Соати нисфи шаб дар масал дар бораи даҳ бокира аҳамияти воқеӣ пайдо кард, зеро соати осмонии бурҷи Horologium рӯзи 4/5 март ба дувоздаҳ расид. Хабари омадани Домод – бозгашти Исо – воқеаи ҳаяҷонбахштарин ва пурмаҳсултарине буд, ки мо то имрӯз медонистем ва ниҳоят ба нуқтаи масал расида, вақте ки гиря дар нисфи шаб садо дод, хеле муҳим буд. Вақти он буд, ки чароғҳои худро тарошида, роҳи тӯйро равшан кунем!

Дар ибтидои фарёди нисфи шаб мо дидем, ки имон овардан, таъмид гирифтан ва нури нав аз осмон ҷорӣ мешуд…

Бо вуҷуди ин, дар ҷаҳон торик аст. Дар ними шаб, бонкҳо ба харобшавӣ шурӯъ карданд ва тарси нави иқтисодӣ зуд дар саросари ҷаҳон паҳн шуд. Албатта, ин барои ҳар касе, ки китоби Ваҳйро мехонад (ё ҳатто номаи Яъқубро) мутолиа карда наметавонад.^[1]) ва аз ин рӯ медонад, ки охири дунё ҳамеша пешгӯӣ карда мешуд, ки бо фурӯпошии даҳшатноки арзиши пулӣ ҳамроҳӣ мекунад. Аммо чун муҳаққиқони китоби Ваҳй, мо кӯшиш кардем, ки фарёди нисфи шаби масали Исоро дар заминаи пешгӯиҳои он фаҳмем.

Карнайи нисфишабӣ

Тавре ки дар Таврот навишта шудааст Таъқибкунанда дар бораи ҳалокати пешгӯӣ, вахте ки кометаи К2 ба нисфи шаби 4/5 марти соли 2023 бархурд, бо кометаи С/2023 А3 зич алокаманд буд. Ин аст, ки маҳз дар давоми як соати аслӣ, вақте ки дасти комета (K2) аз аломати нисфи шаби соати осмонӣ гузашт, хабари ситораи ситораи A3 бори аввал барои аҳамияти пешгӯии худ дар робита бо фариштаи Ваҳйи 20, ки Шайтонро ҳазор сол мепайвандад, фаҳмида шуд. Ин фаришта достони заминро ҷамъбаст мекунад ва дар натиҷа, фаҳмидани иҷрои он маънои онро дорад, ки асрори Худо бояд пешакӣ бо аломати Писари Одам ба анҷом расад.

Аммо дар айёми овози фариштаи ҳафтум, ҳангоме ки вай ба садо додан шурӯъ мекунад, сирри Худо бояд тамом шавад, чунон ки Ӯ ба бандагонаш анбиё эълон кардааст. (Ваҳй 10:7)

Дидани ин паёмбари Худо, ки аз азоби таъқибкунанда мужда мерасонад, маънои онро дорад, ки Худованд қудрати бастани шайтонро пайдо мекунад.

Ва фариштаи ҳафтум садо дод; ва дар осмон овозҳои баланд шунида мешуданд, ки мегуфтанд: Малакути ин ҷаҳон салтанатҳои Худованди мо ва Масеҳи Ӯ шуданд; ва ӯ подшоҳӣ мекунад то абаддудаҳр. (Ваҳй: 11: 15)

Аҳамияти кометаи A3, ки маҳз ҳамон тавре ки соати осмонӣ ба нисфи шаб расид, нишон медиҳад, ки ин интиқоли қудрат оғоз шудааст ва аломати Писари Одам, аломати салтанати абадии Подшоҳи нави замин метавонад пас аз як ҳафта аз 12 март оғоз шавад. “Инак, Домод меояд!”

Ман дар рӯзи Худованд дар Рӯҳ будам ва аз паси худ овози баланде шунидам [нимаи шаб], чун карнай [ҳафтум], Гуфт: Ман Алфа ва Омега ҳастам, аввалин ва охирин [аломати Писари Одам]: ва: «Он чи мебинӣ, дар китобе бинавис ва ба ҳафт калисое ки дар Осиё ҳастанд, бифирист». (Ваҳй 1:10-11)

Ҷолиб он аст, ки вақте ки мо дар ҳамон рӯзи 5 марти соли 2023 барои омӯзиш ҷамъ шудем, Худованд ба мо дастур дод, ки ба таври тасодуфӣ аз як боби хеле мувофиқи китоби Ирмиё хонем:

Эй фарзандони Биньёмин, ҷамъ шавед, то аз миёни Ерусалим гурезед, ва дар Текоа карнай навохт, ва дар Байт-Ҳаксерем аломати оташ гузоштанд: зеро ки бадӣ аз шимол пайдо мешавад ва ҳалокати азим. (Ирмиё 6: 1)

Ин боб бо ишора ба бӯҳрони молиявии кунунӣ ба итмом мерасад ва халқи Ӯро бо пули нафратовар тавсиф мекунад, зеро бадӣ аз онҳо пок нашудааст:

Нуқраи бебаҳо Оё одамон онҳоро даъват мекунанд, зеро он Худованд онҳоро рад кардааст. (Ирмиё 6:30)

Дар шароити системаи молиявии чахонй, бо Силверgate Bank дар нуқтаи шикасти худ, ки мавҷи нави на ба истилоҳ наҷотро ба вуҷуд меорад, барои пешгӯӣ гуфтан дар бораи "нуқраи беэътиноӣ" хеле мувофиқ аст, зеро карнай дамида мешавад ва вақти он расидааст, ки "аз миёни он гурезед".

Дар айни замон, мо афзоиши назарраси таваҷҷӯҳро ба аломати Писари Одам мушоҳида кардем. Ин далели латифаест, ки масеҳиён (бокираҳои дар масал) воқеан аз хоб бедор мешаванд, то чароғҳои худро тарошанд, то Домоди ояндаро ҷустуҷӯ кунанд.

Ин фаҳмиш барои онҳое, ки (ба забони масали бокираҳо) ҳоло «бедор» шуда, аломати Писари Одамро дар осмон мебинанд, душворӣ меорад. Оё хеле дер аст? Мувофиқи масал, ҷавоб «ҳа ва не» аст. Вақти муайяни омодагӣ ба охир расид, аммо дари зиёфати тӯй ҳанӯз баста нашудааст. Ҳоло вақти он аст, ки чароғатонро буред ва бо нури дурахшон берун равед, то бо Домод вохӯред ва ҳарчи бештари дигаронро ба маросими арӯсӣ ҷалб кунед. Барои бо фурӯшандагони шубҳаноки нафт аз манбаъҳои шубҳанок, ба мисли панҷ бокираи аблаҳ, ки дар ниҳоят аз кор хориҷ шуданд, беҳуда сарф кардан лозим нест.

