Problemen zoals nooit tevoren
- Details
- Geschreven door Ray Dickinson
- Categorie: De derde plaag
Jezus verbaasde zijn discipelen toen Hij, toen zij hen op de gebouwen van de tempel wezen, zei dat er geen enkele steen van die gebouwen op de andere zou blijven staan.

En Jezus antwoordde en zeide tot hem: Ziet gij deze grote bouwwerken? Er zal geen steen op de andere gelaten worden, die niet afgebroken zal worden. (Marcus 13:2)
Het leek nauwelijks mogelijk, maar de geschiedenis heeft de waarheid van Zijn uitspraken bevestigd, en geen van die gebouwen staat er vandaag de dag nog. Het enige dat nog overeind staat is de keermuur eronder, die geen deel uitmaakte van een gebouw. De extreme, zelfs ondoorgrondelijke aard van zo'n verwoesting bracht de discipelen ertoe de Heer te ondervragen over het enige dat ze zich konden voorstellen dat het zou veroorzaken: het einde van de wereld.
En toen Hij op de Olijfberg zat, kwamen de discipelen alleen naar Hem toe en zeiden: Zeg ons, wanneer zullen deze dingen gebeuren? En wat is het teken van Uw komst en van de voleinding van de wereld? (Mattheüs 24:3)
Dit was zoals God het wilde, omdat Hij de verwoesting van Jeruzalem, waarin die opmerkelijke profetie van Jezus werd vervuld, zou gebruiken als een type voor de verwoesting die bijna twee millennia later een einde zou maken aan de hele wereld. Verre van alleen van toepassing te zijn op de verwoesting die op dat moment op handen was, zult u zien hoe Zijn hele verhandeling een basis biedt voor het begrijpen van de problemen van met name deze laatste dagen.[1]
Het begin van de problemen
Nadat Jezus had gewaarschuwd voor bedrog, oorlogen, hongersnoden, plagen en aardbevingen, zei Hij:
Dit alles is het begin van de weeën. (Mattheüs 24:8)
Deze uitdrukking, "het begin van de weeën" verwijst naar geboorteweeën, wat ons doet denken aan veel eindtijdprofetieën die de analogie van een bevalling gebruiken om de pijn te vertegenwoordigen die de wereld aan het einde ervaart. Het grote teken van de vrouw waar de hele christelijke wereld in september 2017 over sprak (voornamelijk het verduisteren van Gods raad door woorden zonder kennis[2]), was in de periode van de vierde bazuin wanneer de de weeën van Openbaring werden aangekondigd, waardoor de geboorteweeën van de vrouw direct in verband worden gebracht met de ellende uit Openbaring!
En zij was zwanger en schreeuwde in barensnood en in pijn om te baren. (Openbaring 12:2)
In de profetie verwees haar geboorte naar de geboorte van Christus op aarde, maar het hemelse teken wijst
vooruit naar de terugkeer van Jezus, vertegenwoordigd in het teken door de “koningsplaneet” Jupiter, die de lijn overschrijdt die de baarmoeder vormt. Dus, wanneer Jezus zegt dat die tekenen het begin van de smarten zijn, kunnen we een geldige verwijzing naar het begin van de weeën zien. De problemen van die dagen begon luid en duidelijk met Trumps verklaring van 6 december 2017 over Jeruzalem als hoofdstad van Israël.
