که ساعت Orion شرح داده شده است. این به اوایل دهه ۱۸۴۰ اشاره دارد، زمانی که ویلیام میلر پیام شیرین بازگشت عیسی را که از پیشگویی‌های زمان در کتاب دانیال گرفته شده بود، اعلام کرد. با این حال، در سال ۱۸۴۴، این پیام منجر به ناامیدی تلخی برای کسانی شد که به آن ایمان داشتند و آن را آموزش می‌دادند. با این وجود، کتاب مقدس گواهی می‌دهد که صدایی از آسمان بود که ویلیام میلر (که در این مورد، یوحنای رسول نماینده اوست) را به خواندن کتاب هدایت کرد - تا پیام آن را تجربه کند، هرچند تلخ باشد.

و صدایی که از آسمان شنیدم دوباره با من سخن گفت و گفت: «برو و کتابچه‌ی کوچکی را که در دست فرشته‌ای که بر دریا و زمین ایستاده است، باز است، بگیر.» و من نزد فرشته رفتم و به او گفتم: «کتابچه‌ی کوچک را به من بده.» و او به من گفت: آن را بگیر و بخور، و آن را خواهد ساخت شکمت تلخ، اما در آن خواهد بود دهانت شیرین است به عنوان عسل. (مکاشفه 10: 8-9)

آن کتاب کوچک، کتاب دانیال، پایه و اساس پیام میلر بود. کسانی که با وجود ناامیدی به مطالعه ادامه دادند، توسط خداوند هدایت شدند. از طریق رؤیایی که روز بعد به هیرام ادسون عطا شد، تمرکز آنها به پناهگاه آسمانی معطوف شد، جایی که از کلام خدا، آنها شروع به تعمیق درک خود از تحقق پیشگویی کردند.

برای بسیاری در دوران او، و حتی بیشتر از آن امروز، وعده شیرین بازگشت عیسی در سال ۱۸۴۴، که میلر به فرمان الهی آن را در دهان خود گذاشت، صرفاً صدای رعد و برق بود - صدایی پوچ و عاری از صدای خدا.

تندر شماره ۱

و من دیدم وقتی که بره یکی از مهرها را باز کردم، و انگار شنیدم سر و صدا از رعد و برق، یکی از چهار حیوان که می‌گوید، بیایید و ببینید. (مکاشفه ۶:۱)

باز شدن اولین مهر و موم در سال ۱۸۴۶، کمی پس از ناامیدی، نقطه عطفی را رقم زد.^[3] گروه کوچکی که پیشگویی‌ها را به خوبی بررسی کرده بودند، نمی‌توانستند درک خود از زمان‌بندی را نادیده بگیرند. این گروه وفادار، که به دنبال بینش عمیق‌تری از کلام خدا بودند، ناامید نشدند. خداوند آنها را هدایت کرد و اشتباهشان را آشکار ساخت. تا سال ۱۸۴۶، او رسماً حقیقت فراموش‌شده‌ی سبت را برای کسانی که با پشتکار مطالعه می‌کردند، احیا کرد. با این کار، انجیل احیا شد و عیسی سوار بر اسب سفید خالص به پیش رفت و جان‌ها را برای پادشاهی خود فتح کرد.^[4] 

و من دیدم، و اینک یک اسب سفید. و تاجی به او داده شد و او پیروز شد و پیروز شد. (مکاشفه 6:2)

با این حال، برای بسیاری از کسانی که درباره سبت خداوند می‌شنوند، این امر مانند رعد و برقی بی‌معنی به گوششان می‌رسد.

تندر شماره ۱

و فرشته مجمر را برداشت و آن را از آتش قربانگاه پر کرد و به زمین انداخت. و صداهایی بود، و رعد و برق، و رعد و برق و زلزله. (مکاشفه ۸:۵)

این صحنه‌ی زنده، صحنه‌ای سنگین و پرمعنا است. مجمر، که قبلاً برای سوزاندن عود استفاده می‌شد نمادی از دعاهای مقدسیناکنون زغال‌های آتشین از محراب را در خود جای داده است که به زمین انداخته می‌شوند. این نشان دهنده زمانی است که دعاها به هدف خود رسیده‌اند و شفاعت متوقف می‌شود. فیض، که مدت‌ها رد شده و مورد سوءاستفاده قرار گرفته است، مانند دود ناشی از بخور سوخته محو می‌شود. دعاها برای زمان بیشتر زمانی پایان می‌یابند که بخور کاملاً سوزانده شود و روح از دنیای سرکش خارج شود. این اشاره به ژوئن 4، 2025—احتمالاً زمانی از آرامش نسبی بر روی زمین، تا زمانی که آشوب آسمان به سیاره‌ی بی‌خبر برسد.

کسانی که این صدا را با ایمان می‌شنوند، آخرین التماس کاهن اعظم ما برای گمشدگان را درک می‌کنند.

هر که ستمکار است همچنان ستمکار باشد و هر که پلید است همچنان پلید باشد و هر که عادل است عادل باشد و هر که مقدس است همچنان مقدس باشد. (مکاشفه 22:11)

با این حال، بیشتر آنها که در هیاهوی کارهای روزمره به خواب رفته‌اند، تنها صدای رعد و برق دوردست را می‌شنوند.