Бо карнайи ҳафтуми Ваҳй, ки бо фарёди нисфи шаби ин масал алоқаманд аст, аз ин бармеояд, ки қисми «чароғи худро тарошидан» омӯзиши карнайи ҳафтумро дар бар мегирад, то нури фаҳмиш равшантарашро равшан кунад. Аҳамият диҳед, ки матни ҳафтуми карнай ин фарёди нисфи шабро чӣ гуна тасвир мекунад:

Ва фариштаи ҳафтум садо дод; ва дар осмон овозҳои бузурге ба гӯш мерасид... (Аз Ваҳй 11:15)

Мо баръало бо як ҳодисаи "садо" сарукор дорем: он бокираҳои хуфтаро бедор мекунад. Аммо муҳимтар аз ҳама, овозҳое ҳастанд, ки "дар осмон" ҳастанд. Биёед бодиққат гӯш кунем, ки ин овозҳо чӣ мегӯянд:

... Салтанатҳои ин ҷаҳон Малакути Худованди мо ва Масеҳи Ӯ шуданд; ва то абад подшоҳӣ хоҳад кард. (Ваҳй 11:15)

Матни ҳафтуми карнай ба назар чунин менамояд, ки ҳукмронии Масеҳро ҳамчун салтанати заминӣ тасвир мекунад, аммо Исо ба таври возеҳ гуфт, ки бозгашти Ӯ на барои барпо кардани салтанат дар ин замини кӯҳна, балки барои гирифтани халқи Ӯ ба осмон аст.^[2] Пас, пешгӯӣ дар бораи ҳукмронии Исо бар салтанатҳои ин ҷаҳон чӣ маъно дорад, агар Ӯ ҳатто дар ин ҷаҳон набошад? Ин танҳо он аст, ки Ӯ тавассути ҷисми худ ҳукмронӣ мекунад.

Баъзе аз фарисиён аз Исо пурсиданд: «Малакути Худо кай меояд?»

Исо ҷавоб дод: «Малакути Худо меояд, аммо на ба тавре ки бо чашмони худ бубинед. Мардум намегӯянд: "Инак, Малакути Худо дар ин ҷост!" ё, "Ин ҷост!" Не, Малакути Худо дар дохили шумост». (Луқо 17:20-21 ICB)

Исои Масеҳ ҳақи Подшоҳи замин шуданро пайдо кард, зеро фарзандонаш муҳаббат ва суботро барои ҷустуҷӯи асрори Худо то ба охир нишон доданд.^[3] ва хислати қурбонии Ӯро қабул карда, онро бо шаҳодати имони худ ба ҷаҳон эълон карданд. Овози бузурги фарёди нисфи шаб мисли карнай бо овозҳое ҳамроҳ мешавад, ки эълон мекунанд, ки салтанатҳое, ки ба мири зулмот тааллуқ доштанд, акнун ба Подшоҳи нур тааллуқ доранд, аз ҳисоби халқи Ӯ, ки дар тамоми замин паҳн шудаанд! Ҳангоме ки тӯфони ниҳоӣ шиддат мегирад, замин бо ҷалоли Худо бо қудрати бузург мунаввар мешавад.^[4] 

Ҳукумати нав, пули нав

Илова ба ҷанбаи рӯҳонии тағирёбии қудрат, салтанатҳои ин замин тақсим шудаанд ва истода наметавонанд, гарчанде ки тамоми ҷаҳон кӯшиш мекунад, ки зери як ҳукумат ё як асъор муттаҳид шавад. Бунёди ҳар як салтанат пули он аст ва даст кашидан аз доллар ва таркиши наздики он (ё таркиш) аст пешгӯӣ. Дар асл, ин ҳатто ифодаи ҳукмронии Масеҳ аст: вақте ки асъори захиравии ҷаҳонӣ арзиши худро гум мекунад ва дороии дигари мустаҳкам ҷои онро мегирад, тағирёбии қудрат ба амал меояд. Яке аз барҷастатарин пешгӯиҳои Китоби Муқаддас дар бораи бозгашти Масеҳ маҳз ба ҳамин сенария алоқаманд аст ва ба подшоҳе дода шудааст, ки намехост арзиши пулии салтанати ӯ паст шавад. Худо дар хоб ба ӯ салтанатҳои имрӯзаро нишон дод:

Ва дар айёми ин подшоҳон оё Худои осмон салтанате барпо хоҳад кард, ки ҳеҷ гоҳ нобуд нахоҳад шуд; ва салтанат ба дасти одамони дигар гузошта нахоҳад шуд, балки пора-пора хоҳад шуд ва ҳамаи ин салтанатҳоро нест хоҳад кард, ва он то абад пойдор хоҳад буд. Чун дидӣ, ки санг бе даст аз кӯҳ бурида шуд, ва оҳан, мис, гил, нуқра ва тиллоро пора-пора мекунад; Худои бузург ба подшоҳ хабар дод, ки дар оянда чӣ рӯй хоҳад дод; ва хоб аниқ ва таъбири он аниқ аст. (Дониёл 2:44-45)

Ин орзу дар пеши назари шумо амалӣ мешавад. Он биткоинро ҳамчун пули санги бе даст бурида (ё истихроҷшуда) тавсиф мекунад (на бо меҳнати дастӣ) ва ин санг афзоиш меёбад, то тамоми заминро пур кунад. Он имрўз њам хурд аст, вале њамаи коршиносони соња медонанд, ки он ногузир тамоми сарвати имрўза ва ояндаи љањонро фаро мегирад ва њар чизи дигар бо муќоиса арзишаш кам мешавад. Ин маънои онро дорад, ки асъорҳои фиат, ки бо тилло, нуқра, биринҷӣ, оҳан ва лой рамзи ҳама чизро аз асъори захиравии ҷаҳонии доллари ИМА то дигар асъорҳои миллии амалан беарзиш доранд, ҳама шикаста мешаванд ва дар ниҳоят дар дуди сӯхтани Бобил нопадид мешаванд, тавре ки дар Ваҳй 18 пешгӯӣ шудааст.