En ik zag, en hoorde een engel vliegen in het midden van de hemel, die met een luide stem zei: Wee, wee, wee hun, die op de aarde wonen, vanwege de overige stemmen van de bazuin van de drie engelen, die nog bazuinen zullen! (Openbaring 8:13)
De ellende die toen begon is niet te vergelijken met wat er tegen het einde komt! Dat was pas het eerste wee. De ellende begint klein en neemt in intensiteit toe voordat Jezus aangeeft dat het echt een tijd van grote ellende is. En Jezus geeft ons een belangrijke indicator van de tijd op dat overgangspunt:
En dit evangelie van het koninkrijk zal in de gehele wereld gepredikt worden voor een getuige aan alle volken; en dan zal het einde komen. (Mattheüs 24:14)
Een missie van opoffering
Wie zijn de getuigen voor het evangelie van Christus' koninkrijk? Onlangs—minder dan tien dagen na de derde plaag—een jonge Amerikaanse missionaris die van Jezus hield en verlangde om die woorden van Christus vervuld te zien, bood zichzelf aan om de gevolgen te dragen van het bereiken van de meest geïsoleerde mensen ter wereld. Hij kende de gevaren en dat een bezoek aan North Sentinel Island illegaal was, maar die mensen waren nooit geïntroduceerd in het evangelie van Christus, en hij, die God wilde gehoorzamen in plaats van mensen of zijn eigen angsten, riskeerde bereidwillig alles om hen de kans te geven om leven te ontvangen door Jezus. In zijn dagboek van de reis schreef hij:

De Melkweg was boven ons en God Zelf beschermde ons tegen de patrouilles van de kustwacht en de marine.
Toen John Allen Chau met de hulp van zeven lokale gelovige vissers op dit eiland in de Indische Oceaan landde, dat door de Indiase overheid strikt verboden was, werd hij opgewacht door een jongen van de laatste prehistorische stam van de Sentinelees, die een pijl op hem afschoot. Deze raakte de Bijbel die de missionaris voor zijn borst hield.
Hij keerde snel terug naar zijn boot, schreef een dagboek over de ervaring en merkte op dat hij niet wilde sterven. Hij vroeg zich af of dit een verstandige onderneming was. "Zou het verstandiger zijn om te vertrekken en iemand anders het te laten voortzetten?" krabbelde hij, waarmee hij zijn innerlijke strijd onthulde. "Nee," besloot hij. Hij zou terugkeren, of hij nu zou leven of sterven.
Dit is het offer dat de wereld niet begrijpt. Het is dwaasheid voor degenen die denken dat het belangrijker is om een cultuur te behouden die geweld aan hun kinderen leert als een manier van leven, in plaats van een vreedzame levensstijl te promoten door middel van waarheid. De wereld kan alleen vrede bieden door middel van tolerantie, maar God biedt vrede door middel van transformatie.[3] 
Velen tonen minachting voor hem alsof hij de moordenaar is, vanwege het risico om een buitenlandse ziekte naar de geïsoleerde mensen te brengen. Hun ogenschijnlijke protectionistische bezorgdheid verraadt echter een andere, waarschijnlijker motivatie.[4] In Satans koninkrijk is proselitisme taboe. De heersende regel is om te “coëxisteren”, dat wil zeggen, laat iedereen geloven wat hij wil, en ga er niet vanuit dat je eigen religie beter is dan welke andere dan ook. Dit principe betekent problemen voor degenen die God dienen, omdat het niet is wat Jezus Zijn discipelen leerde.
Er is ook geen redding in iets anders: want er is onder de hemel geen andere Naam aan de mensen gegeven waardoor wij zalig moeten worden. (Handelingen 4:12)
De publiciteit die deze vastberaden jonge missionaris kreeg, met zijn toewijding aan het werk van de Heer boven zijn eigen belang, plaatst voor de ogen van de wereld een teken van de vervulling van Jezus' profetie dat het evangelie naar de hele wereld zou gaan. Maar was hij, met slechts het begin van het evangelie,[5] de laatste getuige van de wereld, of is zijn ervaring in het martelaarschap een figuur, of een weerspiegeling van hen die het hele evangelie in zijn onverduisterde glorie prediken? Wie zijn de echte laatste getuigen van het evangelie van het koninkrijk van Christus?
De wijzen, die olie in hun lampen, weet het antwoord specifiek, maar ze worden beschreven in profetische termen in Openbaring 11. Ze prediken tot de wereld aan het einde, getuigen door grote tekenen en plagen, zodat de naties een enorme haat tegen hen hebben vanwege Christus. De Sentinelese verwelkomden hun laatste zendeling met pijlen die bedoeld waren om te doden, maar ze doorboorden in plaats daarvan het Woord,[6] die hij aan hen vertegenwoordigde. Zijn ontvangst weerspiegelt die van de twee getuigen, die met evenveel onmiddellijke vijandigheid door de wereld werden begroet.