تندر شماره ۱

و معبد خدا در آسمان گشوده شد و در معبد او دیده شد تابوت وصیت نامه او: و رعد و برق و صداها وجود داشت، و رعد و برق، و زلزله و تگرگ شدید. (مکاشفه ۱۱:۱۹)

با نواخته شدن شیپور هفتم، آسمان به روی زمین گشوده می‌شود. کسانی که مدت‌هاست حقیقت آشکار معبد آسمانی را رد کرده‌اند، با واقعیت انکارناپذیر آن به شکلی دراماتیک روبرو خواهند شد. رونمایی از صندوق عهد خدا شامل قانون مقدس حکومت اوست. این رویداد ممکن است در ... رخ دهد ژوئن 11، 2025، زمانی که ماه کاملاً روشن شده به فرشته برداشت علامت می‌دهد تا برداشت انگور را آغاز کند.

با این حال چه کسی این پیشگویی‌ها را درک می‌کند؟ برای اکثر مسیحیان، وحی عیسی مسیح به هیچ وجه وحی نیست. آنها سخنان خدا را مانند رعد می‌شنوند - صداهای درهم و برهم و متلاطم هرج و مرج.

تندر شماره ۱

و من شنیدم صدا از آسمان، همانطور که صدا از آب‌های بسیار، و به عنوان صدا از یک بزرگ رعد و برق: و من شنیدم صدا از چنگ‌نوازانی که با چنگ‌هایشان چنگ می‌زنند: (مکاشفه ۱۴:۲)

برای کسانی که در پی فهم وحی پروردگارشان هستند، امیدی هست! صدایی از آسمان، همچون رعدی سهمگین، شروع به طنین‌انداز شدن می‌کند. ملودی نواخته شده با چنگکتاب مکاشفه قابل درک استگذشته از همه اینها! با نگاه به آسمان، ممکن است رازهایش را بگشاید.

مختصات مربوط به مکان‌یابی و درک کلمات هفت رعد دقیق هستند - آنها رعدهای «بسیاری» یا «آب‌های عظیم» هستند که یادآور یک آبشار خروشان هستند. اما این توصیف نیاز به اصلاح دارد؛ باید به طور خاص صدای «آب‌های عظیم» باشد.

این سرنخ به قلب آمریکای جنوبی اشاره دارد، جایی که آبشارهای خروشان ایگواسو، یک جاذبه گردشگری مشهور، با قدرت طنین‌انداز می‌شوند. نام «ایگواسو»، از زبان بومی گوارانی که هنوز هم به طور گسترده در پاراگوئه صحبت می‌شود، به معنای «بزرگ» یا «آب‌های عظیم» است. از نظر منطقه‌ای، آبشارهای ایگواسو در مرز آرژانتین و برزیل، در نزدیکی پاراگوئه قرار دارند.^[5] اما دقت با مختصات باقی مانده اصلاح می‌شود.

چنگ‌نوازان کلید را ارائه می‌دهند. یکی از این کشورها رکورد جهانی گینس را در اختیار دارد. بزرگترین گروه هارپ- بیش از چهارصد «نوازنده چنگ که با چنگ‌هایشان چنگ می‌زنند» - و چنگ را به عنوان ساز ملی خود ادعا می‌کند: پاراگوئه یک گام نهایی، تمرکز را برای شنیدن صدایی از آسمان تیزتر می‌کند. در پاراگوئه، جایی که تقریباً ۹۰٪ از جمعیت کاتولیک هستند، صدایی از آسمان - غرشی مانند شیر که در مقابل تقلید زمینی کاتولیک‌ها می‌ایستد - مانند هفت رعد می‌تواند شنیده شود؟

فقط یک جواب وجود دارد. کتاب مقدس به طور خاص به مزرعه کوچکی در کوردیلراس پاراگوئه اشاره می‌کند که به عنوان مزرعه ابرهای سفید به مدت پانزده سال - که بیشتر آن در دوران سلطنت پاپ فرانسیس یسوعی اهل آرژانتین بود، که گویی پاراگوئه را در بر می‌گیرد - این مکان همچون چراغی بوده که اعلام می‌کند صدای خدا از آسمان پرستاره از طریق مجلداتی از مطالعات دقیق، که آزادانه با جهان به اشتراک گذاشته شده‌اند. زمان‌ها و پیام‌های هر هفت رعد، موضوع نوشته‌های آنها بوده است.

دیدن انعکاس خود در پیشگویی‌های کتاب مقدس فروتنی‌آور است. یحیی تعمید دهنده خود را به عنوان «صدای اشعیا در بیابان» شناخت، و ادونتیست‌ها ویلیام میلر و جنبش ادونت را در یوحنا دیدند، کسی که کتاب کوچک و شیرینی را که به تلخی گرایید، نوشید. اما به یوحنا گفته شد که دوباره - درباره زمان - نبوت کند، فراخوانی که نه میلر و نه ادونتیست‌ها آن را انجام ندادند. این یوحنای دیگری بود که توسط خدا هدایت شد تا در سال ۲۰۰۴ به این قطعه زمین کوچک در پاراگوئه نقل مکان کند، جایی که او شروع به مطالعه صدای آسمانی کرد، همانطور که خدا آن را آشکار کرد: جان اسکاترام.