Фаҳмидани Bitcoin ҳамчун рамзи Малакути Осмон барои онҳое, ки дар ин рӯзҳои пешгӯии тағйироти пулӣ зиндагӣ мекунанд, муҳим аст. Худо халқи худро аз Бобил, аз ғуломии асъори фиат даъват мекунад. Лутфан видеоро тамошо кунед Кӯчаҳои тиллоӣ агар шумо то ҳол бо он шинос набошед. Мақолаҳо Дучандон ӯро мукофот диҳед ва Паноҳгоҳ дар замони тӯфон инчунин барои фаҳмидани нақши Bitcoin дар ин рӯзҳои охир пеш аз бозгашти Масеҳ арзишманданд. Аммо танҳо барои фаҳмидани он, ки пешгӯии Дониёл дар боло чӣ гуна иҷро мешавад, хабари охирини Майкл Сейлорро баррасӣ кунед:

МИКРОСТРАТЕГИЯ 6,455 BTC мехарад, 205 миллион доллар қарзро бо 22% тахфиф пардохт мекунад

Хулоса, Майкл Сейлор қарзи биткоин дошт^[5] бо Silvergate Bank - бонки муфлис, ки "бӯҳрон"-и нисфи шабро ба вуҷуд овард, ва вақте ки Силвергейт барҳам дода шуд, ӯ тавонист қарзашро бо нархи арзон пардохт кунад:

MicroStrategy баргардонидани қарзи 205 миллион доллари биткоинро пурра бо тахфифи 22% тахфифи 160 миллион доллар ва дар баробари ба даст овардани 6,455 BTC иловагӣ эълон кард, ки дороии умумии онҳо ба 138,955 BTC мерасад.

Дар хотир доред, ки Шайтон бе ҷанг таслим намешавад ва ҷанги ниҳоии рӯҳонии Ҳармиҷидӯн низ дар ҷанги пулӣ инъикос меёбад: вақте ки Bitcoin дар ва рафҳо аз шоҳроҳи пулии фиат баста ва шикаста мешавад, хатҳои ҷанг торафт бештар муайян карда мешаванд. Аҳамият диҳед, ки G7 чӣ нақша дорад:

Кишварҳои G7 санаи ҷорӣ кардани танзими глобалии крипторо пас аз бӯҳрони бонкии ахир муайян карданд (Гузориш)

Эҳтимол аст, ки бӯҳрони ҳозираи бонкӣ қасдан барои шикастани Bitcoin ва асосноккунии татбиқи CBDC ташкил карда шудааст. Аммо Ваҳй дар бораи пул бисёр сухан меронад ва пешгӯиҳои он ба мо мегӯянд, ки ин нақшаҳо дар ниҳоят муваффақ намешаванд. Сипосҳои таассуф ба Федералии Сент-Луис барои таълим додани донишҷӯёни ИМА, ки империяи Рум дар натиҷаи таваррум фурӯ рехт.^[6] Мо дар замонҳои ҷолиб зиндагӣ мекунем. Ин огоҳии карнайи ҳафтум ба мо дар бораи замони ҳозира ва ояндаи душвориҳо то чӣ андоза бештар фаҳмиш дода метавонад?

Мӯҳр сар мешавад

Дар соати 2 дар соати Horologium садои бузурги осмонӣ садо дод ва кариллон навохта шуд. Дар ҳамин ҳол, гарчанде ки бурҷи Horologium омадани Исои Масеҳро ҳамчун Подшоҳ бо кометаи К3 эълон мекунад, ҳамроҳи комета, ки аломати Писари Одамро ташкил медиҳад, EXNUMX навакак аз дарё дар доманаи Орион мегузашт. Ин нишон медиҳад, ки Исо, ки бо захмҳои худ дар Орион тасвир шудааст, ҳамон Шахсе, ки Подшоҳ эълон шудааст.

Бурҷи Орион (ки шакли соъати соат дорад) низ як соат аст, ки дар Муаррифии Орион. Ин макони осмоние мебошад, ки дар Ваҳй 4 ва 5 тасвир шудааст, ки дар он 24 пирон тахтро иҳота мекунанд.

Ва бисту чор пир, ки ба ҳузури Худо дар курсиҳои худ нишаста буданд, рӯй ба замин афтода, ба Худо саҷда карданд... (Ваҳй 11:16)

Ин пирон дар ибодат, махсусан ҳангоми садо додани кариллон, ба монанди соати дувоздаҳ, саҳмгузоранд. Ҳарду комета аломати Писари Одамро бо ҳамон як паёми парастиш оғоз карданд, ки Исо-Алнитак,^[7] Он ки дар Орион тасвир шудааст, акнун ҳамчун Подшоҳи замин ҳукмронӣ мекунад!

Гуфт: «Туро шукр мегӯем, эй Худованд Худои Қодири Мутлақ! кадом санъат, ва буд ва санъат меояд; зеро ки шумо қудрати бузурги худро ба дасти худ гирифта, подшоҳӣ кардаед. (Ваҳй 11:17)

Исо бо се роҳи асосӣ зоҳир мешавад: гузашта, ҳозира ва оянда. Инҳо дар аломати Писари Одам аз рост ба чап бо таъмиди қурбонии Исо дар марказ тасвир шудаанд.^[8] 

Дар аломат Исоро дар Орион, Исоро дар дарё, ки онро Файтон муаррифӣ мекунад ва Исоро ҳамчун Худи Вақт дар бурҷи Horologium дидан мумкин аст. Ҳар се рамзҳо тасвири вақт мебошанд: "кадом санъат" ҳузур дар Орион (Хуни Худро ҳамчун Саркоҳин аз замони Юҳанно хизмат мекард), «ва барбод» дар гузашта дар дарёи таъмид (рамзи марг ва эҳё), «ва санъати оянда» дар оянда (аз нуқтаи назари Юҳанно) дар соати маятник.

Акнун Ӯ қудрати бузурги Худро гирифта истодааст. Дар ҳалқаи ишора ҳокимият ҳоло ба ангушти Ӯ гузошта мешавад ва мо мебинем имзое, ки онро дорад, ки кометахо онро дар рун рун осмонй пай бурдан гирифтанд. Ин маънои онро дорад, ки Исо ҳоло ҳамаи онҳоро мӯҳр мезанад ки ДНК-и Уро доранд. Онҳое ки ба воситаи аломати Писари Одам Ӯро қабул мекунанд ва ба Ӯ имон меоваранд, мӯҳри Ӯро ба таври рамзӣ бар пешонии худ мегиранд; ки ба нишони У дар осмон менигаранд, номи У дар аклу дилхояшон навишта шудааст. Онҳо намегузоранд, ки инсоният онҳоро нобуд созад мероси генетикӣ. Онҳо бадӣ намекунанд, ки номҳояшон аз китоби ҳаёт маҳв гардад, зеро онҳо Худоро мешиносанд.