Als u bekend bent met de studies op de website van White Cloud Farm, dan weet u misschien dat het profetische tijdsbestek van deze twee laatste getuigen, 1260 dagen voor elk, eindigt op een speciaal tijdstip: April 6, 2019. Naarmate we verdergaan, zult u beginnen te zien hoe belangrijk die tijdelijke mijlpaal is, maar we weten al dat het aan het begin van de zesde plaag is volgens Gods klok, en Jezus wijst naar het einde van het getuigenistijdsbestek van de twee getuigen als de tijd waarop de prediking van het evangelie van Zijn koninkrijk aan de hele wereld zou zijn voltooid. Dit is een belangrijke verdeling in tijd die de "kleine tijd van benauwdheid" die eraan voorafgaat, scheidt van het heel andere soort benauwdheid dat we zien als we naar de daaropvolgende verzen kijken:
Wanneer gij dan de gruwel der verwoesting ziet, waarvan gesproken is door de profeet Daniël, sta op de heilige plaats, (wie het leest, moet het verstaan:) Laten dan zij die in Judea zijn, vluchten naar de bergen. … Want dan zal er een grote ramp zijn. grote verdrukking [Strong's: “druk,” ook vertaald als “problemen”], zoals er niet is geweest vanaf het begin van de wereld tot nu toe, nee, en ook nooit zal zijn. En als die dagen niet ingekort werden, zou geen vlees behouden worden. maar ter wille van de uitverkorenen zullen die dagen worden ingekort. (Mattheüs 24:15-16,21-22)
De gruwel op een heilige plaats
Zo ernstig is de moeite die volgt op de gruwel die op de heilige plaats staat, dat God in Zijn genade het moet verkorten of zelfs Zijn uitverkorenen zouden vernietigd worden. Wanneer we onszelf afvragen wat deze profetie betekent, moeten we eerst nadenken over wat we willen weten! Willen we weten met de meeste de grote tijd van benauwdheid begint, of wanneer het begint?
Net als Daniël toen hij vroeg naar het visioen dat hij had gekregen, waar Jezus naar verwijst, zijn wij minder geïnteresseerd in de plaats waar dan in de plaats waar. wanneer! Daarom beantwoordde de engel Gabriël de vraag van de profeet Daniël over het einde met Time to en niet met locatie:
En ik hoorde het, maar ik begreep het niet. Toen zei ik: O mijn Heer, wat zal het einde van deze dingen zijn? En hij zeide: Ga heen, Daniël, want de woorden zijn verborgen en verzegeld. tot de tijd van het einde.… En vanaf het moment dat het dagelijks offer zal worden weggenomen, en de gruwel die verwoesting zaait, zal worden opgericht. duizend tweehonderdnegentig dagen. Gezegend is hij die wacht, en komt aan de duizend driehonderdvijfendertig dagen. Maar ga jij je eigen weg tot het einde zijn: want je zult rusten en staan in je lot aan het einde van de dagen. (Daniël 12:8-9,11-13)
Zo was Jezus' antwoord in Mattheüs 24 op de vraag van de apostelen over tijd ook minder een indicatie van plaats dan van tijd. Laten we daar nog eens naar kijken:
En toen Hij op de Olijfberg zat, kwamen de discipelen alleen naar Hem toe en zeiden: Zeg ons: wanneer zullen deze dingen gebeuren? En wat zal het teken zijn van uw komst, en van het einde van de wereld? (Matthew 24: 3)
Wanneer gij Daarom zal hij de gruwel der verwoesting, waarvan gesproken is door de profeet Daniël, zien staan op de heilige plaats. (Laat hij die leest, erop letten.) (Mattheüs 24:15)
Om preciezer te zijn, het is een plek in de tijd! Waar vinden we zoiets? Op een klok, natuurlijk! Als de uurwijzer bijvoorbeeld in het segment tussen 5 en 6 staat, dan weten we dat we ons ofwel in het vroege uur van 5 uur 's ochtends ofwel 5 uur 's middags bevinden. Als we dit gebied zouden definiëren, bijvoorbeeld als een uur van gebed, zoals andere religies doen, dan zou het een "heilige"[7] plaats op onze klok... de tijden van het ochtend- en avondgebed.