مکاشفه عیسی مسیح، که خدا به او داد تا اموری را که می‌بایست به زودی واقع شود، به بندگانش نشان دهد؛ و او آن را به وسیله فرشته خود فرستاد و اعلام کرد. به بنده‌اش یوحنا: (مکاشفه 1: 1)

اولین رعد زمانی بود که ویلیام میلر پیامی زمانی را اعلام کرد که در نهایت به آغاز یک دوره داوری طولانی مدت اشاره داشت. برادر جان، با پیروی از میلر، "دوباره نبوت کرد" اعلام زمان از پایان آن و اعلام ظهور دوم عیسی.

آیا صدای وحی را می‌فهمی؟ آیا می‌توانی آهنگ جدید چنگ‌نوازان را بشنوی؟ آیا حاضری آن را یاد بگیری؟

و آنها [نوازندگان چنگ] گویی سرودی نو در برابر تخت و در حضور چهار حیوان و پیران خوانده می‌شود: و هیچ کس نتوانست آن آهنگ را بیاموزد مگر صد و چهل و چهار هزار، که از زمین نجات یافتند. (مکاشفه 14:3)

خداوند از آسمان سخن می‌گوید تا سرود جدید را از طریق چنگ‌نوازان پاراگوئه به ۱۴۴۰۰۰ نفر بیاموزد. آیا صدای او را می‌شنوید، یا صرفاً رعد و برق است؟

تندر شماره ۱

و فرشته هفتم شیشه خود را در هوا ریخت. و صدای بلندی از معبد آسمان از عرش بیرون آمد که گفت: انجام شده است. و صداهایی بود، و رعد و برق، و رعد و برق؛ و زلزله‌ای عظیم رخ داد، چنان زلزله‌ای عظیم و عظیم که از زمان پیدایش انسان بر زمین، هرگز رخ نداده بود. (مکاشفه ۱۶:۱۷-۱۸)

در ۲۵ ژوئن، با جاری شدن هفتمین شیشه بر روی غول گازی مشتری، خداوند این مرحله از کار خود را در نقشه نجات به پایان می‌رساند. سخنان او تکرار سخنانی است که بر روی صلیب، هنگام اتمام کار توجیه خود، بیان کرد: "آن تمام شده است!" اکنون، کسانی که آن کار تکمیل‌شده را رد کردند - و در پی آن بودند که ناجی خود باشند، مصونیت خود را از طریق بیوهکینگ تضعیف کنند و نظم اجتماعی خود را تعریف کنند - باید شراب قوی خشم و غضب خدا را بنوشند.

آنها زمان ملاقات خود را نمی‌دانستند، فقط صدای رعد را می‌شنیدند و شهادت کسانی را که سرود جدید را آموخته بودند، رد می‌کردند.

تندر شماره ۱

در تضاد کامل، رستگاران صدایی ستایش‌آمیز همچون رعدی سهمگین بلند می‌کنند که طنین‌انداز جلال خداوند است.

و همانطور که بود شنیدم صدای جمعیت کثیری، و به عنوان صدای آب‌های بسیار، و به عنوان صدای رعد و برق‌های سهمگین، می‌گویند: هللویاه، زیرا خداوند، خدای قادر مطلق، سلطنت می‌کند. بیایید شادی و وجد کنیم و او را جلال دهیم. زیرا ازدواج بره فرا رسیده است، و همسرش خود را آماده کرده است. و به او داده شد که با کتانِ پاک و سفید خود را بپوشاند، زیرا کتانِ پاک، پارساییِ مقدسین است. (مکاشفه ۱۹:۶-۸)

جمعیت عظیمی از نجات‌یافتگان نه تنها صداهای غران را می‌فهمند، بلکه به آنها می‌پیوندند و ستایش خدا را برای پوشاندن عروس مسیح به کتان نازک عدالت او که با آن برای ازدواج خود با بره آماده شد، اعلام می‌کنند.

چگونه غرش شیر را می‌شنوید؟ آیا سخنان لئو چهاردهم را با وضوح می‌شنوید، اما صدای خدا را صرفاً به عنوان رعد و برق نادیده می‌گیرید؟ یا صدای شیر قبیله یهودا را تشخیص می‌دهید که از طریق غرش مردی که خود را شیر می‌داند، هشدار می‌دهد، تشویق می‌کند و ایمان می‌آورد تا در برابر فریب‌های شیطان مقاومت کند؟

صدای هفت رعد را بشنوید!

با پخش کارت زیر، صدای شیر یهودا را به اشتراک بگذارید تا دیگران نیز چیزی بیش از رعد و برق بشنوند. لئو چهاردهم و مرد گناهکار با سرعت در حال پیشبرد اهداف شیطان هستند و نشان وحش به سرعت بر جهان خواهد افتاد. درنگ نکنید! آخرین پرده در درام آغاز شده است و به عدالت کوتاه خواهد شد.^[6]