Аммо паём бояд берун равад. Он бояд ба онҳое бирасад, ки бо он мустаҳкам ва мӯҳр задан лозим аст. Вақте ки Исо дар рӯи замин буд, шогирдонашро ҳамчун сайёди одамон фиристод:

Ва ба онҳо гуфт: «Маро пайравӣ кунед, ва Ман шуморо сайёди одамон хоҳам кард». (Матто 4:19)

Вақте ки таъқибот бар зидди калисои ибтидоӣ афзоиш ёфт, масеҳиён худро бо аломати моҳӣ, ки бо номи ихтис маъруфанд, муаррифӣ карданд. Дар аломати Писари Одам, мо мохии хеле бузургро мебинем. Вақте ки шумо ҳамчун сайёди одамон берун меравед, шумо барои он кор мекунед моҳии калон ки одамонро ба тори У оварад.

Боздид аз мусибатҳо

Карнайи ҳафтум инчунин нишон медиҳад, ки бо фарорасии интиҳо мушкилот дар рӯи замин афзоиш хоҳад ёфт:

Ва халқҳо хашмгин шуданд, ва ғазаби Ту ва замони мурдагон фаро расидааст, то ки онҳо доварӣ карда шаванд, ва ба бандагони худ, яъне анбиё ва муқаддасон ва онҳое ки аз исми Ту метарсанд, хоҳ хурду ҳам бузург, мукофот бидиҳӣ; ва бояд онҳоеро, ки заминро хароб мекунанд, нест кунад. (Ваҳй 11:18)

Ғазаби миллатҳо дар тамоми сарлавҳаҳои хабар дар ҷабҳаҳои гуногун ҷӯш мезанад. Танҳо як намуна:

• Марти 20 - Сафари Путин ба Мариупол рӯзи якшанбе вокуниши хашмгини Украинаро ба бор овард

• Марти 16 - "Роҳи хато ва хатар": Чин аз созишномаи Аукус хашмгин ва ошуфтааст

• Марти 16 - Русия хашмгин аст, зеро гурҷҳо барои демократияи худ мубориза мебаранд

• Марти 5 - Раҳбарони миллатҳои камбизоат дар нишасти СММ хашм ва ноумедиро ба вуҷуд меоранд

• Марти 17 - Эътирозҳои шадид дар Фаронса бар зидди тарҳи қонуни бознишастагии Макрон

• Марти 18 - Нокомиҳои бонк: хашм дар Конгресс, аммо тақсимот дар бораи чӣ бояд кард

Аммо, дар айни замон на танҳо миллатҳо ба хашм омадаанд. Китоби Муқаддас инчунин дар бораи Худо мегӯяд, ки «ғазаби Ту фаро расид». Худо хашмгин аст. Ин, дар заминаи карнаи ҳафтум, тасдиқ мекунад, ки ҷаҳон ҳоло бо мусибати сеюм ва охирини Ваҳй рӯ ба рӯ мешавад.^[9] пеш аз омадани Исо.

Аввалин вой, ки бо карнайи панҷум алоқаманд аст, буд рамзкушоӣ карда шуд ки бӯҳрони коронавирус бошад. Тавре ки дар матн гуфта мешавад, ин вой бар ҳоли онҳое буд, ки дар бораи аз даст додани шахсияти худ ҳамчун писарон ва духтарони Худо ҳарос надоштанд.

Ва ба онҳо фармуда шуд, ки на ба алафи замин, на ба ҳеҷ сабзае, на ба ҳеҷ дарахте осеб нарасонанд; балки фақат одамоне ҳастанд, ки дар пешониашон мӯҳри Худо надоранд. (Ваҳй: 9: 4)

Онҳое, ки нақши Худоро дар тарҳрезии геноми инсон барои муҳофизат аз вирусҳо қадр мекунанд ва ба тарҳи Ӯ бар ихтирои инсон эътимод доранд, дар ниҳоят аз коронавирус осеб надидаанд. Ҳатто агар онҳо бо он мурданд, он ба ҳаёти ҷовидонаи онҳо дахл карда наметавонист. Аммо онҳое, ки бо ҳар қимат ваксина, ҳатто ба қимати дур кардани ДНК-и худ аз насли Офаридгор мехостанд, фаъолона марги ҷовидонаро меҷустанд, вале онро ба даст оварда натавонистанд, зеро ин гуна ваксинаҳо дарҳол дастрас набуданд.

«Ва дар он айём одамон мамотро ҷӯянд, вале нахоҳанд ёфт; ва орзуи мурдан хоҳад шуд, ва мамот аз онҳо гурезад. (Ваҳй 9:6)

Дар баъзе чойхо монанди Иттиҳоди Аврупо, ваксинаҳо ҳатто "аз онҳо гурехтанд" ба он маъно, ки вояи ваксинаҳои ваъдашуда ва пулакӣ расонида нашуданд, ин боиси ғамгинии раиси Комиссияи ИА Урсула фон дер Лейен ва тамоми Аврупо шуд.

Се мусибати се карнайи охир аз танњо карнай сахттар аст (бинобар ин онњоро мусибат меноманд). Аммо, Китоби Муқаддас дар бораи мусибатҳо ғайр аз карнайҳо тавсифи алоҳида намедиҳад. Шояд онҳо аз оғози балоҳо ишора кунанд?

Дар давраи коронавирус, чанде пеш аз тасдиқи ваксинаҳо барои истифодаи фавқулодда, Худо фиристод кометаи махсус-яке, ки ҳатто ба чашми бараҳна барои бисёриҳо намоён шуд - он мустақиман аз дасти Ориён омад. Вақте ки офтоб дар гирифтани пурраи Офтоб дар соли 2020 тира шуд, кометаи C/2020 F3 (NEOWISE) дар Орион буд ва омода буд, ки аз "дасти бузургҷусса" ба Вирҷ ва тарозу партофта шавад, ки ба зудӣ доварӣ бар зидди калисои осиён оғоз мешавад.