Maar waar is er een klok die iets te maken heeft met het christendom, Jezus, de hemelse tempel, de Heilige Plaats en het Allerheiligste? In Orion, natuurlijk! Dat weten we al lang.
Zijn er heilige en minder heilige plekken of segmenten op deze klok? Natuurlijk zijn er heel speciale “heilige plekken” op: de zogenaamde troonlijnen, die gevormd worden door de drie gordelsterren van de tronen van God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, die twee smalle balken op Gods klok definiëren (weergegeven in rood). Dit moeten de “heilige plaatsen” van Gods tijd zijn!
Bevestigt dit de eerder geïdentificeerde tijdmarkering die de kleine en grote tijden van problemen verdeelt? Zeker! Het einde van de 1260 dagen van de getuigen, evenals de 1290 dagen van de gruwel der verwoesting uit Daniëls visioen, valt precies samen met de troonlijnen, of de "heilige plaats" van de zesde plaag!
We moeten ons natuurlijk afvragen wat het betekent dat de gruwel der verwoesting op die plek staat, of liever gezegd, op die tijd. Dit zal in een volgend artikel uitgebreid worden beantwoord, maar laten we voor nu twee belangrijke aanwijzingen overwegen:
-
In Daniël 12 wordt de gruwel der verwoesting aan het begin van de 1290-dagen countdown opgezet, terwijl Jezus verwijst naar de tijd dat die eerder opgezette gruwel op een heilige plaats staat. De twee profetieën kijken naar dezelfde gruwel vanuit twee verschillende hoeken, of posities in de tijd!
-
De troonlijnen op Gods klok vormen een gebied van profetische reflectie. De gebeurtenissen en profetieën die zich voordoen bij de troonlijnen aan de ene kant van de klok, zijn gerelateerd aan de gebeurtenissen en profetieën die zich voordoen bij de troonlijnen aan de andere kant.
Dus, vanuit punt 2, kunnen we kijken naar de derde plaag troonlijnen voor een hint over wat er kan gebeuren bij de zesde plaag troonlijnen. En vanuit punt 1, moeten we ons afvragen wat er moet gebeuren aan het einde van de profetische tijdlijn die dan afloopt, dat betrekking heeft op wat Jezus lijkt te beschrijven als een duivels hoogtepunt in het werk van de gruwel der verwoesting—wanneer het op de heilige plaats staat.
Maar laten we eerst ons geheugen opfrissen met betrekking tot de aard van de gruwel der verwoesting in Daniël 12, die wordt opgezet wanneer het “dagelijkse” wordt weggenomen.[8] aan het begin van de 1290 dagen:
Broeder John schreef al over het “voortdurende” of “dagelijkse” aan het begin van zijn openbare bediening, en het is de moeite waard om het korte artikel te bekijken De opstanding van het Beest opnieuw. Daar identificeerde hij het “dagelijkse” als de “scepter van macht,” die helaas tot nu toe maar door een paar Bijbelstudenten is herkend. Hij schreef:
Ik ondersteun de mening van de pioniers (heidendom[9]) en Marian Berry, en zie in het “dagelijkse” uiteindelijk “de scepter van de macht” die van de ene macht naar de andere wordt doorgegeven. Het gaat over de suprematie van het pauselijke Rome in Daniël 12:11.
Was het juist van ons om de 1290 dagen van Daniël 12:11 te laten beginnen met de machtsoverdracht van de twee huizen van de VS (het tweede beest) en de VN (het beest van Openbaring 17) aan paus Franciscus op 24/25 september 2015? Ze begonnen inderdaad perfect met de genezing van de wond van het eerste beest van Openbaring 13, toen het zijn suprematie over de hele wereld herwon en het “dagelijkse” aldus werd weggenomen: Paus Franciscus had de ‘scepter van de macht’ met meer macht dan ooit tevoren heroverd en de scheiding tussen Kerk en Staat was in de VS de facto afgeschaft.