Бо дарназардошти фарорасии фоҷиа, дар бораи балои аввал мушоҳидаи ҷолибе ба даст овардан мумкин аст. Захмҳое, ки дар вабои аввал тавсиф шудаанд, метавонанд нишон диҳанд, ки воқеан дар ҷаҳон аз сабаби ваксинаҳои COVID-19 ва таъсири манфии онҳо, ки ба таври кам таблиғшуда рух додааст, нишон диҳад.

Ва якум рафта, косаи худро бар замин рехт; ва захми пурғавғо ва дарднок афтод бар одамоне ки тамғаи ҳайвони ваҳшӣ доштанд ва бар онҳое ки ба пайкари ӯ саҷда мекарданд. (Ваҳй: 16: 2)

Аҳамият диҳед, ки балои аввал низ мисли мусибати аввалине, ки пеш аз он буд, интихобкунанда буд, чунон ки дар матни карнайи панҷум дар Ваҳй 9:4 дар боло оварда шудааст. Гуфта мешавад, ки вой ба онҳое мерасад, ки мӯҳри Худоро надоранд, яъне ба онҳое, ки дар вақти басташавӣ азоб мекашиданд ва мехостанд ба тарзи ҳаёти ҷолиби худ баргарданд. Вақте ки ваксинаҳо баромаданд, чунин шахсон шод буданд, ки тавонистанд ба кӯчаҳо ва базмҳои худ баргарданд. Парастиши тасвир маънои нигоҳ доштани идеологияи ЛГБТ-ро (тасвири ҳайвони ваҳшӣ) дорад, ки ҳар чизе ки ҷисм мехоҳад, дода шавад.

Онҳое, ки бо тасвири ҳайвони ваҳшӣ мувофиқат мекунанд, мусибати ваксинаро, ки ба вабои бисёриҳо табдил ёфтааст, истиқбол карданд. Бисёре аз аҳли калисо низ шод ​​буданд, ки ба маҳфилҳои иҷтимоии худ бармегарданд ва ба гирифтани ваксинае, ки ба тарҳрезии генетикии Офаридгор халал мерасонад, бепарво буданд. Ҳамин тавр, мусибати аввал (Ковид-19), роҳро барои мусибати дуюм (ваксинаи генетикӣ) кушод, ки дар навбати худ ба вабои аввал оварда расонд.

Войи дуюм бо карнайи шашум алоқаманд аст. Воқеан ҳам буд чанге, ки кам дида мешуд, ки дар он оташ, дуд ва кибрит аз карнай шашум эътироф карда шуданд, ки тавассути ваксина марги абадии як қисми бузурги аҳолии заминро ба бор овард.

Аммо дар муқоиса бо мусибатҳо, балоҳо мавзӯъҳои гуногунро пайгирӣ мекунанд ва танҳо балои аввал бо мусибатҳо робитаи мустақим дорад, ки оқибатҳои бардавоми ҷисмонии мусибати ваксинаро ифода мекунад. Балои дуюм ба Аврупо, ки "баҳр" дар рамзи нубувват аст, гирифтор мешавад, ки ҷанг дар Украина ба он хеле мувофиқ аст:

Ва фариштаи дуюм косаи худро рехт дар баҳр; ва он мисли хуни одами мурда мубаддал шуд, ва ҳар як ҷони зинда дар баҳр мурд. (Ваҳй: 16: 3)

Ҳамлаи Русия ба Украина Аврупоро (зеро Украина бахше аз Аврупост) ҳамчун хуни як мурда, ба истилоҳ табдил дод. Ва тарс ҳамеша дар он буд, ки Русия тамоми Аврупоро гирифта, ба баҳри хун табдил медиҳад. Матн хеле хуб тасвир мекунад, ки дар он ҷо чӣ рӯй медиҳад. Он ҳолати ниҳоиро тавсиф мекунад, ки дар тӯли вақт инкишоф меёбад. Вабоҳо ҷамъ мешаванд ва қатъ намешаванд.

Мисли вабои аввал, як думдоре буд, ки он вақт диққати моро ба худ ҷалб карда буд ва он ба минтақаи баҳри осмонӣ "рехта" шуд, дар ҳоле ки нерӯҳои Русия дар марзҳои Украина ҷамъ омада буданд, то он даме, ки Путин ҷаҳони ҳайратзадаро ба хашм овард ва убур кард.

Мавҷи бадие, ки дар натиҷаи ҷанг ба вуҷуд омадааст, танҳо бо марги ҳазорон сарбозон маҳдуд намешавад, балки зарбаи иқтисоди ҷаҳонӣ, бозори энергетикӣ ва занҷири таъминоти озуқаро дар бар мегирад, ки ҷаҳон то ҳол аз он ранҷ мебарад. Худи комета - C/2021 O3 (PANSTARRS) - пеш аз тарк кардани минтақаи баҳр пароканда шуд, ҳамон тавре ки на ҷанг ва на марги он то имрӯз сарҳади Аврупоро тарк накардааст.

Ҳамин тариқ, дар ҳоле, ки даҳшатҳои ҷанг дар вабои дуюм рехта мешаванд, ҳаракати ваксинаҳо ба таври муассир қатъ шудааст.

Войи дуюм гузашт; ва инак, мусибати сеюм ба зудӣ меояд. (Ваҳй 11:14)

Вой ва балои сеюм

Дар ҳоле ки мегӯянд, ки мусибатҳо мегузаранд, балоҳо тӯл мекашанд ва ҷамъ мешаванд. Мусибатҳо боиси марги абадӣ мешаванд, дар ҳоле ки балоҳо оқибати аъмоли инсонанд, ки ба ҷанбаҳои гуногуни офариниш таъсир мерасонанд.

Ин моро ба балои сеюм меорад:

Ва фариштаи сеюм косаи худро рехт дар болои дарьёҳо ва чашмаҳои об; ва онҳо хун шуданд. (Ваҳй 16:4)

Огоҳӣ дар бораи ин бало дар роҳҳои обӣ аз ҷониби фариштаи сеюми карнай дода шудааст, ки мо метавонем аз ӯ муфассалтар маълумот гирем. Дар матни карнайи сеюм фалокате тасвир шудааст, ки ба як кисми роххои обй дучор шуда, бо кирмак захролуд шуд:

Ва фариштаи сеюм садо дод, ва аз осмон ситораи бузурге афтод, ки мисли чароғ фурӯзон шуд, ва он бар сеяки дарёҳо ва бар чашмаҳои об афтод; Ва номи ситораро Ормон меноманд: ва сеяки обҳо кирмак шуд; ва бисьёр одамон аз об мурданд, зеро ки онҳо талх шуда буданд. (Ваҳй 8: 10-11)

Ҷолиб он аст, ки комета E3 маҳз ба дарёи Эриданус наздик мешуд, вақте ки карнайи ҳафтум дар осмон дар нисфи шаб дар соати Horologium садо дод. Пас аз хафт руз аз дарьё гузашт. Дар он ҳафт рӯз, бисёр чизҳои ҷолибе рӯй доданд, ки мушкилоти афзояндаро нишон медиҳанд, тавре ки мо аллакай дидем. Аммо боз ҳам бештар вуҷуд дорад. Явшонро метавон ҳамчун ифлосшавии радиоактивӣ ба обҳо маънидод кард. Ин огоҳӣ дар бораи карнайи сеюм дар балои сеюм зоҳир шуд ва чанде пас аз убури комета аз дарё пайдо шуд.

400,000 XNUMX галлон оби радиоактивӣ аз нерӯгоҳи ҳастаии Миннесота ихроҷ шуд

Шумо метавонед ғазаби ҷомеаро дар бораи огоҳ накардани ифшои радиоактивӣ то чор моҳи пас аз ҳодиса тасаввур кунед. Аммо ин воқеа барои имони халқи Худо аҳамияти амиқи рӯҳонӣ дорад. Калонтарин шаҳр дар минтақаи ифлосшавии нерӯгоҳ аст Minneapolis, Миннесота, ки дар он ҷо Рӯҳулқудс боре кӯшиш кард, ки ба халқи худ бо паёми одилона зиндагӣ кардан бо имон ба Масеҳ илҳом бахшад, аммо рад карда шуд. Ин бадномии Конфронси генералии соли 1888 Калисои Ҳафтуми Адвентистӣ мебошад, ки дар он шаҳр баргузор шуда буд.

Калисои адвентистӣ ба таври беназир мавқеъ дошт, ки диққати худро ба итоаткорӣ бо адолат тавассути имон, ки ҳоло ҳам дар бисёр калисоҳо дар шакли ҷудогона таълим дода мешавад, муттаҳид кунад (аммо «Ҳамчунин имон, агар амал накунад, танҳо будан мурда аст». - Яъқуб 2:17). Масеҳ кӯшиш кард, ки ба воситаи он калисо дар бораи халқи худ тасаввуроти пурра диҳад, аммо онҳо Рӯҳулқудсро рад карданд ва иҷозат доданд, ки обҳои онҳо - таълимоти онҳо - олуда шавад. Ҳоло он ба ҷое расидааст, ки онҳо ваксинаҳои Ковидиро фаъолона тарғиб мекунанд ва онро дар асоси калисо таъмин мекунанд ва ҷонҳои боваринокро фиреб медиҳанд, то шахсияти генетикии худро ҳамчун писарон ва духтарони Худо аз даст диҳанд ва "чашмаҳои" гении худро ифлос мекунанд. Чӣ гуна метавон чунин вирусро, ки калисоро сироят кардааст, мағлуб кард? Дар бораи он дар Масеҳ дар Ту, Гени ҷалол— дар аломати Писари Одам дар назди дарёи осмонӣ ва таъмид ба Масеҳ.

Вақте ки мо оятҳои боқимондаи тавсифи ваборо баррасӣ мекунем, дар партави аломати Писари Одам чизи хеле ҷолиб гуфта мешавад:

Ва ман шунидам, ки фариштаи об мегӯяд: "Ту одил ҳастӣ, эй Худованд, ки ҳастӣ ва ҳастӣ ва хоҳад буд, зеро ки чунин доварӣ кардаӣ". Зеро ки онҳо хуни муқаддасон ва анбиёро рехтаанд, ва Ту ба онҳо хун додӣ, то бинӯшанд; зеро онҳо сазоворанд. (Ваҳй 16:5–6)

Дар ин ҷо фариштаи дигаре муаррифӣ мешавад, ки адолатро ба Худованд барои довариҳои Ӯ нисбат медиҳад: «фариштаи об». Ин кадом фаришта буда метавонад? Бе назардошти ин оят, як шарҳдиҳандаи пурсиш дар яке аз видеоҳои мо ба мо навишт, ки дар бораи комета C/2021 S3 (PanSTARRS), ки дар аломати Писари Одам мавҷуд аст, бифаҳмем. (Чунин шарҳ барои мо ва Худованд хурсандист, зеро он таваҷҷуҳ ва кунҷковиро дар бораи паёмҳое, ки Худо аз осмон мефиристад, нишон медиҳад.) Ин кометаи ноустувор бо перигелион дар соли 2024 дар матбуот чандон матраҳ нашуда буд ва мо то он вақт онро баррасӣ накарда будем, аммо дидани комета дар бурҷи Колумба (кабӯтар) аз тарафи сеюм берун шуд. об маънои имконпазирро пешниҳод кард.

Ҳангоми таҳқиқ маълум мешавад, ки кометаи S3 воқеан аз Эриданус (обҳо) омадааст, ки дар он ҷо паёми Орион дар соли 2010 оғоз шуда буд, аз ин рӯ ба тавсифи "фариштаи обҳо" мувофиқат мекунад. Аз он вақт инҷониб, он аз об берун омада, дар атрофи Колумба (кабӯтар) дар айни замон ҳангоми сар задани балои сеюм, ки суханронии ӯро шаҳодати Рӯҳулқудс мегардонад. То чӣ андоза ҷоиз аст, ки Рӯҳулқудс дар бораи адолати Худованд шаҳодат медиҳад, ҳамон тавре ки Ӯ ҳангоми таъмид гирифтанаш шаҳодат медиҳад, ки ин комета дар аломат таъкид мекунад!

Ва Исо, вақте ки таъмид гирифт, дарҳол аз об баромад: ва инак, осмон ба рӯи ӯ кушода шуд, ва ӯ Рӯҳи Худоро дид, ки мисли кабӯтаре фуруд меояд, ва рӯшноӣ бар ӯ: Ва инак, садое аз осмон, ки мегӯяд: Ин Писари маҳбуби Ман аст, ки ман аз Ӯ хушнудам. (Матни 3: 16-17)

Ин ҳамон Рӯҳи Муқаддас аст, ки паёми адолати ӯ дар соли 1888 рад карда шуд ва ҳоло тасдиқ мекунад, ки Парвардигори мо, ки дар се тасвири ҳозира, гузашта ва оянда тасвир шудааст, одил аст. Комета E3 дар ин ҷо дар ибтидои аломате истодааст, ҳамон тавре ки Исо ҳангоми таъмид гирифтанаш кард, аммо роҳи худро то охири аломат нишон дода, соати эҳёро нишон медиҳад, ки овози Падар дар тасдиқи аъзои одилонаи Бадани Масеҳ шунида мешавад.