Zo was de weg geplaveid voor de verkiezing van een president van dit tweede ‘beest’, die de steun kreeg van het gevallen protestantisme en onlangs de dubbelzinnige slang van de trots bleek te zijn.[10] toen hij zelfs getolereerde moord voor het internationale publiek, alleen om financieel voordeel te behalen. Is het een wonder dat Babylons straf in hoofdstuk 18 van Openbaring zoveel spreekt over de vernietiging van Babylons commerciële en economische macht?
De troonlijnen van de derde plaag zijn ook een heilige plaats in de tijd, en we zagen hoe de bloedige wateren van die profetie verwees naar miljoenen Oekraïners die verhongerden vanwege het corrupte beleid van Stalins regime. Zou die wrede en despotische heerschappij iets te maken kunnen hebben met de zesde plaag? En wat dacht je van de pauselijke gruwel zelf? Heeft de paus iets interessants gedaan of gezegd tijdens de troonopvolging van de derde plaag, wat licht zou werpen op de overgang naar de grote tijd van onrust bij de zesde plaag?
Aan het begin van de troonlijn van de derde pest woog paus Franciscus met ongewone snelheid op de situatie in Oekraïne, waarbij hij de eerder genoemde Oekraïense hongersnood erkende als een genocide en opriep tot gebeden “voor de langverwachte vrede.” Door in herinnering te brengen dat
gruwelijke daad, nam hij figuurlijk zijn standpunt in op een heilige plaats, en dat op een heilige plaats op de klok. Toch werden zijn woorden niet in Oekraïne uitgesproken, maar zoals gewoonlijk in het Vaticaan - dat, gezien de velen die door zijn eigen machtsmisbruik zijn geëxecuteerd, niet meer een heilige plaats is dan het Kremlin waar Stalin ooit stond! De woorden van de paus weerspiegelen figuurlijk wat er in de zesde plaag zal komen, net zoals de troonlijnen de derde plaag een weerspiegeling van de zesde maken.
Deze dingen hebben allemaal een grote betekenis, zoals het lichaam van John Allen Chau, dat de autoriteiten niet wilden riskeren om op te halen voor een fatsoenlijke begrafenis. Het werd voor het laatst gezien iets meer dan een week voordat de derde plaag begon, wat de tijd kort voor de zesde plaag weerspiegelt, toen de twee getuigen hun prediking zouden beëindigen voordat ze eveneens het zwijgen werden opgelegd. De gebeurtenissen rond de derde plaag weerspiegelen die van de zesde.
De herinnering van de paus aan de Holodomor – een naam die in het Oekraïens duidelijk verwijst naar massamoord door uithongering – wijst niet alleen vooruit naar de door tolerantie veroorzaakte hongersnood naar Gods woord waar de wereld om schreeuwt, maar ook naar de letterlijke hongersnood van de zeven magere jaren die kort daarna zal beginnen. Vandaag de dag blijft de wereld proberen vrede te stichten door tolerantie in plaats van waarheid. Zou kunnen de aankondiging—gemaakt tijdens de troonlijnen van de derde plaag—dat Trumps vredesakkoord voor het Midden-Oosten (opgesteld door zijn schoonzoon) voltooid is, weerspiegelen dit ook de komende gebeurtenissen in de zesde plaag?
Wat zou de paus kunnen doen om op dat moment fysiek op een heilige plaats te staan? Deze onderwerpen zijn het onderwerp van komende artikelen die u niet wilt missen, maar voor zover dit een tijd is waarin de profetische vervullingen samenkomen, is het grote culminerende einde waar God al zo lang voor waarschuwt al te zien in de reflecties van de tijd.