Он овозе, ки ҳангоми таъмиди Исо аз осмон омада буд, на танҳо барои Ӯ гуфта шуда буд, ки ба пок шудан аз гуноҳ ниёз надошт. Ба ҳар касе, ки Исоро ҳамчун Худованди худ қабул мекунад, гуфта шудааст ва аз паи Ӯ ба обҳои қурбонии худфиребӣ меравад. Онҳое, ки ҳаёти худро ба меҳнати муҳаббат бо арзиши номаҳдуди худ месупоранд, аз ҷониби Худо эълон карда мешавад ва Рӯҳулқудс шаҳодат медиҳад, ки «фарзандони маҳбуби Ӯ, ки Ӯ аз Ӯ писандида аст». Ин таъкид мекунад, ки чаро саҳнаи таъмиди Исо дар маркази аломати Писари Одам қарор дорад.

Дар матни балои сеюм аз қурбонгоҳ овози сеюме ҳаст, ки шаҳодат медиҳад:

Ва ман дигарро шунидам аз қурбонгоҳ Бигӯ: «Ҳамин тавр, эй Худованд Худои Қодири Мутлақ! (Ваҳй 16:7)

Қурбонгоҳ бо чор шохи он аз ҷониби Таврус тасвир шудааст, ки он низ чаҳор "шоҳ" дорад, ки аз маркази марказӣ паҳн мешавад. Ягона овозе, ки 12 марти соли 2023 дар Буғ буд, Марс, сайёраи ҷангӣ буд. ки ранги хунро ба дарёҳо медиҳад, дар байни шохи гов комилан вокеъ гардидааст. Чунин ба назар мерасад, ки ба саволи он, ки балои сеюм пас аз пурра бартараф карда шудани он чӣ меорад, ҷавоб медиҳад. Миррих ҷангро нишон медиҳад ва ин ба дурнамои ҷанги ҷаҳонии ҳастаӣ мувофиқат мекунад, зеро ифлосшавии радиоактивии об ба монанди дар Миннеаполис чизест, ки дар натиҷаи ҷанги ҳастаӣ низ ба вуҷуд меояд. Ихроҷ аз нерӯгоҳи ҳастаӣ танҳо як ишораи ночиз дар бораи он аст, ки агар ин кишвар бо дигар абарқудратҳои ҳастаӣ ҷанг кунад, ин кишвар метавонад аз он гиря кунад. Ҳамин тариқ, мо мебинем, ки балоҳо бо мурури замон шадидтар мешаванд.

Ва ин моро ба нокомии калисои адвентистӣ дар соли 1888 меорад: вай мисли ҳама калисоҳо, кӯтоҳ истод ки паёми адолатро бо имон қабул кунад ки бояд дар натиҷа корҳои муҳаббат ба эътиқоди зикршуда мувофиқат кунанд. Онҳое, ки танҳо барои шуста шудани гуноҳҳояшон ба обҳои таъмид фуромадаанд, вале аз рӯи муҳаббат ба Масеҳ ба ҳаёти нави фидокорона хизмат намекунанд, ҳеҷ гоҳ он суханони тасаллибахши соҳиби Падарро шунида наметавонанд: «Ин Писари маҳбуби Ман аст».

Ғазаби бепоёни Худо

Сурнайи ҳафтум пас аз анҷоми ду мусибати аввал садо медиҳад ва бо назардошти он, ки дигар қариб ҳеҷ кас бори аввал ваксина намегирад, он вақт ба таври муассир фаро расидааст:

Вой дуюм гузашт; ва инак, мусибати сеюм зуд меояд. Ва фариштаи ҳафтум садо дод... (Ваҳй 11: 14-15)

Ин карнайи охирин ҳамеша ҳамчун авҷи апокалипсис, аз ҷумла балоҳои харобиовар фаҳмида мешуд, зеро дар он жола зикр шудааст:

Ва маъбади Худо дар осмон кушода шуд, ва дар маъбади Ӯ сандуқи аҳди Ӯ зоҳир шуд: ва барқҳо, ва садоҳо, ва раъдҳо ва заминҷунбӣ ба амал омаданд, ва жолаи бузург. (Ваҳй: 11: 19)

Новобаста аз он ки ин жола ишора ба ҳамон жолаи балои ҳафтум аст ё жолаи хос аст, боз ҳам нишон медиҳад, ки ҳукмҳои илоҳӣ пас аз садои сури ҳафтум харобкор мешаванд. Аммо, аввал, танҳо воқеаҳои осмонӣ дар бораи моликияти подшоҳии замин тасвир карда мешаванд; танҳо дар он сурат ҳукмҳои ҷаҳонро зикр мекунанд.

Илова бар ин, мо ҳоло мебинем, ки на ҳама балоҳо пас аз садои карнай ҳафтум сар мешаванд: балои якум ва дуюм истисно карда мешаванд.

Ин далелро таъкид мекунад, ки подшоҳ то ба тахт нишастанаш душманони худро қатл намекунад.^[10] Фош кардани киштӣ, ки дар матни ҳафтуми карнай зикр шудааст, чун қаблан шарҳ дод, наздик будани адолати мутлақро ифода мекунад: мукофоти мувофиқ ба душманони Худо тавассути василаҳои зикршуда аз барқ, раъд, ларзиш ва жола дода мешавад. Ин пештар чунин набуд ва ба замони ояндаи бидуни раҳм ишора мекунад.

Худо дар табиати худ бераҳм нест, аммо замоне ҳаст, ки бадкорон илтиҷои раҳматро ба дараҷае рад карданд, ки ҳеҷ марҳамати дигар ба дилҳои сахтгирифтаи онҳо намеояд. Новобаста аз он ки чӣ қадар вақти бештар дода мешуд, онҳо самти дигарро иваз намекарданд. Далели раҳмати бепоёни Худо дар он аст, ки ҳатто дар ин муддат ҳам Ӯ касонеро, ки Ӯро баргузидаанд, муҳофизат хоҳад кард, вале вақти он расидааст, ки бадкоронро бо адолат доварӣ кунад.