We kunnen verwachten dat, net als in Oekraïne in 1932-1933, de dierlijke strijd om te overleven elk restant van moraliteit zal overwinnen. Zoals de goede mensen als eersten in de Holodomor werden weggevoerd, zo zullen degenen met ware moraliteit vroeg worden meegenomen - bij de wederkomst - vóór de zeven magere jaren, wanneer de profetie van Mozes tegen degenen die niet naar Gods stem luisteren of Zijn wet niet respecteren, opnieuw zal worden vervuld als een grimmig getuigenis van de gevolgen van zonde:
En gij zult de vrucht van uw eigen lichaam eten, het vlees van uw zonen en van uw dochters, welke de God uw God u gegeven heeft, in de belegering en in de benauwdheid, waarmee uw vijanden u zullen benauwen. Zodat de man die teder en zeer zwak is onder u, zijn oog boos zal zijn op zijn broeder, op de vrouw van zijn schoot en op het overblijfsel van zijn kinderen, dat hij zal verlaten. Zodat hij aan niemand van het vlees van zijn kinderen, die hij zal eten, zal geven. Want hij heeft niets overgelaten in de belegering en in de benauwdheid, waarmee uw vijanden u zullen benauwen in al uw poorten. (Deuteronomium 28:53-55)
Geen vlees kan de tijd van benauwdheid, “zoals er nooit geweest is”, die over de aarde komt, overleven.
Wat de betekenis van tamid [het woord vertaald als “dagelijks” in Daniël 12:11] In deze passage worden drie hoofdvisies gehanteerd:
-
Dat het “dagelijkse” uitsluitend verwijst naar de offers die in de Tempel in Jeruzalem werden gebracht. Sommige uitleggers die deze visie aanhangen, passen de afschaffing van het “dagelijkse” toe op de onderbreking van de Tempeldienst door Antiochus Epiphanes voor een periode van drie jaar, 168–165 of 167–164 v.Chr. (zie hoofdstuk 11:14). Anderen passen het toe op de verwoesting van de Tempel door de Romeinen in 70 n.Chr.
-
Dat het “dagelijkse” staat voor “heidendom”, in tegenstelling tot “de gruwel die verwoesting brengt” (hoofdstuk 11:31), of het pausdom; dat beide termen vervolgende machten identificeren; dat het woord voor “dagelijks”, dat correct “voortdurend” betekent, verwijst naar de lange duur van Satans oppositie tegen het werk van Christus door middel van het heidendom; dat het wegnemen van het dagelijkse en het opzetten van “de gruwel die verwoesting brengt” het pauselijke Rome vertegenwoordigt dat het heidense Rome vervangt, en dat deze gebeurtenis dezelfde is als die beschreven in 2 Thess. 2:7 en Openb. 13:2.
-
Dat de term “dagelijks” – “voortdurend” – verwijst naar de voortdurende priesterlijke bediening van Christus in het hemelse heiligdom (Hebr. 7:25; 1 Joh. 2:1) en naar de ware aanbidding van Christus in het evangelietijdperk; dat het wegnemen van het “dagelijks” de vervanging door het pausdom van gedwongen eenheid in een zichtbare kerk vertegenwoordigt in plaats van de vrijwillige eenheid van alle gelovigen in Christus, van het gezag van een zichtbaar hoofd – de paus – in plaats van dat van Christus, het onzichtbare hoofd van de kerk, van een priesterlijke hiërarchie in plaats van directe toegang tot Christus voor alle gelovigen, van een systeem van verlossing door werken die door de kerk zijn verordend in plaats van verlossing door geloof in Christus, en, in het bijzonder, van de biecht en het offer van de mis in plaats van het bemiddelende werk van Christus als onze grote hogepriester in de hoven van de hemel; en dat dit systeem de aandacht van de mensen volkomen afleidde van Christus en hen zo beroofde van de voordelen van Zijn bediening.…
Bij het bespreken van deze drie visies kan worden gesteld dat de visie van Antiochus moet worden uitgesloten, omdat Antiochus niet past binnen de tijdsperiodes of andere specificaties van de profetie (zie Dan. 9:25). ↑