Оҳ, то мардум вақти зиёрати худро бидонанд! Бисёр одамоне ҳастанд, ки то ҳол ҳақиқати озмоиширо нашунидаанд. Бисёр одамоне ҳастанд, ки Рӯҳи Худо бо онҳо кӯшиш мекунад. Замони довариҳои харобиовари Худо вақти марҳамат барои касонест, ки имкони омӯхтани ҳақиқатро надоштанд. Худованд ба онҳо меҳрубонона назар хоҳад кард. Дили шафқаташ ба ҳаяҷон меояд; Дасти ӯ то ҳол барои наҷот дароз аст, дар ҳоле ки дар ба рӯи онҳое, ки намехостанд, баста аст. {9Т 97.2}

Ин пешравии адолати судиро ба таври зерин тасвир кардан мумкин аст:

Тақсимоти байни ду бало пеш аз аломати Писари Одам ва панҷ бало дар дохили он нишон медиҳад, ки бо одамони дорои силоҳи қатл, ки Ҳизқиёл дид, ки ҳамаи онҳоеро, ки аз корҳои зишт дар замин ноумед намешуданд, мекушанд ва ба ин васила тамғаи Худоро қабул накарданд.

Ва инак, шаш мард аз роҳи дарвозаи баландтар, ки ба тарафи шимол воқеъ аст, омад, ва ҳар кас силоҳи қатл дар даст дорад; ва як нафар дар байни онҳо катон дар бар дошт, дар паҳлӯяш сиёҳии нависанда дошт: ва онҳо даромада, дар назди қурбонгоҳи мисин истоданд. (Ҳизқиёл 9:2)

Аҳамият диҳед, ки ба нақши марди дорои сиёҳии нависанда барои мӯҳр задан ба халқи Худо. Вақт ба мӯҳр бо аломати Писари Одам, ки дар боло дар ин мақола тасвир шудааст, комилан мувофиқ аст. Аввал марде, ки катонпӯхта буд, аз он мегузарад ва мӯҳр мезанад, баъд панҷ нафари дигар аз паси онҳо.

Ва ин Худованд ба вай гуфт: «Аз миёни шаҳр, аз миёни Ерусалим бигзар; ва бар пешониҳои одамоне, ки оҳ мекашанд ва барои ҳамаи корҳои зиште ки дар миёни онҳо анҷом дода мешаванд, нишона гузор. Ва ба дигарон дар гӯши ман гуфт: «Аз ақиби ӯ дар шаҳр биравед ва зарба занед; Бигзор чашми худро дареғ надоред ва раҳм накунед: пиру ҷавон ва канизону кӯдакон ва занонро бикушед; ва аз маъбади ман сар кунед. Он гоҳ онҳо ба одамони қадим, ки дар назди хона буданд, сар карданд. (Ҳизқиёл 9:4–6)

Яке аз роҳҳои фаҳмидани амри "Аз ақиби ӯ биравед" ин аст, ки қотилон пеш аз он ки марди катонпӯст ба охир нарасад, вале бо роҳи ӯ пайравӣ кунанд, кори худро оғоз мекунанд. Ин имконпазир аст, зеро вақте ки марди катонпӯш аз як минтақа мегузарад, ба кушторҳо маълум мешавад, ки ҳар як рӯҳ дар он ҷо чӣ қарор қабул кардааст. Ё онҳо қайд карда шудаанд ё не; имконияти дуюм нест. Марди катон дар бар дигар давр намезанад, балки ба ҳар як шахс танҳо як маротиба хабар медиҳад. Балоҳои ин давраи интиқоми Худо мавзӯи мақолаи оянда мебошанд.

Ин барои ҳар як шахси имрӯза, ки то ҳол ваксина нагирифтааст ё ба таври дигар бо душманони Худо ҷонибдорӣ накардааст, хеле вазнин аст. Нишони мӯҳр ҳоло дар осмон намоён мешавад, ва онҳое, ки мӯҳрро мегиранд, - онҳое, ки иҷозат медиҳанд, ки онро дар зеҳни худ ҷойгир кунанд, - онҳо ба таври рамзӣ аз ҷониби марди катонпӯш нишон дода шудаанд. Онҳо ба номи Ӯ мӯҳр бастааст, дар ҳоле ки онон, ки даъвати Ӯро рӯшан мекунанд, ҳалок мешаванд.^[11] 

Дар ҳеҷ каси дигар наҷот нест: зеро вуҷуд дорад номи дигар нест дар зери осмон дар байни одамон дода шудааст, ки ба василаи он мо бояд наҷот ёбем. (Аъмол 4:12)

Ин ном Исо аст: Алнитак аз Орион, Алфа ва Омега, Шахси ярадор! Ин охирин фурсат аст. Ин охирин имконияти гирифтани аломати Исои Масеҳ тавассути Рӯҳулқудс аст - ё мисли бокираҳои аблаҳ дар канор мондан. Дар айёми Ҳизқиёл, аломати аслӣ ҳарфи ибронии қадим буд Љадвали, ҳарфи охирини алифбои ибрӣ, ки ба назар мерасад мисли салиб. Имрӯз мо дар бораи гирифтани таъмиди Рӯҳулқудс сухан меронем, ки дар аломати Писари Одам тасвир шудааст, ки дар он таъмиди Алфа ва Омега, ки барои шумо мурданд, тасвир шудааст.

Имрӯз, агар овози Ӯро бишнавед, дили худро сахт накунед... (Аз Забур 95:7-8)

Ӯро бишнавед!^[12] Ба марде, ки катон дар бар дорад, бо сиёҳии нависанда, гӯш кунед, ки ба ҷуз Саркоҳини дар Орион тасвиршуда касе нест! Ба Он Шахсе, ки ҷони Худро барои шумо бахшидааст, гӯш кунед, ки ҳамчун Файтон тасвир шудааст, дар он рӯзи шанбеи баланд бе ҳаракат аст.^[13] дар дарёи замон. Ба Подшоҳи подшоҳон гӯш диҳед, ки ҳоло бо тамоми қудрат дар рӯи замин сухан меронад, ки аз ҷониби ӯ намояндагӣ мекунад соати маятник ки ба нисфи шаб расид.

Ва ҳангоме ки ин чизҳо ба амал ояд, ба боло нигоҳ кунед ва сарҳои худро боло кунед; зеро ки фидияи ту наздик аст. (Луқо 21:28)